Το 2011 το δημόσιο έσωσε τις τράπεζες για τα θαλασσοδάνεια/διακοποδάνεια τους, και έλαβε έναντι μετοχές. Το ζήτημα των μετοχών, ίσως, ήταν αυτό που ξεχείλισε το ποτήρι της τραπεζικής και μηντιακής διαπλοκής το 2011 που απαίτησαν την ανατροπή Παπανδρέου.
Η διαφωνία ήταν πως ο τότε Πρωθυπουργός επέμενε πως ενόψει PSi οι μετοχές έπρεπε να είναι "κοινές", ούτως ώστε να υπάρχουν τα αναμενόμενα δικαιώματα του (κρατικού πλέον) μεγαλομετόχου και να πωληθούν σε τιμή αγοράς όταν οι τράπεζες ανακάμψουν μέσα από αναγκαστικές συγχωνεύσεις και εξυγιάνσεις στα χαρτοφυλάκια τους.
Ο κ. Βενιζέλος ως υπουργός Οικονομικών Παπαδήμου επιχείρησε να πείσει για "προνομιούχες μετοχές" (μειωμένων δικαιωμάτων έναντι των κοινών), αλλά δεν κατάφερε να πείσει την τότε κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ. Έτσι, τον Φεβρουάριο του 2012 ψηφίστηκε το PSi με την δέσμευση ότι οι μετοχές θα ήταν κοινές. Η σχετική σελίδα έλειπε από τον προϋπολογισμό λόγω "τεχνικής δυσκολίας".
Ακολούθησε μία μακρά και αδιαφανής πορεία, συμπεριλαμβανομένης της ανάστασης της Τράπεζας Πειραιώς μετά την περιπέτεια της Κύπρου, και φτάσαμε στο χθεσινοβραδινό όπου το σχέδιο νόμου Στουρνάρα/Σαμαρά/Βενιζέλου άνοιξε το δρόμο για την πώληση των τραπεζικών μετοχών του δημοσίου με κόστος αντί για κέρδος. Αυτό, το ονόμασαν "διευκόλυνση εισροής ιδιωτικών κεφαλαίων στο τραπεζικό σύστημα".
Τί είναι στην πραγματικότητα: οι τραπεζικοί μεγαλομέτοχοι θα πάρουν πίσω τις μετοχές τους με κέρδος. Κέρδος που θα προέλθει από τη χασούρα του δημοσίου - του πολίτη, δηλαδή, που έχουν αφαιμάξει φορολογικά την τελευταία πενταετία. Αυτό ψηφίστηκε. Συνεχίστε τώρα την συζήτηση σας περί "σταθερότητας" της χώρας, και ξεχάστε κάθε αναφορά των διεθνών και ευρωπαϊκών εκθέσεων που μιλάνε για την εξυπηρέτηση "ειδικών συμφερόντων" σε βάρος των πολλών και της ανάκαμψης από αυτή την κυβέρνηση.
Και ναι, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ το ανέδειξε - κάθε άλλο· με τις αστειότητες του κέρδισε άλλοθι για το μέλλον ("εμείς κάναμε πρόταση μομφής"), ενώ βοήθησε κυβέρνηση και τραπεζικό τομέα να αποκρύψουν το πραγματικό διακύβευμα της χθεσινής ψηφοφορίας.
2 σχόλια:
Καλησπέρα. Πέραν του να αρχίσει ο Τσίπρας τον Στουρνάρα στα χαστούκια, τι άλλο μπορούσε να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑς για να αναδείξει το ζήτημα των τραπεζών;
Στο Πρόταγκον (!!!) υπάρχει ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο που δίνει την ακριβή εικόνα για το πώς το θέμα αντιμετωπίστηκε από την κυβέρνηση και τα συστημικά ΜΜΕ (βέβαια, στο ίδιο σάιτ, κάποιος άλλος αρθρογράφος κάνει το μαύρο άσπρο για να μας πείσει για την ορθότητα της ρύθμισης, αλλά, τι νά κάνεις...).
Τελικά, με όλα τα στραβά και τα ανάποδά του, ο ΣΥΡΙΖΑς έκανε μια κίνηση ανάδειξης του ζητήματος. 'Ντάξ', είπαμε #giaolaftaieioSYRIZA, αλλά να μην του ρίχνουμε κι ευθύνες εκεί που δεν υπάρχουν...
Ας επιλέξετε αν είναι ανίκανος να κάνει αντιπολίτευση της προκοπής αναδεικνύοντας την ουσία του προβλήματος αντί για άκυρες προτάσεις μομφής (και άρα ανίκανος να κυβερνήσει), ή αν είναι κρυφο-συστημικός παίκτης και κάνει γιούρια για να σηκώνει σκόνη χωρίς να ενοχλεί.
Τρίτη επιλογή δεν υπάρχει - αυτή απαιτούσε να θέσει το ζήτημα της μεταρρύθμισης του τραπεζικού τομέα, ως όρο για την ανταλλαγή/ιδιωτικοποίηση των τραπεζών.
Δημοσίευση σχολίου