31.10.14

Το δίκιο του πούστη


Αυτό που έπρεπε να κρατήσουμε από τη δήλωση του Tim Cook, ως χώρα καθημαγμένη από το μειωμένο ΑΕΠ, την κρίση και την ανεργία δεν ήταν το αν ο συγκεκριμένος είναι gay, αλλά το ακόλουθο:

"I’ve had the good fortune to work at a company that loves creativity and innovation and knows it can only flourish when you embrace people’s differences."

Είδαμε πολλούς να γράφουν πως ο CEO της Apple μίλησε για την σεξουαλικότητα του για να βοηθήσει τις πωλήσεις της εταιρείας του, γιατί "είναι μόδα να είσαι gay"… Όπως διαβάσαμε, από την πρώην Γενική Γραμματέα της Δράσης, πως είναι “απόλυτα ρατσιστική δήλωση” αφού “είναι η άλλη όψη του να ντρέπεσαι για αυτό που είσαι” (wtf). Κι αυτά στη χώρα που πριν μερικές εβδομάδες ξυλοκοπήθηκαν δύο άντρες στο Παγκράτι γιατί περπατούσαν στο δρόμο πιασμένοι χέρι-χέρι.

Η κρυφή ομοφοβία των περισσότερων σχολίων, αυτή που εκφράζεται ακραία από μέρος της Εκκλησίας που συγκρίνει την ομοφυλοφιλία με την κτηνοβασία και την παιδεραστία, δείχνει το πόσο δρόμο έχουμε να καλύψουμε για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας. Και εξηγούμαι. Οικονομική δραστηριότητα σε μία χώρα αναπτύσσουν οι πολίτες της. Αυτοί “φέρνουν την ανάπτυξη”, αυτοί παράγουν τον πλούτο, αυτοί ανεβάζουν το ΑΕΠ και δημιουργούν φορολογητέα ύλη για να υπάρξει εν τέλει και το κράτος και να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του στην παιδεία, την υγεία, την άμυνα και λοιπά.

Για να επιχειρήσει ένας πολίτης, πρέπει όχι μόνο να έχει πρόσβαση στα χρειαζούμενα εργαλεία αλλά να αισθάνεται ασφαλής και ισότιμος με τους υπόλοιπους. Στην Ελλάδα η πρόσβαση είναι κλεισμένη θεσμικά. Το πόσο θα φορολογηθείς, το τι μπορείς να κάνεις σε κάθε γεωγραφικό μήκος και πλάτος της επικράτειας, το αν θα έχεις πρόσβαση σε αναγκαία κεφάλαια, και οι όροι με τους οποίους θα επιχειρήσεις εξαρτώνται περισσότερο από το ποιόν ξέρεις και το τι είσαι, παρά το αν η ιδέα σου στέκει και μπορεί να βρει απήχηση στην αγορά. Σε αυτό το καθεστώς εδράζεται η διαπλοκή, μεγάλη και μικρή, που κατά τα άλλα αναφέρουμε ως ένα μυθικό τέρας που δεν αντιμετωπίζεται· γιατί δεν θέλουμε να το αντιμετωπίσουμε.

Όπως δεν θέλουμε να ασχοληθούμε με τα δικαιώματα των συμπολιτών μας που ακόμα κι αν ξεπεράσουν τα προαναφερθέντα, δεν μπορούν να είναι γυναίκες, ομοφυλόφιλοι, αλλοδαποί, κουτσοί, στραβοί, άσχημοι, χοντροί και ούτω καθεξής. Όταν εξαιρέσουμε όλους αυτούς, πόσοι μένουν για να προσπαθήσουν να στήσουν εκ νέου την οικονομία μας, να δημιουργήσουν δουλειές, και να κυνηγήσουν την αυτοπραγμάτωση τους μέσα από αυτή τη διαδικασία; Ένα κλάσμα των λευκών Ελλήνων (υπάρχει και σχετική διαδικασία πιστοποίησης εσχάτως - η δοκιμασία της πατούσας με το δαχτυλάκι που πετάει μπροστά), με κομματικές και άλλες προσβάσεις. Η δε ιδέα τους, δεν χρειάζεται να είναι καινοτόμα, δεν χρειάζεται να αγκαλιαστεί από την αγορά - θα επιβιώσουν και θα βιοποριστούν με τελείως άλλους όρους από το υπόλοιπο του ανεπτυγμένου κόσμου, με επιχορηγήσεις που έπρεπε να πάνε αλλού, με διαγραφές επιβαρύνσεων, με χαριστικές προμήθειες προς το δημόσιο, και πελατειασμό.

Είναι προφανές, από τις αντιδράσεις που είδαμε, πως απέχουμε ακόμα μακράν της συνειδητοποίησης του τι πάει στραβά στη χώρα, πόσω μάλλον της απομάκρυνσης μας από τη νοοτροπία που κηρύσσει ο κάθε ψεκασμένος τραγόπαπας και όσων αναπαράγουν τα χυδαία και δηλητηριώδη πρότυπα του στην κοινωνία μέσω των ΜΜΕ. Το “δεν μας ενδιαφέρει η ρατσιστική βία” του Μπαλτάκου, συνηγορείται στο δημόσιο λόγο από το “θα γίνουμε όλοι γιουσουφάκια γιατί δεν γεννάνε οι Έλληνες Xριστιανοί Oρθόδοξοι”, και ουδείς πολιτικός χώρος ή δημόσιο πρόσωπο τολμάει να το αντικρούσει στην βάση των δικαιωμάτων (γιατί θα κριθεί “προοδευτικούλης - ανθέλληνας”), ή έστω της οικονομικής επίπτωσης που έχουν τέτοιες νοοτροπίες. 

Γιατί πολύ απλά, όταν εξαιρέσεις “τα γυναικάκια", “τους πούστηδες”, “τους αράπηδες και τους κωλογερμαναράδες (της Μάνης)”, “το σακάτη”, και λοιπά, μένεις με ένα πολύ μικρό ποσοστό του πληθυσμού που ξεκινάει με τον ταρίφα του Τράγκα, και τελειώνει με το entitled brat που τυγχάνει να είναι “οικογενειακός φίλος” του εκάστοτε υπουργού/πρωθυπουργού που δικαιωματικά θα χτυπήσει την πόρτα του ΥΠΑΝ για ένα προγραμματάκι· γιατί “είναι καλό παιδί” και έχει τις πλάτες του Χ πολιτευτή. Με αυτούς θα ξαναστήσουμε την οικονομία και την κοινωνία μας; Πετώντας στον κουβά το 90% του πληθυσμού; 

Δεν υπάρχει περίπτωση.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Translate