"Για το ΣΥΡΙΖΑ, καλά πάω";
Η ευκαιρία για το νέο χώρο στην κεντροαριστερά έκλεισε - μένουν μόνο κάτι διαδικαστικά από μεριάς ΣΥΡΙΖΑ. Όσο ο Αλέξης και το επιτελείο του δούλευαν πολύ γρήγορα και πολύ σκληρά, οι διάσπαρτοι της σοσιαλδημοκρατίας και της κεντροαριστεράς σπαταλούσαν χρόνο σε “ζυμώσεις” και αναμονή.
Παράλληλα, τα δύο κόμματα του χώρου ξόδευαν πολιτικό κεφάλαιο που δεν τους περίσσευε, χωρίς να κάνουν το παραμικρό για να χτίσουν νέο. Το ΠΑΣΟΚ έκανε μία βουτιά στο παρελθόν ακυρώνοντας όργανα, πίσω από το φερετζέ μίας μυστικής διαδικασίας ανανέωσης από νέους επιστήμονες (θεωρητικούς) τα αποτελέσματα της οποίας δεν έχει δει κανείς.
Η ΔΗΜΑΡ από την άλλη έδειξε σημάδια ωρίμανσης, συμμετέχοντας στη κυβέρνηση συνεργασίας, τα οποία όμως δεν είχαν καμία συνέχεια σε ό,τι αφορά το ίδιο το κόμμα. Καμία διεύρυνση, καμία εξέλιξη στον πολιτικό λόγο, καμία διεκδίκηση στον ευρύτερο χώρο· “όπως παλιά”, έκατσε και περίμενε τον κόσμο να έρθει, με την λογική του ώριμου φρούτου. Το αποτέλεσμα ήταν η διαρροή δυνάμεων, όχι η ενίσχυση.
Ομοίως έπραξαν και οι διάσπαρτοι του διαλυμένου πλέον ΠΑΣΟΚ. Οργανώθηκαν σε ομάδες ψυχανάλυσης και αλληλοϋποστήριξης, χωρίς καμία πρακτική πρωτοβουλία για την επόμενη μέρα. Επανεμφανίστηκαν και αυτοί που το Βήμα θα αποκαλούσε στο παρελθόν “δελφίνους”, αλλά στερούνται σοβαρότητας αφού μοιάζει να μην έχουν καταλάβει την ερώτηση και να αναλώνονται στο να απαντήσουν σε τρίτα και τέταρτα υποερωτήματα.
Το ερώτημα για τη νέα κεντροαριστερά απαντήθηκε, από τον Αλέξη και το μετασχηματισμένο ΣΥΡΙΖΑ. Ας τους κατηγορήσει όποιος θέλει για κωλοτούμπες - το πρακτικό αποτέλεσμα δεν αλλάζει: έκανε την στροφή με επιτυχία, και πλέον είναι έτοιμο για την τελική ευθεία διεκδίκησης της εξουσίας. Το τελευταίο έρεισμα όσων ήταν απέναντι, αυτό της συμμετοχής της χώρας στην Ευρώπη, χάθηκε. Ο Αλέξης είναι πλέον ένας Ευρωπαϊστής, με προτάσεις για το καλό της Ένωσης.
Το μόνο που του λείπει πλέον για να ολοκληρώσει την πορεία του προς την εξουσία, είναι μερικά κυβερνητικά στελέχη. Θα τα βρει με ευκολία δεδομένης της δυναμικής που έχει χτίσει. Περιμένω μόνο την ανακοίνωση τους από το Κυριακάτικο Βήμα, που θα σηματοδοτήσει και τις απαραίτητες συμφωνίες με τον εξωκοινοβουλευτικό παράγοντα της κρατικοδίαιτης οικονομίας μας.
Το νέο ερώτημα για όποιον δεν εμπιστεύεται το ΣΥΡΙΖΑ, ή το βρίσκει πολύ αριστερό, είναι ποιος θα συγκροτήσει την μεγάλη κεντροδεξιά. Γιατί το ολοένα και δεξιότερο μόρφωμα της σημερινής γηρασμένης (πολιτικά, παρά τα νέα ηλικιακά πρόσωπα) Νέας Δημοκρατίας δεν θα αντέξει για πολύ ακόμα. Θα καταλάβει τον χώρο της ΧΑ υποσχόμενη περισσότερη ασφάλεια και επιτρέποντας πιο μισαλλόδοξο πολιτικό λόγο στις τάξεις της, συγκαλυμμένο με μπόλικο “νεο-ορθόδοξο πατριωτισμό”.
Πολύ φοβάμαι ότι και το νέο ερώτημα θα μείνει αναπάντητο. Γιατί λίγοι είναι έτοιμοι να δεχτούν την αποτυχία τους στην απάντηση του προηγούμενου, και ακόμα λιγότεροι έχουν το σθένος και την όρεξη να δουλέψουν στη νέα πραγματικότητα, όσο χρειάζεται για να φέρουν αποτελέσματα. Λίγες ήταν οι συγκροτημένες προσπάθειες με μακροχρόνιο σχεδιασμό στην χώρα, και δεν αναφέρομαι μόνο στο πεδίο της πολιτικής αλλά σε όλα. Ακόμα και το επιχειρηματικό. Το πρόβλημα είναι ό,τι το “μεροδούλι-μεροφάι” και η λογική του "ώριμου φρούτου" δεν λειτουργούν στον σύγχρονο κόσμο, με την πολυπλοκότητα των προβλημάτων που ζητούν λύσεις.
Κι απ όσο φαίνεται, αυτό το modus vivendi είναι ακόμα ισχυρό στη χώρα. Όλα στο “θα δείξει” κι “άγιος ο Θεός”. Ειδικά στους "προοδευτικούς"...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου