Σκέφτεσαι πολλά αν περάσεις ένα διωράκι στη ΔΕΗ χωρίς κινητό. Σκέφτεσαι ό,τι θες να χτυπήσεις τον αργόσχολο "ψηφοφόρο Αυτιά" (νέα κατηγορία στον κοινωνικό αυτοματισμό που ζω), ο οποίος έχει μετατραπεί σε ηχητικό ρύπο, χειρότερο του δημοσιογράφου - ήρωα.
Έψαχνα να βρω την κάμερα που τον τραβάει όση ώρα ξεστόμιζε μισογύνικες, ρατσιστικές, εμπαθείς ανοησίες επί παντός, με εξειδίκευση το θέμα των δημοσίων υπαλλήλων. Κορύφωσε δηλώνοντας συνταξιούχος του δημοσίου.
Απ όσο μας πληροφόρησε, ήταν η τρίτη ουρά που επισκεπτόταν σήμερα. Από τις άλλες δύο έφυγε και "ήρθε εδώ για καλύτερα", αλλά "κι εδώ τα ίδια χάλια". Προθυμότατος κατά τα άλλα να παραχωρήσει την θέση του στην ουρά στον άμοιρο συζητητή του, μιας και δεν βιαζόταν - δεν είχε τι άλλο να κάνει και βαριόταν σπίτι. Αυτές οι ουρές είναι μια κάποια λύση για μερικούς τελικά - το είδαμε και το πρωί με τους συνταξιούχους του ΙΚΑ στην Καλλιθέα, με την ουρά να γυρνάει το τετράγωνο.
Θα γίνει η νέα κατάρα: να βιάζεσαι να κάνεις δουλειά στην τράπεζα, και να σκάσεις τη μέρα του συνταξιούχου που πήγε για socializing/ναΤονΠάρειΗκάμερα/ναΒρίσει/οτιΝαΝαι...
Εκεί κάπου με χτύπησε: αυτοί ψηφίζουν. Πάντα! Πάνε από το πρωί, πριν ή μετά την εκκλησία. Εθισμένοι στην παραδοξολογία, τις εύκολες κουβέντες χωρίς νόημα, την αποφυγή κάθε λογικής ακολουθίας στη σκέψη.
 |
| O πόνος μιας φεμινίστριας, στο πρόσωπο της Σοφίας... |
Η εκλεγμένη αντιπρόσωπος (και πρώην διευθύντρια λαϊκής εφημερίδας) μιλούσε για κρεμάλες προεκλογικά, με την ίδια ευκολία που σήμερα κατακεραυνώνει τους αντιπάλους για στήριξη σε στοιχεία κατά του πολιτεύματος. Με την ίδια ευκολία που ξεστόμιζε χθες βράδυ σε νεαρή συνάδελφο το εξαιρετικά φεμινιστικό «Αει σιχτίρ ρε παλιοτσόκαρο» βγήκε το πρωί να μιλήσει "για όσους δεν κατάλαβαν ότι βρίσκονται στο κοινοβούλιο [...] και βρίζουν για να ικανοποιήσουν μεταφέροντας τα πιο ταπεινά ένστικτα"... Γιατί οι προεκλογικές "κρεμάλες" κυρία Βούλτεψη μου, ήταν αφαιρετική τέχνη - το'χω, δεκτό.
Όσοι επιμένετε για τα ηχητικά, ακούστε τα στο Τζινάκι με τα σχόλια του, εδώ. Καλό κουράγιο.
Έχει περάσει ήδη μία ώρα, και είμαι ακόμα στην ουρά. Μαθαίνω κι άλλα: ήρθαν όλοι σήμερα γιατί αύριο ξεκινάει 24ωρη απεργία της ΓΕΝΟΠ, και ουδείς γνωρίζει αν θα την τραβήξουν. Οι connaiseurs περί αυτών ενημερώνουν και τους υπόλοιπους ότι μπορεί να δουλέψει ο εργολάβος που στο κόβει, αλλά όχι το κεντρικό στο οποίο κάνεις διακανονισμό για επανασύνδεση. Μη με ρωτήσετε αν ισχύει - δεν έχω ιδέα. Όπως δεν έχω ιδέα αν όντως οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ έχουν δωρεάν βρεφονηπιακούς μόνο για την πάρτη τους, αν πληρώνουν μειωμένο τιμολόγιο κατά 50%, αν δεν εμφανίζονται στα γραφεία τους, κι αν όταν εμφανιστούν τα εγκαταλείπουν πριν τις 12, και τόσα άλλα που άκουσα περιμένοντας.
Μηχανικά τσέκαρα πάλι, αν έχω το λογαριασμό μαζί μου. Είδα το μεγάλο ποσό, κι εκεί ήρθαν τα χειρότερα: άρχισα να κοιτάζω γύρω μου σαν αρχιτέκτονας με αρκετά χρόνια εμπειρίας σε επαγγελματικούς χώρους του ιδιωτικού τομέα. Έβλεπα τα ανοξείδωτα πλαίσια και προσπαθούσα να τα χρονολογήσω, σε ποια περίοδο πλαστής ευημερίας μπήκαν. Αυτοκόλλητα banners τοίχων και φυλλάδια ενημέρωσης σε προθήκες από ατσάλινες αντηρίδες και perspex, τη φωτιζόμενη νέον επιγραφή πίσω από τις κυρίες στην υποδοχή, και άλλα πολλά.
Είχα περάσει πλέον στη δεύτερη ουρά - έπρεπε να πάω σε άλλη ουρά "για να μου κάνουν την αφαίρεση" (μαθηματικό υπολογισμό) και να επανέλθω στα ταμεία. Το βλέμμα μου έπεσε ασυναίσθητα σε μία μεγάλη ψηφιακή τηλεόραση, κυρίως λόγω της ασχήμιας της βάσης δαπέδου. Ήταν σβηστή, ακυρώνοντας έτσι το προωθητικό πρόγραμμα που έκρινε επιτακτική την αγορά της. Θυμήθηκα πόσες φορές προσπάθησα να πείσω ιδιώτη πελάτη να δαπανήσει στο Α ή το Β, σαν εργαλείο πώλησης, για να πάρω την απάντηση "καταλαβαίνω αυτό που μου λες, αλλά δεν με παίρνει - ίσως του χρόνου, αν πάει καλά το μαγαζί", για να συμβιβαστούμε στην λύση της εν αναμονή υποδομής σε ρεύμα κλπ.
Η ΔΕΗ δεν έχει τέτοια προβλήματα. Αυτή πάντα πάει καλά. Κι όταν δεν πάει καλά, ο εκάστοτε καλοθελητής υπουργός ή θα βάλει χέρι στους φόρους για να την καλύψει (μετατρέποντας το εταιρικό έλλειμμα της ΔΕΗ σε κρατικό έλλειμμα), ή θα επιτρέψει να ανεβούν οι τιμές. Ή και τα δύο. Αυτό που δεν θα κάνει, είναι να ανοίξει την αγορά. Για επενδύσεις σε νέες μονάδες, ούτε συζήτηση - χρόνια τώρα. Η ΔΕΗ δεν λειτουργεί με τέτοια κριτήρια σκληρού καπιταλισμού - την αγαπάει ο κόσμος γιατί είναι δικιά του και την πληρώνει. Αδρά. Αυτή και τον κάθε κολλητό του Φωτόπουλου.
Όσοι σοβαροί διευθύνοντες πέρασαν από την ΔΕΗ, όταν έλυσαν το λαβύρινθο της κακοδαιμονίας και πρότειναν τις λύσεις απαλλάχθηκαν - αντικαταστάθηκαν. Οι υπόλοιποι, έκαναν προωθητικές με λεφτά που δεν είχαν, αλλά θα έβρισκαν βάζοντας το χέρι τους πιο βαθιά στην τσέπη μας. Με αυτά πλήρωναν και "την εργασιακή ειρήνη" των επιδομάτων ξυσίματος και καλής συνδικαλιστικής διαγωγής. Ουδείς άλλαξε τη διαδικασία, ούτως ώστε να μπορεί η κυρία πίσω από το αλεξίσφαιρο 25άρι τζάμι στο ταμείο να κάνει μία αφαίρεση, και να εισπράξει. Τα καλά του μονοπωλίου: μπορείς να κάνεις καμπάνια για το customer care, αλλά δεν χρειάζεται και να το προσφέρεις.
Δύο ώρες μετά, κοντεύω να τελειώσω. Και οι δύο υπάλληλοι που με εξυπηρέτησαν ήταν μια χαρά - έκαναν τη δουλειά τους γρήγορα και αποτελεσματικά. Δεν τα βάζω μαζί τους. Τα βάζω με όποιον με έφτυσε πατόκορφα, και με έκανε να περιμένω τον τριπλάσιο χρόνο στις διάφορες ουρές, για να πληρώσω μία πανάκριβη υπηρεσία από μία εταιρεία που την απασχολεί το φαίνεσθαι και "η εργασιακή ειρήνη", και όχι ο πελάτης από τις επιλογές του οποίου θα κρινόταν η βιωσιμότητας της σε μία ελεύθερη αγορά.
Με τον κοινωνικό αυτοματισμό να έχει βαρέσει κόκκινο, λέω ότι αυτός ο κάποιος που με έφτυσε ανήκει στην ειδική κάστα που ονομάζουμε εκλέξιμο πολιτικό προσωπικό. Είναι αυτοί που βάζουν σε προτεραιότητα τη σχέση τους με τους όποιους συνδικάλες, πάντα με τα λεφτά των άλλων, ενώ αγνοούν επιδεικτικά την ίδια την εταιρεία και όσους πληρώνουν τις ζημιές της.
Είναι ομοϊδεάτες, ή καλύτερα ομόθρησκοι, με τους πολιτικούς που μας σώζουν εδώ και χρόνια, με μεγαλοστομίες για αλλαγές που δεν έγιναν ποτέ. Κι όσες έγιναν, οι φιλοφωτοπουλικοί που ακολούθησαν τις ανέτρεψαν σε μία νύχτα, διατηρώντας έτσι κάτι που μόνοι αυτοί μπορούν να χειριστούν, και μόνο ο "ψηφοφόρος Αυτιά" θα αγνοήσει όταν έρθει η ώρα να ψηφίσει πρώτος και σε εκείνη την ουρά.
Οι καλύτεροι θα απέχουν, άλλοι από βαρεμάρα, και άλλοι για λόγους προσωπικής επιβίωσης. Όπως θα απέχουν και οι ψηφοφόροι τους, έχοντας απαξιώσει πλήρως στο νου τους την όλη διαδικασία. Κάπως έτσι κυλάει τόσα χρόνια, και θα συνεχίσει μέχρι τελικής κατάρρευσης. Το πολιτικό προσωπικό κοιτάζει και αυτό για την δική του επιβίωση, και ξέρει καλά ότι αν το κράτος αλλάξει (όπως γενικόλογα υπόσχονται), εκείνοι θα πάνε στον κάλαθο των αχρήστων, εφόσον δεν έχουν τα εργαλεία, τις γνώσεις, για να λειτουργήσουν με αυτό και όχι εναντίον του.
Δεν λέω κάτι καινούριο. Το έχει καταλάβει πλέον και η Moody's που, ενάντια στις προβλέψεις του κ. Στουρνάρα, προβλέπει ύφεση και το 2014 αφού δεν μπορεί να προβλέψει το πότε θα ξεκινήσουν οι διαρθρωτικές αλλαγές που το πολιτικό προσωπικό υπόσχεται ακόμα και σήμερα, χωρίς καμία διάθεση ή πρόγραμμα να τις υλοποιήσει. Καλώς. Αυτό αποφάσισε η πλειοψηφία, και θα γίνει σεβαστό.
Μία χάρη μόνο: μην μας κοροϊδεύετε τόσο άγρια. Μπορεί να το περάσουμε και εμείς για βία και να αντιδράσουμε παράλογα, κάνοντας νέα κόμματα με σκοπό να σας στείλουμε στα σπίτια σας, μια και καλή... #sarcasm
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου