7.12.08

Αποξένωση


Ένα αμούστακο αγοράκι, μαθητής της 1ης Λυκείου, δολοφονήθηκε εκ προθέσεως από αστυνομικό


1. θέλω να τα σπάσω με τους κουκουλοφόρους
γιατί πλέον έχω συσσωρευμένη οργή, προερχόμενη από την γενική αδικία και απαξίωση σε όλους τους τομείς. Προσπαθώ μάταια να βρω μια γωνιά της ζωής μου που να την διέπει κάποια από τις αξίες στις οποίες ελπίζω. Δεν υπάρχει. Ο,τι έμαθα να ελπίζω και να θεωρώ αυτονόητο ως Ελληνας Ευρωπαίος του 21ου αιώνα - ισονομία, ηθική, κοινωνική αληλεγγύη - αποδέχομαι (;) πλέον ότι είναι ουτοπία.
Οι πολιτικοί άνδρες δεν έχουν την πατρίδα και τους πολίτες στην καρδιά τους, αλλά το χρήμα. Το ίδιο και οι συζυγοι τους.
Οι δικαστές, οι αστυνομικοί, οι γιατροί, οι δάσκαλοι, οι συνδικαλιστές, οι ... δεν επικεντρώνονται στη δικαιοσύνη, την ασφάλεια, τους αρρώστους, την παιδεία, τους εργαζόμενους, ... αλλά κι εκείνοι ακολουθούν το λαμπρό παράδειγμα των ηγετών: χρήμα και προσωπική φιλοδοξία εις βάρος "όποιου πάρει ο Χάρος".

2. υπολογίζω πόσες οικογένειες θα επιρεαστούν από τα μαγαζιά που κάηκαν εν μέσω οικονομικής κρίσης, πριν καν φτάσουν τα ελπιδοφόρα για την αγορά (και την καρδιά;) Χριστούγεννα.
και σκέφτομαι ότι αν δεν ήταν οι κουκουλοφόροι (αναρχικοί και ΜΑΤατζίδες) στους δρόμους θα είμασταν όλοι εμείς... Όσοι ακόμα θέλουμε να ελπίζουμε και να απαιτούμε την ζωή που μας αξίζει. Μία ζωή που θυσιάζεται από την εγωπάθεια και τον πλουτισμό του κάθε κερατά που αχολήθηκε επί σειρά ετών, επίμονα και κοπιαστικά για να βρεθεί σε μία θέση που θα μπορεί επιτέλους να μας γαμήσει όλους τους άλλους προκειμένου να προκόψει εκείνος. Κάποιοι τους λένε κομματόσκυλα (Στ. Μάνος) άλλοι στρατό κατοχής (μεταξύ άλλων και οι αριστεριστές) κάποιοι κωλοπετσωμένους. Δεν με ενδιαφέρει πια η ετικέτα του κάθε διαταραγμένου κοπρόσκυλου.

Με ενδιαφέρει η Πολιτεία που επιτρέπει στον κάθε καιροσκόπο να με γαμάει καθημερινά: κλέβοντας τους φόρους που πληρώνω με κόπο για να έχω Δικαιοσύνη, Ισονομία, Ασφάλεια, Παιδεία και Υγεία.

Αντ αυτού σκοτώνεται ένα πιτσιρικάκι, επειδή έκανε πλάκα σ' ένα ανεκπαίδευτο ψυχοπαθή που οπλοφορεί με τις ευλογίες της Πολιτείας, εν μέσω πολιτικό-εκκλησιαστικής κλοπής σε Γη και χρήμα... Κι εγώ έχω αρχίσει ν ακούω φωνές: αποξενωμένος με ένα λαπτοπ αγκαλιά και τα παράθυρα κλειστά, περιμένωντας την επόμενη επίθεση/άμυνα/εξέγερση/ότι σκατά είναι αυτό που θα φέρει δακρυγόνα στα ρουθούνια της νεογέννητης κόρης μου...

Ελπίζεις;

Συλλυπητήρια στους γονείς του Αλέξη.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

To αμούστακο καλά θα έκανε να καθόταν με τις παρέες του να κάνει οτι κάνουν ειρηνικά τα παιδιά της ηλικίας του. Άλλο να διαδηλώνεις ειρηνικά την οργή σου και άλλο να κάνεις αυτούς τους βανδαλισμούς που βλέπουμε από τα αμούστακα αποβράσματα της κοινωνίας με τις κουκούλες και τα κράνη. Αχρηστοι άνθρωποι στη κοινωνία είναι που απλά βρίσκουν την ευκαιρία να ξεσπάσουν. Μαζί μ'αυτούς πήρε η μπάλα και τον νεαρό.

Τραγικό το συμβάν και απαράδεκτος ο αστυνομικός αλλά όποιος ξύνεται στη γκλίτσα του τσοπάνη ...

constantinos alexacos είπε...

1. Οταν εγραψα το άνωθεν δεν είχε συμβεί κανένα επεισόδιο.
2. Οταν δολοφόνησαν στις 9μιση το βράδυ στην προέκταση της Σκουφά (βλέπε Ναυαρίνου) δεν είχε γίνει κανένα επεισόδιο.
3. Αν ξέρεις πoιό ήταν το παράπτωμα που του κόστισε τη ζωή σε παρακαλώ πες το μου κι εμένα. Προς το παρόν το μόνο που ξέρω ήταν ένα άδειο μπουκάλι νερό (των 0.5l).
4. 5.&6. Πέρασα το βράδυ των επεισοδίων όντας συγχρόνως στη δουλειά μου και στο τηλέφωνο με την γυναίκα μου για να μάθαινω αν έχουν φτασει τα δακρυγόνα ή οι γνωστοί - αγνωστοι καριόληδες στο σπίτι μας.

Θα σε παρακαλούσα να ξαναδιαβάσεις το post. Κι ισως να δακρίνεις το διλημμα.

Δεν δέχομαι τα χθεσινα επεισόδια και την αδράνεια της αστυνομιας.
Δεν δέχομαι ότι ενα παιδι δολοφονηθηκε επειδη ειχε μακρυ μαλλι στο κέντρο της Αθήνας.
Δεν δέχομαι ότι χθες οι αναρχικοι κάψανε περιουσίες που έγιναν με κόπο ενώ σήμερα ρίχνουν σπρέυ σε καθηγητές και μαθητές.
Δεν δέχομαι την χθεσινη σημερινη και πολύ πιθανώς την αυριανή μου αγωνία για την υγεία και την ασφάλεα της οικογένειας μου.

Αυτό το μπουρδέλο δεν είναι δικό μας φίλε Κωνσταντίνε.

Translate