Ο Μπίστης, ο Τζήμερος και η Χρυσή Αυγή

Στα της πολιτικής μπορούμε να μιλήσουμε για την πραγματικότητα, ή να μιλήσουμε για τις εντυπώσεις.

Προχθές, παράλληλα με το Ανοιχτό Συνέδριο της Δράσης έγινε πάλι ο κακός χαμός με ένα repost του Θάνου Τζήμερου στο Facebook (sic). Αυτό έλεγε:

“Η Χρυσή Αυγή ασκεί μόνο βία. Συγκριτικά με το κακό που κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ που ασκεί τη βία της εξουσίας επάνω σε χιλιάδες ανθρώπους συγχρόνως και η οποία μεταβιβάζεται σε ολόκληρη την Ελληνική κοινωνία, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πιο επικίνδυνος για τον τόπο και την Ευρώπη ολόκληρη. Τις κορδελίτσες περί ναζιστών και φασιστών, τυλίξτε τις στα κενά κουτάκια της σκέψης σας. Πιο φασίστες, πιο παρανοϊκοί, πιο ολοκληρωτικοί από τον ΣΥΡΙΖΑ με τις συνιστώσες του, δεν υπάρχουν. Οι Χρυσαυγίτες, έχουν έστω μια ιδεολογία. Οι Συριζαίοι δεν έχουν τίποτα, δεν αγαπούν ούτε τον Έλληνα, ούτε τη χώρα, όπως έστω εντελώς λάθος, αγαπάει η Χρυσή Αυγή. Αν η Χρυσή Αυγή είναι το αυγό του φιδιού, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το φίδι.”

Πιο ηλίθιος τρόπος για να κάνεις αρνητικό σχόλιο για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει (σόρυ Έλια). Ξεκινάς με μία υπερβολή και καταλήγεις με την πλάτη στον τοίχο, να τρως ξύλο από κάθε κατεύθυνση. Προκύπτει το συμπέρασμα ότι όποιος συμμερίζεται το παραπάνω ενδιαφέρεται περισσότερο ενδεχομένως για τα αδέσποτα ή την επιστροφή μας στην Δραχμή; Ναι, αβίαστα. 

Το δια ταύτα εδώ όμως, δεν είναι ότι ο Τζήμερος, ή η φιλόζωη Έλια που έγραψε το original post στο Facebook της, είναι ναζιστές. Αυτό που προκύπτει είναι ο κίνδυνος των grassroots politics, όταν αυτά γίνονται χωρίς πλαίσιο ή πολιτική καθοδήγηση από όσους έχουν την πείρα και το εύρος που χρειάζεται η πολιτική. Κάτι που σίγουρα έχει για παράδειγμα ο Νίκος Μπίστης, ο οποίος την ίδια μέρα είπε από βήματος στο Συνέδριο της Δράσης: 

“Ο ΣΥΡΙΖΑ όπως πολιτεύεται είναι χώρος transit για τη Χρυσή Αυγή.” via @Drassi

Δεν θα αναλύσω την φράση - θέλει ένα post μόνη της, αλλά αυτό είναι το δια ταύτα με έναν πιο ψημμένο πολιτικά: μπορεί να ανοίξει μία συζήτηση με 11 λέξεις, αντί να θάψει τον εαυτό του και όποιον βρεθεί δίπλα του με 116 (τις μέτρησα).

Κι εκεί είναι το σοβαρότερο πρόβλημα, αν αποφασίσουμε ποτέ να εξαλείψουμε την πείρα και την γνώση από την πολιτική ζωή του τόπου. Γιατί, πολύ απλά, η ενέργεια και η οργή των πολιτικά απαίδευτων μπορεί εύκολα να πάψει να θυμίζει Εθνικοσοσιαλισμό και να γίνει.

Μην ασχοληθούμε άλλο σε τέτοιο βαθμό με τον όποιο Τζήμερο, θετικά ή αρνητικά, αλλά με την ουσία που εδώ είναι η επόμενη μέρα του πολιτικού μας συστήματος: με ποιούς και πως. Γιατί θα υπάρξει εν μέρει παρθενογένεση (δεν υπάρχει μακρά ιστορική θεσμική παράδοση όπως σε άλλες χώρες για να μας προστατεύσει) και θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί με τα ζητούμενα που θα θέσουμε. Όπως και με τις λύσεις.

Φιλικά προς όλους, ακόμα κι εσάς που θα πέσετε να με φάτε.

_______

Επίσης φιλικά

Αγαπητέ κύριε Τζήμερε, 

Η ενέργεια σας είναι θεμιτή, αλλά κάποια στιγμή πρέπει να αυτοπεριοριστείτε μέχρι να αποκτήσετε την εμπειρία και το κριτήριο που απαιτείται από ένα αρχηγό κόμματος. Είναι ζήτημα ατομικής ευθύνης, αν θέλετε, να θέσετε ένα όριο στον εαυτό σας που να αντιστοιχεί στις σημερινές σας δεξιότητες. Θα είναι καλό και για εσάς, και για όσους εκπροσωπείτε. Ο εντοπισμός εχθρών σε όποιον μας κρίνει δεν βοήθησε ποτέ κανέναν. Κάθε άλλο. Καταρράκωσε όποιον επιδόθηκε σε τέτοιους αγώνες...