3.2.13

Κοινωνία τρελών

Πολιτικοί - μαγαζάτορες, συζητούν για το μέλλον αλλά οι πράξεις τους περιορίζονται από το συμφέρον του κόμματος και της προσωπικής τους φιλοδοξίας. Υπάρχει χειρότερο; Ναι. Οι ιδεοληπτικοί πολιτικοί - όποιας κατεύθυνσης. 

Προσπερνώ τα αυτονόητα περί πολιτικής και όχι οικονομικής κρίσης, και της ανάγκης πολιτικής λύσης για την Ελλάδα. Με το υπάρχον προσωπικό, αυτή δεν θα έρθει - το αποδεικνύουν καθημερινά. 
Κάπου εδώ να παραμερίσουμε ό,τι σαχλαμάρες και παρελκυστικές αφέλειες ακούγονται για αμεσοδημοκρατία, αυτο-οργάνωση και λοιπές αρλούμπες που θα σήμαιναν κατάλυση του μόνου εργαλείου που μας έχει απομείνει, της δημοκρατίας.

Η χυδαιότερη εκδοχή του προβλήματος, και η επιθετικότερη, αφορά τους νέους. Για δεκαετίες οι πολιτικοί μας έκαναν καμπάνιες πάνω στις πλάτες τους, και μετά τους άφηναν ή μόνους, ή στα χέρια κομματικών καθοδηγητών στο δρόμο της ιδρυματοποίησης τους στην Ελληνική πραγματικότητα της Τρίτης Δημοκρατίας. 

Σε αυτή την πραγματικότητα οι νέοι δεν έχουν ούτε φωνή, ούτε καθοδήγηση. Η ένταξη τους στην κοινωνία είναι ή τυχαία, ή χειραγωγημένη ή βίαιη. Δεν υπάρχει οργανωμένη δομή από την σχετική προστασία και αθωότητα του δημοτικού σχολείου μέχρι κάποιος να πληρώσει τις πρώτες του εισφορές ως εργαζόμενος. Και με τη σημερινή ανεργία να ξεπερνάει το 50%, αυτό το διάστημα μεγαλώνει, και μαζί του η αγωνία.

Ο εγωισμός του κόσμου "των μεγάλων" είναι έκδηλος στο πως έχει στηθεί η εκπαίδευση με προτεραιότητα στον συνομήλικο εκπαιδευτικό/ψηφοφόρο, στον εργολάβο/χρηματοδότη του κόμματος και του πολιτευτή, και τέλος στους ψηφοφόρους της τοπικής οικονομίας όταν πρόκειται για ΑΕΙ/ΤΕΙ. Για να μην μπω στο θέμα των εργαλείων: βιβλία, ταμπλέτες, πρόγραμμα, κλπ.

Αυτό το σύστημα παράγει τριών ειδών πολίτες: τους απαθείς/εγωπαθείς, αυτούς που ταυτίζουν την ύπαρξη τους με το κομματικό κατεστημένο που τους κοινωνικοποίησε, και αυτούς που περιθωριοποιούνται - που βγαίνουν εκτός κοινωνίας. Όσο κι αν προσπαθήσει το πολιτικό προσωπικό να εκμεταλλευτεί τα τέρατα που δημιουργεί μεθερμηνεύοντας τα ταξικά ή αλλιώς, η ουσία δεν παύει να είναι ότι πρόκειται για φυσικό επόμενο των επιλογών του. 

Ένα τέτοιο τέρας, δολοφόνησε τον Δεκέμβριο του 2008 έναν έφηβο στα Εξάρχεια. Η αρχική εκδοχή του επίσημου κράτους ήταν η αυτοάμυνα. Μέχρι που εμφανίστηκε το βίντεο μίας νεαρής κατοίκου της περιοχής, που αποδείκνυε την ωμότητα της δολοφονίας.


Ακολούθησε το κάψιμο της πόλης, οι τραυματισμοί και η ριζοσπαστικοποίηση της κοινωνίας. Αυτό που δεν ακολούθησε ήταν η διόρθωση. Κάθε άλλο. Με πρωτοβουλία των πολιτικών δυνάμεων, ακολούθησε πόλεμος δηλώσεων και σκύλευσης του νεκρού και όποιου είχε σχέση με αυτόν - ακόμα κι αν αυτή ήταν του αυτόπτη μάρτυρα στη δολοφονία. Σε άλλες χώρες τα παιδιά αυτά θα είχαν μπει σε συμβουλευτικές. Εδώ, τα τραβολογήσαμε σε κομματικές εκδηλώσεις, τα κατηγορήσαμε με δημοσιεύματα και στο τέλος τα περάσαμε από αλλεπάλληλες νομικές διαδικασίες - ανακριτικές και δικαστικές.

Όταν τέσσερα χρόνια μετά, εμφανίζεται ένας από τους συνομήλικους μάρτυρες της δολοφονίας ως ύποπτος ληστείας και συμμετοχής σε τρομοκρατική οργάνωση, η πολιτεία μας τον εμφανίζει κακοποιημένο. Πέρα από το ότι δεν ένοιωσε υποχρεωμένη να δώσει εξηγήσεις για την κατάσταση στην οποία τον παρουσίασε (αντίσταση κατά της αρχής, ζαρντινιέρα, κάτι...) δεν περίμενε καν 48 ώρες να υποχωρήσουν οι μώλωπες. Αυτός και οι υπόλοιποι, είναι ξεμαλλιασμένοι, μελανιασμένοι, με ματωμένα χείλια και φωτοσοπαρισμένες πληγές(;).

Τιμωροί ξεπηδούν από παντού, άλλοι για να δικαιολογήσουν "τις δέκα σφαλιάρες στους ληστές με τα Καλάζνικοφ", και οι απέναντι που θέλουν "να ρίξουν την αστική δημοκρατία των φόρων και των αυτοκτονιών του Μνημονίου". 
Όλοι εναντίον όλων, και στην μέση οι νοικοκυραίοι (στις δυτικές κοινωνίες τους λένε και μεσαία τάξη ή αστική, χωρίς κανένα αρνητικό πρόσημο - τα καλά της Μεταπολίτευσης) που ούτως ή άλλως φταίνε για όλα. Οι αντικαθεστωτικοί τους απεχθάνονται γιατί είναι "προσκυνημένοι", και οι άλλοι τους κυνηγάνε για να πληρώσουν το διαρκώς αυξανόμενο κόστος της διάσωσης, χάρις την αδράνεια τους για διαρθρωτικές αλλαγές.

Ξημερώνει Κυριακή και είμαι βέβαιος για το τι θα ακολουθήσει σε τηλεοράσεις, κοινωνικά δίκτυα, και εφημερίδες: Όλοι εναντίον όλων, και κανείς για τον άλλον. Ο Άδωνις θα βγει στην προγραμματισμένη του από μέρες εμφάνιση στις 8μιση το πρωί, να προλάβει τα παππούδια προτού πάνε στα εγγόνια τους και θα τους διαβεβαιώσει ότι ο κύριος Δένδιας κάνει εξαιρετική δουλειά· θα τους προειδοποιήσει γλυκά να μεγαλώσουν καλά παιδιά που δεν θα μπλέξουν. 
Θα ακολουθήσει η ώρα του φορολογούμενου, όπου θα τον τρομάξουν για τα χρόνια φυλάκισης που του επιφυλάσσει η αδυναμία (ή απροθυμία στην περίπτωση του φοροφυγά) να πληρώσει τα φετινά κερατιάτικα (περίπου 5δις επιπλέον - τόσο μας πήγε η καθυστέρηση των εκλογών που απαίτησε η ματαιοδοξία των πολιτικών μας, και η μη υλοποίηση των διαρθρωτικών αλλαγών), ενώ κάποιος κουλός θα παίρνει τηλέφωνα για να καπαρώσει θέσεις από τις 50,000 προσλήψεις που θα γίνουν στους δήμους που απέλυσαν συμβασιούχους και stagiers, και κάποιος άλλος θα γράφει στο fb του "καταργήστε το κράτος".

Μία κοινωνία τρελών, που πολώνεται τεχνητά κάθε μέρα και περισσότερο, λες και τα προβλήματα της δεν είναι αρκετά για να την στείλουν στα άκρα. Και το πολιτικό προσωπικό συνεχίζει ατάραχο. Μέχρι πότε; Πόσο ξεκομμένοι είναι άραγε από την κοινωνία για να νοιώθουν τόση άνεση για να συνεχίζουν ως είχαν; Τι εναλλακτικές αισθάνονται ότι έχουν εκείνοι, και μπορούν να παίζουν; Μέχρι πότε θα συνεχίσουν οι κοινοβουλευτικές performance για να κρυφτεί η απραξία; 
Στις πόσες συλλήψεις ηθοποιών θα σωθούμε; Πόσους νέους πρέπει να δείρουμε στους δρόμους; Πόσες προανακριτικές; Πόσες ερωτήσεις/τοποθετήσεις έχει η Ζωή Κωνσταντοπούλου, και πόσα δάχτυλα θα σπάσει ακόμα ο Καπερνάρος; Πόσους πιτσιρικάδες ακόμα θα στείλετε στους στρατολόγους του κάθε Πυρήνα κ. Δένδια; Πόσους κανόνες θα παραβιάσουμε επειδή έχουμε την καρέκλα αυτό το τέρμινο; Πόσες καρέκλες θα αλλάξουν χέρια για ημέτερους, και πόσες θα δημιουργήσουμε, αντί να τις αλλάξουμε; 

Βάλτε έναν αριθμό στην τρέλα - δεν πάει άλλο. Ως εδώ!


6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ναι, η ελληνική κοινωνία είναι σε παράκρουση. Όλα τα ένστικτα που κανονικά ο πολιτισμένος κόσμος καταπνίγει προκειμένου να είναι πολιτισμένος, προκειμένου να μην δολοφονούμε ο ένας τον άλλον, να μην τρώμε τις σάρκες μας, όλα αυτά έχουν βγει στον αφρό και θα μας αφανίσουν. Ταυτόχρονα οι πολιτικοί μας είναι ακριβώς αυτό που περιγράφεις. Ζουν κάπου αλλού, ακόμη κι αν τους λυντσάρουν, ούτε τότε θα επιστρέψουν στην πραγματικότητα, είναι χαμενοί για πάντα. Και από τη στιγμή που τα παιδιά, οι νεότεροι, άρχισαν να καταστρέφουν με τόσο μένος, είμαστε χαμένοι. Μια γενιά έχει γαλουχηθεί στον μηδενισμό, στον κυνισμό, στο μίσος, στο μηδέν - αυτά τους κληροδοτήσαμε! Γεννήσαμε το τέρας που μας τρώει, δεν το βλέπουν;

Χάρης είπε...

και εκεί που διαβάζω το άρθρο, χαλαρός και ήρεμος, φτάνω στη πρώτη διαφωνία, ( τους απαθείς/εγωπαθείς, αυτούς που ταυτίζουν την ύπαρξη τους με το κομματικό κατεστημένο που τους κοινωνικοποίησε, και αυτούς που περιθωριοποιούνται - που βγαίνουν εκτός κοινωνίας.) το κράτος δε παράγει τίποτε, άμα φτάσουμε να κατηγορούμε το κράτος, επειδή εμείς ή κάποιοι άλλοι ήταν ανίκανοι να δουν τα δικά τους λάθη, και να ρίξουμε πρώτα τις ευθύνες σε εμάς του ίδιους, μετά στον πατέρα μας και τη μητέρα μας που δε μας μεγάλωσαν σωστά. Ε!!! κάτι δε πάει καλά.

Εγώ, εσύ, ο διπλανός σου και ο οποιοσδήποτε έχει τη δικιά του βούληση, αυτός αποφασίζει άμα όταν θα φτάσει στην εξαθλίωση της ζωής του θα κλέψει, βιάσει, κάψει, δολοφονήσει, απαγάγει, κάνει χρήση ναρκωτικών, θα αυτοκτονήσει ή όχι. Την επιλογή την κάνουμε εμείς όχι το κράτος, απλά η σημερινή κατάσταση ωθεί τους ανθρώπους στα όρια τους, έχοντας ως αποτέλεσμα να βγουν τα πραγματικά τους πρόσωπα, προς τα έξω. Αν κάποιος το έχει μέσα του, και δολοφόνος θα γίνει, και βιαστείς και τα πάντα. Δεν εξαρτάτε το κράτος για όλα τα απωθημένα του καθενός.

Ναι δε διαφωνώ ωραία είναι να λέμε το κράτος φταίει για όλα, αλλά ως ένα σημείο, και επίσης δε φταίει το κράτος, το κράτος έχει το σύνταγμα, οι πολιτικοί απλά δε το ακολουθούν, άρα οι πολιτικοί φταίνε!!! έως ένα σημείο! Οι πολιτικοί φταίνε για την εξαθλίωση, όχι για τις αποφάσεις μας, δε πιάσανε από το χεράκι τον κάθε έναν που αυτοκτόνησε, ούτε τους είπε πάντε αυτοκτονήστε, κλέψτε και τα συναφή, μόνοι τους το αποφάσισαν, δικιά τους επιλογή, όχι τον πολιτικών, μεγάλωσε επιτέλους, ναι σε εσένα που έχεις το μπλοκ το λέω και μάθε να αναγνωρίζεις τα λάθη σου.

Και μετά από μερικές βαθιές ανάσες, ηρεμώ και συνεχίζω να διαβάζω...

Χάρης είπε...

και εκεί που διαβάζω το άρθρο, χαλαρός και ήρεμος, φτάνω στη πρώτη διαφωνία, ( τους απαθείς/εγωπαθείς, αυτούς που ταυτίζουν την ύπαρξη τους με το κομματικό κατεστημένο που τους κοινωνικοποίησε, και αυτούς που περιθωριοποιούνται - που βγαίνουν εκτός κοινωνίας.) το κράτος δε παράγει τίποτε, άμα φτάσουμε να κατηγορούμε το κράτος, επειδή εμείς ή κάποιοι άλλοι ήταν ανίκανοι να δουν τα δικά τους λάθη, και να ρίξουμε πρώτα τις ευθύνες σε εμάς του ίδιους, μετά στον πατέρα μας και τη μητέρα μας που δε μας μεγάλωσαν σωστά. Ε!!! κάτι δε πάει καλά.

Εγώ, εσύ, ο διπλανός σου και ο οποιοσδήποτε έχει τη δικιά του βούληση, αυτός αποφασίζει άμα όταν θα φτάσει στην εξαθλίωση της ζωής του θα κλέψει, βιάσει, κάψει, δολοφονήσει, απαγάγει, κάνει χρήση ναρκωτικών, θα αυτοκτονήσει ή όχι. Την επιλογή την κάνουμε εμείς όχι το κράτος, απλά η σημερινή κατάσταση ωθεί τους ανθρώπους στα όρια τους, έχοντας ως αποτέλεσμα να βγουν τα πραγματικά τους πρόσωπα, προς τα έξω. Αν κάποιος το έχει μέσα του, και δολοφόνος θα γίνει, και βιαστείς και τα πάντα. Δεν εξαρτάτε το κράτος για όλα τα απωθημένα του καθενός.

Ναι δε διαφωνώ ωραία είναι να λέμε το κράτος φταίει για όλα, αλλά ως ένα σημείο, και επίσης δε φταίει το κράτος, το κράτος έχει το σύνταγμα, οι πολιτικοί απλά δε το ακολουθούν, άρα οι πολιτικοί φταίνε!!! έως ένα σημείο! Οι πολιτικοί φταίνε για την εξαθλίωση, όχι για τις αποφάσεις μας, δε πιάσανε από το χεράκι τον κάθε έναν που αυτοκτόνησε, ούτε τους είπε πάντε αυτοκτονήστε, κλέψτε και τα συναφή, μόνοι τους το αποφάσισαν, δικιά τους επιλογή, όχι τον πολιτικών, μεγάλωσε επιτέλους, ναι σε εσένα που έχεις το μπλοκ το λέω και μάθε να αναγνωρίζεις τα λάθη σου.

Και μετά από μερικές βαθιές ανάσες, ηρεμώ και συνεχίζω να διαβάζω...

Ανώνυμος είπε...

αν τούς δείρανε αφού τούς συνέλλαβαν γιατί δεν τους φωτογράφισαν πρίν τίς μπουνιές? μηπως τελικά οι κακώσεις έγιναν στη διάρκεια τής συμπλοκής που προηγήθηκε τής σύλληψης ?++

constantinos alexacos είπε...

Στα πλάνα της προσαγωγής είναι ήδη μελανιασμενοι.

Aνν Λου είπε...

στγχαρητίρια για το κείμενο σας. Πολύ διαφορετικός λόγος απ΄' ότι κυκλοφορεί

Translate