Υπάρχουν αυτοί που θεωρούν ότι η διακυβέρνηση δεν πρέπει να είναι θέμα των πολιτών, επειδή οι πολίτες είναι κατά βάση ηλίθιοι.
Ακόμα κι αν είχαν δίκιο για το δεύτερο (idiots) δεν θα δικαιολογούσε ποτέ το πρώτο. Εκεί είναι μία μεγάλη διαφορά των προοδευτικών έναντι των συντηρητικών (παγκοσμίως), που δείχνουν (προς το παρόν έστω) ενδιαφέρον στην ενεργό συμμετοχή των πολιτών, με την ελπίδα ότι οι πολίτες θα αποκτήσουν πάλι πολιτική υπόσταση και θα ωριμάσουν μέσα από την διαδικασία.
"...Από τότε προωθούσα την ανάγκη ποιοτικής αναβάθμισης της σχέσης του πολίτη με το κράτος. Για τους κινδύνους που εγκυμονεί το έλλειμμα εμπιστοσύνης προς τους θεσμούς. Θέταμε το όραμα μιας διαρκούς ουσιαστικής συμμετοχής του πολίτη σε διαδικασίες και αποφάσεις που τον αφορούν. Τονίζαμε την ανάγκη δημιουργίας υποδομών που αφενός να επιταχύνουν και να απλοποιούν τις λειτουργίες του κράτους, αφετέρου να ευνοούν την καινοτομία στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα..."
Από το άρθρο "Ηλεκτρονική διακυβέρνηση για τον πολίτη", του Γ. Α. Παπανδρέου στο περιοδικό του ΣΕΠΕ.
"...One of the things that I know blogs are best at are debunking myths that can slip through traditional media outlets and [into] the conventional wisdom," said President Barack Obama on a 24-minute conference call late afternoon yesterday with about two dozen progressive bloggers. "And that's why you're going to play such an important role in our success in the weeks and months to come..."
Από το άρθρο "Obama Calls on Liberal Bloggers to "Debunk" Health Care Myths", της Nancy Scola στο TechPresident.com. Οι προσπάθειες του Πρόεδρου Ομπάμα για την συμμετοχή των πολιτών στην αναδιάρθρωση του συστήματος υγείας είναι γνωστές στους χρήστες του διαδικτύου. Έφτασε να καλεί τους χρήστες του Facebook να παρακολουθήσουν τις διεργασίες και ομιλίες και να εκφέρουν γνώμη. Απ' την άλλη οι εταιρείες που θίγονται έχουν προβεί (με την συνδρομή πολιτικών και lobbyists) σε μία από τις πιο ακριβές και σκληρές καμπάνιες ενάντια στην προτεινόμενη αναμόρφωση.
Υπάρχει τρόπος να πετύχει, αν δεν ενδιαφερθούν οι άμεσα ενδιαφερόμενοι πολίτες; Τι θα συμβεί αν μείνει μόνος του απέναντι στις πολυεθνικές της Υγείας;
Μία από τις εικόνες που σχετίζουν την μεταρρύθμιση με τον Ναζισμό
Εκτίμηση μου είναι ότι τα επόμενα χρόνια η πολιτική θα πρέπει να 'πολεμήσει' αν είναι να ανακαταλάβει την θέση που παρέδωσε στην Αγορά. Αυτό σε επίπεδο χάραξης στρατηγικής και στόχων για το λαό. Το πρόβλημα είναι στους μηχανισμούς που με τόση χαρά είδαμε να αναπτύσσονται τα τελευταία χρόνια πάνω στην λάθος βάση, την βάση των όρων της Αγοράς. Κάποιους τους γιορτάσαμε και σαν 'λαϊκές κατακτήσεις', και ίσως για την εποχή τους να ήταν. Τώρα όμως είναι μέρος του προβλήματος, ένα ακόμα Λεβιάθαν.
Το πρόβλημα βρίσκεται μεταξύ της απόφασης που πρέπει να ληφθεί και της απόφασης που τελικά λαμβάνεται. Προφανώς δεν εννοώ ότι δεν πρέπει να υπάρχουν διαβουλεύσεις ή συμβιβασμοί. Το αντίθετο. Αλλά όταν αυτές οι διαδικασίες περιορίζονται στις απαιτήσεις μίας οικονομικής μειοψηφίας ή επηρεάζονται από ατομικές φιλοδοξίες, τότε υπάρχει πρόβλημα. Και εκεί είμαστε σήμερα. Στο αδιέξοδο μίας ασύδοτης και συντεταγμένης μειοψηφίας και μίας άοπλης σε επίπεδο γνώσης (και άρα τρόπου αντίδρασης) πλειοψηφίας που θα έπρεπε να συμμετέχει.
Όποιος θελήσει να παρακάμψει τις υπάρχουσες δομές (εταιρείες, ΜΜΕ, κομματικές οργανώσεις...) και να συνθέσει την πραγματικότητα (ανάγκες) με τις προσδοκίες της πλειοψηφίας έχει την ψήφο μου. Το κουβάρι που οδηγεί στην λήψη αποφάσεων, πρέπει να ξαναγίνει ευθεία.
Το κλειδί είναι η ανάληψη μέρους της ευθύνης των επιλογών από τον λαό. Όσες λάθος αποφάσεις και αν πάρει, κάποια στιγμή θα πάρει την σωστή κι εκεί θα υπάρξει ελπίδα για δημοκρατία. Το εργαλείο είναι το διαδίκτυο (άμεση πρόσβαση στην γνώση και την συμμετοχή). Το κίνητρο είναι το κοινό καλό και η ελπίδα για την ύπαρξη μίας κοινωνίας των πολιτών που θα αντικαταστήσει το κουβάρι των ηλιθίων (idiots) που με τόση idiotiki επιτυχία εκμεταλλεύεται η άρχουσα μειοψηφία.
Το συμφέρον του ενός μπορεί να έρθει μόνο από το συμφέρον των πολλών. Οποιαδήποτε άλλη λογική είναι κατακριτέα και αντιδημοκρατική.
Σε αυτή την βάση ελπίζω, και με αυτό το κριτήριο θα κρίνω την πορεία της επόμενης κυβέρνησης.
Επιστροφή στα αυτονόητα.
Υ.Γ.: pre-game
