Η πραγματική αποκάλυψη Μπαλτάκου

Ο Τάκης Μπαλτάκος δεν ήταν μόνο ένας ακροδεξιός συνομιλητής στης Χρυσής Αυγής. Ήταν και ρεαλιστής. Και δυστυχώς η πολιτική του κρίση ήταν ορθότερη του Πρωθυπουργού που τον απέπεμψε.

Είχα αποφύγει να δω το βίντεο και να διαβάσω την αποδελτίωση του διαλόγου μέχρι σήμερα – δεν το χρειαζόμουν για να καταλάβω τον κ. Μπαλτάκο, ήξερα περί τίνος πρόκειται. Ήταν σχεδόν δεδομένο αφού ποτέ δεν πίστεψα την εικόνα που προσπάθησαν να χτίσουν για τον κ. Σαμαρά· όποιος είχε μάτια το έβλεπε στις ομιλίες του, στις πολιτικές του, στην επιλογή των προσώπων, και στον τρόπο διακυβέρνησης που ακολουθεί. 

Δεν ζητάει καμία νομιμοποίηση των αποφάσεων του (όπως αυτή του Υπουργικού Συμβουλίου, ενίοτε και της Βουλής), δεν πατάει στην Ώρα του Πρωθυπουργού να απαντήσει σε ερωτήσεις, δεν ενδιαφέρεται για κανενός είδους διαβούλευση (εκτός αν ο έτερος είναι η Gazprom…) και είναι αδίστακτος σε ό,τι αφορά την εικόνα του, και την εξυπηρέτηση των ιδεοληψιών που κουβαλάει – αυτών που μας φόρτωσαν ένα «Μακεδονικό» για πάνω από 20 χρόνια.

Ποιόν θα επέλεγε για Γενικό Γραμματέα της Κυβέρνησης; Κάποιον με αρχές που βασίζονται στην αξία της ανθρώπινης ζωής ανεξαρτήτως φύλου/φυλής/καταγωγής/σεξουαλικότητας/θρησκείας/κλπ; Έναν υπέρμαχο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ισοπολιτείας; Της ανοιχτής διακυβέρνησης και των κανόνων; Προφανώς και όχι. 

Αυτή ήταν, και παραμένει, η διαφωνία μου με όσους λένε συχνά-πυκνά «μη γκρινιάζεις – πάμε καλά». Επιμένω, και θα επιμένω στο διηνεκές, ότι μόνο δεινά θα φέρει η αποδοχή της πολιτικής Σαμαρά και του τρόπου διακυβέρνησης που ακολουθεί, αφού εδράζεται σε ό,τι πιο αντιδραστικό έχει να επιδείξει η ελληνική κοινωνία – ένας δρόμος που απέχει μακράν μίας σύγχρονης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Η αποδοχή, αν όχι ο εθισμός σε αυτή την αντίληψη, μας απομακρύνει από τον βασικό σκοπό της εμβάθυνσης της δημοκρατίας, της συγκρότησης μας σε κοινωνία πολιτών, με κοινές καθημερινές επιδιώξεις και προσδοκίες μακρυά από διχαστικά θρησκευτικά και πολιτικά δόγματα.

Εδώ είναι που γίνεται ενδιαφέρουσα η συνομιλία Μπαλτάκου – Κασιδιάρη. Το σημαντικό δεν είναι το πόσο δεξιός είναι. Ούτε το πόσο κοντά βρίσκεται «στα παιδιά» της Χρυσής Αυγής. Αυτά ήταν γνωστά από το πρώτο εξάμηνο, όταν ο πρώτος παρέλαβε έκθεση για τα θύματα ρατσιστικής βίας και την πέταξε στα  μούτρα των συντακτών της.

Ο κ. Μπαλτάκος επιβεβαίωσε τους χειρότερους φόβους μας, για παντελή έλλειψη στοιχείων  για τη δράση του φασιστικού μορφώματος, αφού δεν είχαν ασχοληθεί πραγματικά μαζί τους, και το γεγονός ότι αποφασίστηκε η δίωξη τους με καθαρά κομματικά κριτήρια. Για να μπορέσει ο κ. Σαμαράς να περάσει το κόμμα του μπροστά από τον ΣΥΡΙΖΑ του κ. Τσίπρα. 

Ως προς αυτό υπήρξε παρέμβαση δύο, επίσης ακροδεξιών αντιλήψεων, υπουργών στην δικαιοσύνη με στόχο την εκλογική επιτυχία του κόμματος τους. Κατ’ εντολή Σαμαρά, σύμφωνα με τον κ. Μπαλτάκο.

Κι εδώ είναι που ο αποπεμφθείς** φαίνεται να είναι σαφώς πιο ρεαλιστής του προϊστάμενου του, όταν λέει ότι μία δίωξη χωρίς στοιχεία θα πάει την ΧΑ στο 20%, όχι στο 2% που ήλπιζε ο «μεγαλοαστός». Όποιος νομίζει ότι ο ψηφοφόρος βάζει το θράσος και τον αυταρχισμό πάνω από τους θεσμούς θα βρεθεί προ εκπλήξεων. Το δυστύχημα είναι ότι το αποτέλεσμα θα το υποστούμε και οι υπόλοιποι, όταν εκείνος θα πάει σπίτι του για να ξαναχαζέψει το ταβάνι του για άλλα 20 χρόνια.

Το χειρότερο όλων, η πραγματική αποκάλυψη Μπαλτάκου, είναι αλλού. Όταν το πρωτοπαλίκαρο του ζητάει να πάει στον εισαγγελέα και να καταγγείλει τις παρεμβάσεις στη δικαιοσύνη, η απάντηση είναι ανατριχιαστική: «Με κυβέρνηση Σαμαρά θα το κάνω; Σε ποιον εισαγγελέα θα πάω;»

Αυτοί δεν είναι όροι εκσυγχρονισμού και μεταρρύθμισης, και επ’ ουδενί δεν θα οδηγήσουν την χώρα μπροστά. Είτε βγούμε σε αγορές, είτε όχι. Δεν ήταν αυτό το ζητούμενο για την έξοδο από την κρίση, ούτε έχει ποτέ ανακάμψει χώρα με τέτοιους όρους. Κάθε μέρα παραμονής του κ. Σαμαρά (και του κ. Βενιζέλου που καμία αντίρρηση δεν έχει σε όλα αυτά – ο συνταγματολόγος!) στην εξουσία είναι μία μέρα οπισθοδρόμησης της χώρας σε εποχές που είχε αφήσει πίσω της. Δεν ξέρω και δεν θέλω να προτείνω ποια είναι η λύση σε ό,τι αφορά την επόμενη κάλπη, αλλά σίγουρα δεν είναι αυτοί οι δύο. Και μέχρι να αποφασίσουν τα κόμματα τους να τους αποκαθηλώσουν, κάποιος πρέπει να τους δείξει ότι υπάρχει lesser evil από την καταβαράθρωση των θεσμών και, μαζί τους, της χώρας.

Δεν είναι ο Μπαλτάκος το θέμα της βιντεοσκοπημένης συνομιλίας – η χώρα υπό τον σημερινό Πρωθυπουργό είναι το πραγματικό πρόβλημα, και ζητάει άμεσα λύση.

________

** ΔΙΟΡΘΩΣΗ: ορθώς μου υπέδειξε η Τάνυα Γραμματικού, πως ο κ. Μπαλτάκος δεν αποπέμφθηκε αλλά "παραιτήθηκε" από το αξίωμα του. Δεν έκανε κάτι κακό δηλαδή, σύμφωνα με τον Πρωθυπουργό, απλά διευκόλυνε, για λόγους επικοινωνίας...