Tέσσερις ενδεικτικές ειδήσεις αυτής της
εβδομάδας:
- Ο Υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων έχει
καταθέσει τροπολογία στο νόμο του
Υπουργείου Οικονομικών «Επείγουσες ρυθμίσεις εφαρμογής Κώδικα Είσπραξης
Δημοσίων Εσόδων», σύμφωνα με την οποία η Εκκλησία και τα νομικά της πρόσωπα
εξαιρούνται κάθε οικονομικού ελέγχου από τις αρμόδιες αρχές αν δεν έχει
προηγηθεί σχετική υπουργική απόφαση.
- Ο Υπουργός Οικονομικών κ. Στουρνάρας δήλωσε
τη Δευτέρα το βράδυ «δεν δέχομαι πως η Ελλάδα υπερφορολογείται», παρά τα
στοιχεία του ΟΟΣΑ
για το αντίθετο. *
- Με αφορμή την δήλωση της κυβέρνησης πως προτίθεται
να σεβαστεί την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για το σύμφωνο συμβίωσης σε
ό,τι αφορά τους ομοφύλους, διαβάζουμε σε ιστοσελίδα
της Μητροπόλεως Πειραιά πως η ομοφυλοφιλία είναι «έγκλημα» και μάλιστα «ανατροπῆς
τῆς ἀνθρώπινης φυσιολογίας καί ὀντολογίας», εφάμιλλο της κτηνοβασίας και της
παιδοφιλίας. Ζητείται δε ο αφορισμός όποιου βουλευτή υπερψηφίσει το
συγκεκριμένο νόμο.
- Ο Υπουργός των Εξωτερικών και Αντιπρόεδρος
της κυβέρνησης, κ. Βενιζέλος, σε μια από τις επικοινωνιακές κόντρες του με την
Αξιωματική Αντιπολίτευση, φέρεται από τον
τύπο να είπε στην Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Αριστεράς κ. Γκάμπι Τσίμερ πως «η
Ελλάδα δεν πήρε βοήθεια από πολίτες, αλλά δάνεια από τις χώρες-μέλη και τον
EFSF, τα οποία αποπληρώνονται κανονικά».
Αυτή είναι η εικόνα μιας χώρας που ολισθαίνει
προς τα πίσω –όχι μιας χώρας που επιχειρεί το άλμα προς τα μπρος.
Έγραφε πριν λίγες μέρες ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος
στο Andro:
«Σε λίγο η συζήτηση για την ομοφυλοφιλία στην Ελλάδα, από υπονοούμενα και
γελάκια για κάποιους που κάνουν ”ανώμαλο” σεξ, θα μεταμορφωθεί σε μια νηφάλια
συζήτηση για τις πολλές σύγχρονες μορφές της οικογένειας».
Είναι πιθανό να έχει δίκιο ο Γρηγόρης, και να
πρέπει να περιμένουμε «λίγο» ακόμα, σε επίπεδο κοινωνίας. Στο επίπεδο της
πολιτικής εκπροσώπησης, όμως, η εικόνα είναι τελείως διαφορετική. Οι γνωστές
παθογένειες παραμένουν κραταιές· επικοινωνιακός χειρισμός αντί ουσίας και
αριθμών, ισχυροποίηση των δεσμών με τα πιο αντιδραστικά στοιχεία της χώρας,
προστασία των λίγων εις βάρος των πολλών, μεσαιωνικά «ήθη» που λίγο απέχουν από
σκηνές λιθοβολισμού στις αραβικές και αφρικανικές «δημοκρατίες».
 |
| Αλά Πασάς source |
Δεν υπάρχει καν η υποκρισία να κρατηθεί αυτός
ο παλαιολιθικός πολιτικός πολιτισμός μακριά από τα ευρωπαϊκά φόρα, οπότε με
ευκολία ο ΥΠΕΞ της χώρας δείχνει να περιφρονεί, ακόμα και σήμερα, πως το δημόσιο
χρήμα είναι των πολιτών της χώρας και όχι όποιου κάθεται στην καρέκλα, σαν
σουλτάνος.
Οι αντιφάσεις μεταξύ των όσων λέγονται και
αυτών που γίνονται, καλύπτονται συστηματικά από ένα αυταρχικό meme που λέει: «σιωπή τώρα,
σώζουμε τη χώρα». Καμία σωτηρία δεν θα έρθει με ψεύδη. Καμία σωτηρία δεν θα
έρθει όσο συνεχίζουμε να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, είτε πρόκειται για
την υπερφορολόγηση των πολιτών για να χρηματοδοτηθεί ένα σύστημα που δεν θέλει
να αλλάξει, είτε πρόκειται για ίσα δικαιώματα ανεξαρτήτως σεξουαλικού
προσανατολισμού και φύλου.
Στις δημοκρατίες που «δεν υπάρχουν αδιέξοδα»
υπάρχει αντιπρόταση. Στην Ελλάδα τι υπάρχει; Το ΣΥΡΙΖΑ; Ούτε στα βασικά δεν
μπορεί να μην πατήσει τα κορδόνια του, όπως ήταν η προτεινόμενη μείωση των
τιμών των φαρμάκων. Αρνείται πεισματικά να δουλέψει και να αντιτάξει κάποια καθαρή
θέση απέναντι στην κυβερνητική ανοησία, πιθανότατα δέσμιο και αυτό των ιδίων
εγχώριων δυνάμεων που καθορίζουν την κυβερνητική πολιτική μακρυά από κάθε
αλλαγή και πρόοδο.
Έτσι, τις παραμονές ανάληψης της Ευρωπαϊκής
Προεδρίας βρισκόμαστε σε μια χώρα που θα αφήσει τη Μονή Βατοπεδίου εκτός
ελέγχων του ΣΔΟΕ, που θα αγνοήσει τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για
τα δικαιώματα των πολιτών, ενώ οι υπουργοί συνεχίζουν να πιστεύουν πως τα λεφτά
φυτρώνουν στα δέντρα, και άρα μπορούν να ζητούν από τους πολίτες ό,τι τους
χρειάζεται για να χρηματοδοτήσουν τη διατήρηση του χθες τους.
Δεν χάθηκαν όλα, όμως. Αν μη τι άλλο,
καταλαβαίνουμε πλέον από πού προκύπτει η ευκολία της Βουλής να επιτίθεται στους
πολίτες με κάθε ευκαιρία· η κυβέρνηση στους πολλούς, και η αντιπολίτευση στην
επιχειρηματικότητα. Δεν είμαστε «ίσα κι όμοια». Κανένας ραγιάς δεν ήταν «ίσα κι
όμοια» με κανέναν σουλτάνο.
Ξέρω, θα πέσουμε πάλι από τα σύννεφα με τα
αποτελέσματα της επόμενης δημοσκόπησης και θα βρίσουμε, ο καθένας ξεχωριστά,
τον «απέναντί» μας. Μέχρι να μας διαολοστείλει μιας και δια παντός ο σύγχρονος
κόσμος, αυτός της Ευρώπης, από τον οποίο απομακρυνόμαστε καθημερινά με «εντολή
Σαμαρά» (και όχι μόνο).
*[επιλέξτε
χώρα]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου