24.5.10

Είμαι πτώμα...


Η ειδησιογραφία με σκοτώνει.

Το έγκλημα είναι διττό, όπως προκύπτει από τα σύνθετα της λέξης ειδησιογραφία: φονιάς μου είναι τόσο η πραγματικότητα όσο και η αποτύπωση/μετάδοση/ερμηνεία τους από τα παραδοσιακά μέσα.

Μπορώ να ξεφύγω; Η πρώτη απάντηση είναι όχι.

Η συσσωρευμένη ανομία, η διαφθορά και η έλλειψη σεβασμού προς τον διπλανό και την κοινωνία που όλοι οι διπλανοί απαρτίζουν (αλλά δεν σχηματίζουν) μας χρεοκόπησε. Και οικονομικά.
Προηγήθηκε η ηθική χρεοκοπία, η αντικατάσταση του ήθους από τα εφήμερα ήθη που διαμορφώθηκαν από ανθρώπους με λοξό βλέμμα και πονηρή σκέψη. Από τους κωλοέλληνες του Σαββόπουλου, που έδειχναν για χρόνια στους υπόλοιπους ότι είναι μαλάκες όσο δεν εξομοιώνονται με δαύτους. Η ευκολία, η επιβίωση, και το γαμώτο μας έκαναν μαλάκες, για να μην μας πουν μαλάκες. Κι έτσι επικράτησε ό,τι χειρότερο είχε να δείξει η χώρα.

Αλλάζει αυτό;

Ναι. Αλλά μέχρι να γίνει η σκάντζα, οι κωλοέλληνες θα κάνουν φασαρία. Θα προσπαθήσουν να δείξουν ότι κάποιος άλλος φταίει περισσότερο από εκείνους εκθέτοντας τις χυδαιότητες των φυσικών τους συμπολεμιστών, ενώ ευελπιστούν στην δική τους διάσωση και επιβίωση, και παράλληλα την ισχυροποίηση του φαύλου status quo που τους επέτρεψε να μείνουν στην επιφάνεια τόσα χρόνια, όπως το σκατό στην θάλασσα. Ξέρεις κανένα λύμα που να ενοχλήθηκε στο κολύμπι από το διπλανό κουράδι; Όλα μαζί επιπλέουν - μία ευτυχής άμορφη μάζα. Ή επέπλεαν, μέχρι σήμερα. Τώρα έχουν αρχίσει μία πρωτοφανή επιχείριση αλληλοεξόντωσης, μαχόμενα για τον ζωτικό τους χώρο. Κι εκεί είναι η ελπίδα: στην αλληλοεξόντωση.

Το μόνο που θέλω είναι να κολυμπήσω.
Αλλά προς το παρόν η μπόχα με σκοτώνει.
Τόσο η πραγματικότητα όσο και η περιγραφή της.

4.000 μπουκάλια θηλασμου που περιέχουν μολυσμένο νερό στην πλατεια Bundesplatz στη Βέρνη της Ελβετίας, Δευτέρα 22 Μαρτίου 2010. Η δράση οργανώθηκε για την Παγκοσμια Ημέρα του Νερού.


Πηγή εικόνας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Translate