Γιατί δεν ανταποκρίνεται (δημοσκοπικά) η κοινωνία στη «στάση ευθύνης» του ΠΑΣΟΚ και του σημερινού προέδρου της; Γιατί συνεχίζουν να πέφτουν τα ποσοστά του κινήματος παρά «το βάρος που σηκώνει» ο Ευάγγελος Βενιζέλος, στη «συγκυβέρνηση της ευθύνης», για «τη διάσωση της χώρας και την έξοδο της χώρας από την κρίση»; Γιατί δεν αναγνωρίζεται η αυτοθυσία του ανδρός;
Αυτά και άλλα πολλά αντίστοιχα πρέπει να βασανίζουν τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, όπως φαίνεται και από τις συχνές ομιλίες του και εμφανίσεις στα ΜΜΕ, και μάλλον κατέληξε στο γιατί.
Η κοινωνία δεν ανταποκρίνεται στη «στάση ευθύνης» του Ευάγγελου Βενιζέλου, γιατί η κοινωνία έχει «εκτσογλανοποιηθεί»· από τον ΣΥΡΙΖΑ. Είμαστε τσόγλανοι – αυτή είναι η απάντηση στα «γιατί» του Αντιπροέδρου της κυβέρνησης, και υπουργού των εξωτερικών. Αυτό μάλλον εξηγεί και το γιατί μας μαλώνει τόσο τακτικά από άμβωνος.
Έκλεισε το λόγο του στην ΚΠΕ του ΠΑΣΟΚ λέγοντας: «... το κίνητρό μου είναι αποκλειστικά και βαθιά ιστορικό. Όποιος δεν καταλαβαίνει το επίπεδο θεσμικής, εθνικής, παραταξιακής ευθύνης στο οποίο κινούμαι μαζί σας, μπορεί να ανοηταίνει, ή να ασχημονεί αλλά δεν με αγγίζει.»
Κανένα λάθος από μεριάς του, ή του ΠΑΣΟΚ. Είμαστε τσόγλανοι - γι’ αυτό δεν τον καταλαβαίνουμε, αλλά «δεν τον αγγίζει».
Πριν μερικές μέρες, στην Βουλή αν δε με γελάει η μνήμη μου, είπε πως εκείνος προσωπικά δεν το χρειάζεται όλο αυτό – το βάρος – ότι θα μπορούσε να είναι μεγαλοδικηγόρος, πως άφησε πίσω του μία καριέρα στο ελεύθερο επάγγελμα. Για να το λέει έτσι πρέπει να είναι, αλλά απορώ για το πότε: γεννήθηκε το 1957, τελείωσε τις σπουδές το 1980 έχοντας διατελέσει στέλεχος των φοιτητικών οργανώσεων του ΑΠΘ και της ΕΦΕΕ, και λίγο μετά ξεκινάει μία πανεπιστημιακή καριέρα που τον οδήγησε στα πρώτα έδρανα της πολιτικής για περισσότερο από δύο δεκαετίες.
Από το 1993 διετέλεσε υπουργός Οικονομικών, υπουργός Πολιτισμού δύο φορές (συμπεριλαμβανομένης της πολιτιστικής Ολυμπιάδας), υπουργός Ανάπτυξης, υπουργός Δικαιοσύνης, υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών, υπουργός Τύπου και Μ.Μ.Ε., κυβερνητικός εκπρόσωπος, και υφυπουργός Προεδρίας Κυβερνήσεως, ενώ σήμερα είναι αντιπρόεδρος της κυβέρνησης (για δεύτερη φορά) και υπουργός Εξωτερικών.
Η αλήθεια είναι πως ο Ευάγγελος είναι ένας αριστοκράτης, της πολιτικής. Θα έγραφα ο «σύντροφος Ευάγγελος» αλλά δεν μου πάει, αφού ουδείς σύντροφος στράφηκε ποτέ εναντίον της κοινωνίας για να εξηγήσει την μη απήχηση της πολιτικής του. Το ήθος των προκατόχων του θα επέβαλλε την παραίτησή τους αν βρίσκονταν ποτέ στη θέση του, όχι την επίθεση με χαρακτηρισμούς και μάλιστα προς όλη την κοινωνία συλλήβδην. Μπορεί να μην είχαν το πολιτικό βάρος του Ευάγγελου Βενιζέλου, με τα «ανεξάντλητα αποθέματα, ψυχικής και πολιτικής αντοχής» όπως είπε στην ΚΠΕ. Μία άλλη εξήγηση είναι πως εκείνοι σίγουρα δεν ήταν «τσόγλανοι», της πολιτικής.
Όποιος νομίζει ότι μπορεί να ξαναχτίσει την Κεντροαριστερά γύρω από τέτοια ναπολεόντεια συμπλέγματα, θα πρέπει να το ξανασκεφτεί. Κατανοητές οι πρακτικές λεπτομέρειες που καμιά φορά καταλαμβάνουν τη σκέψη μας, αλλά εδώ υπάρχει θεμελιώδες λάθος. Ο άνθρωπος δεν είναι καν δεξιός/συντηρητικός – όπως ο Μάκης Βορίδης – αλλά βρίσκεται πέρα από το χαρτογραφημένο πεδίο της πολιτικής· στον πλανήτη Ευάγγελος. Μπορεί να μην γίνει ποτέ σαφές σε εκείνον, και ως εκ τούτου να έχει το ακαταλόγιστο για να συνεχίσει να πορεύεται με το Εγώ του, αλλά οι υπόλοιποι δεν έχουν καμία δικαιολογία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου