Είναι δίκαιη η έκτακτη εισφορά;

Είναι απρεπής η έκτακτη εισφορά.

Η επιβολή της είναι απόδειξη λανθασμένων πολιτικών την περασμένη 5ετία. Η κυβέρνηση ασχολήθηκε με την επικοινωνία και όχι με την διακυβέρνηση και ιδού το αποτέλεσμα - τα άδεια ταμεία. Απογραφή, διορισμοί, τα δικά τους παιδιά, Βατοπέδι, Ολυμπιακά Ακίνητα, ΟΠΑΠ, επιχορηγήσεις ΥΠΠΟ (Ζαχόπουλος)... η λίστα δεν έχει τέλος.

Βρήκαν έτοιμο ταμείο και ουδείς ασχολήθηκε να το βελτιώσει, ή έστω να το διατηρήσει. Για 5 χρόνια κυβερνούσε το μένος της ΝΔ για την πολυετή παραμονή στην αντιπολίτευση. Και τώρα, προεκλογικά, δεν ξέρουν τι να πουν εφόσον το ταμείον είναι μείον.

Άμοιροι ευθυνών στράφηκαν εναντίον του μέσου πολίτη, συνεχίζοντας την κοινωνικά προκλητική ειδική μεταχείριση του μεγάλου κεφαλαίου, μέσω έκτακτης φορολογίας και λοιπών μέτρων που ανακοινώθηκαν και θα ανακοινωθούν.

Και ως πολίτης επαναλαμβάνω την ερώτηση του ΓΑΠ: ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ ΤΑ ΛΕΦΤΑ;

Εργα δεν έγιναν. Η Υγεία, η Παιδεία, η Άμυνα και η εσωτερική ασφάλεια είναι υπό διάλυση. Πως δικαιολογούν τέτοια αύξηση στις δαπάνες και επομένως το έλλειμμα; Αν δεν είναι διαπλεκόμενοι, είναι σίγουρα ανίκανοι.

Και μέχρι να το αναγνωρίσουν, κάνοντας τις απαραίτητες διορθώσεις (αυτό περιλαμβάνει και το ενδεχόμενο να πάνε σπίτια τους) η έκτακτη εισφορά είναι άδικη, απρεπής και καταχραστική, εφόσον δεν υπάρχει καμία βεβαιότητα ότι δεν θα πάνε εκεί που πήγαν και τα υπόλοιπα χρήματα μας... στο κενό.

(απάντηση στο ερώτημα της Καθημερινής, αν "Είναι δίκαιη η έκτακτη εισφορά;"

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathworld_1_17/07/2009_1289009#gnomi )

Να την βαφτίσω;

Τον τελευταίο καιρό προσπαθώ να σταθμίσω μέσα μου αν είμαι θύμα προπαγάνδας ενάντια στην Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία, ή αν τώρα αρχίζω να συνειδητοποιώ το χάλι της. Το ερώτημα είναι και πρακτικό στην περίπτωση μου, εφόσον πλησιάζει η ώρα να βαφτιστεί η κόρη μας.

Η Εκκλησία είναι τόπος χαράς και λύπης: παντρευόμαστε, βαφτιζόμαστε και κηδευόμαστε εκεί. “...Ανάσταση νεκρών και ζωή του μέλλοντος…” Και ξαφνικά, λες και μπήκε ο διάολος μέσα μου σκέφτομαι “Ανάσταση νεκρών” (ανάπλασης φύσης κλπ) ή “κάτσε φρόνιμα γιατί θα κριθείς”; “Να πας το παιδί να πάρει την Ευχή!”… “Προς Θεού! ΜΗΝ το κουρέψεις πριν να βαφτιστεί!” Κι αναρωτιέμαι: έθιμα ή μέσα διαχωρισμού μας από τους αλλόθρησκους μέσα από φοβέρες και δεισιδαιμονίες;

Σίγουρα μέσα από την Εκκλησία διαφυλάχθηκαν παραδόσεις μας και μαζί τους η ελληνικότητα μας… πόσες από αυτές ήταν ελληνικές πριν την χριστιανοποίηση τους δεν το ξέρω και δεν με ενδιαφέρει μετά από τόσα χρόνια. Αυτό που σίγουρα με ενδιαφέρει είναι τα μηνύματα και οι πρακτικές σήμερα .

Και σήμερα κόλλησα στην λεπτομέρεια: το animation του Γαβρά, για την ιστορία ενός κτιρίου. Ναι το κτίριο είναι ο Παρθενώνας, αλλά δεν παύει να είναι ένα κτίριο. Και κάποια στιγμή το βεβήλωσαν ΚΑΙ ιερείς. Η Εκκλησία και το επίσημο κράτος, εν έτι 2009, θεωρούν ότι υπάρχει λόγος παρέμβασης και συμπράττουν στην λογοκρισία των συγκεκριμένων σκηνών σαν άλλοτε στην ΥΕΝΕΔ της χούντας. Κι είναι σαν να ζεις σκηνές από την “Λούφα και Παραλλαγή” του Νίκου Περάκη, μόνο που λείπει το γέλιο…

Ο τρόπος που έγινε η παρέμβαση είναι ανατριχιαστικός: ο Αρχιεπίσκοπος “έκανε ερώτηση” (δεν ζήτησε παρέμβαση) κι ο ΥΠΠΟ έσπευσε να απαντήσει σε μονταζιέρα αγνώστου διευθύνσεως αφαιρώντας τις επίμαχες σκηνές. Ο Κώστας Γαβράς δεν ερωτήθει ποτέ, ούτε του ζήτησε κανείς να ξαναδεί το συγκεκριμένο τμήμα. Καμία διαβούλευση - σκέτο πετσόκομμα. Όπως παλιά. Πάλι καλά που δεν του πήραν και την ιθαγένεια.

Αν ο Αρχιεπίσκοπος δεν είχε την ψυχραιμία, τον πολιτισμό, ή την πολιτική ανδρεία (αν όχι εξυπνάδα) να ζητήσει συγνώμη για ένα λάθος που έγινε το Μεσαίωνα είναι ένα θέμα κι ας το δουν οι πιστοί που είναι εθελούσια μέλη του δόγματος. Το κράτος όμως και ο ΥΠΠΟ είναι υπόλογοι για την παρέμβαση. Δεν είναι Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών κύριοι της (δεξιότατης πλέον) κυβέρνησης. Θα έπρεπε να το είχατε καταλάβει καιρό τώρα.

Ξεχνάω ότι ο Πρωθυπουργός υπέγραψε από τους πρώτους για την αναγραφή του θρησκεύματος στα Δελτία Ταυτοτήτων. Ξεχνάω τις άτυπες ευχές του Χριστόδουλου το 2004 και το σήριαλ των καναλιών τότε. Ξεχνάω και τις παράνομες και άνομες και ανήθικες διεκδικήσεις διαφόρων Μονών έναντι πολιτών και κράτους για γη, με βάση τα χρυσόβουλα της Τουρκοκρατίας. Και δεν ρωτάω γιατί οι “άγριοι Τούρκοι” με τις κτηνωδίες και τα παιδομαζώματα δεν άγγιξαν την Εκκλησία καθιστώντας μονόδρομο την τύποις εκχώρηση της γης από τους πολίτες στην όποια Μονή, για να μην τους την πάρει ο Σουλτάνος.

Το μόνο που ρωτάω είναι: εγώ, να την βαφτίσω την κόρη μου;

Ημι-υπαίθριοι εκβιασμοί

Η Οικοδομή πάγωσε πέρσι, με τις εξαγγελίες Αλογοσκούφη για τα τεκμήρια. Υπήρξαν βέβαια και άλλες λαμπρές “ρυθμίσεις” (όπως επιβολή ΦΠΑ, αύξηση αντικειμενικών αξιών , του κόστους μεταβίβασης, κλπ) αναγκαίες ίσως, αλλά μη εφαρμόσιμες στην συγκεκριμένη αγορά η οποία ήδη υπέφερε. Η κυβέρνηση βλέποντας το κουφάρι που δημιούργησε, καθώς και την μείωση εσόδων από φόρους νέων οικοδομών που δεν ήρθαν (εφόσον ουδείς είναι τρελός να χτίσει ή να αγοράσει στο υπάρχον κλίμα), βρήκε νέο τρόπο αφαίμαξης, εμπνεύσεως Καρατζαφέρη: να εισπράξουν από τα υφιστάμενα κτίρια, εκμεταλλευόμενοι το νομοθετικό ατόπημα των ημιυπαίθριων χώρων. Εκεί όλοι θα πληρώσουν εφόσον δεν μπορεί το σπίτι να μείνει χωρίς κουζίνα, παιδικό δωμάτιο ή ότι άλλη χρήση έχει δώσει ο καθένας μας. Εξαιρετικό! Και χαρακτηριστικό των εκβιασμών που επιφυλάσσει αυτή η κυβέρνηση στους πολίτες, όταν αποτυγχάνει στις προβλέψεις της.

Ο εκβιασμός

Ο κτιριοδομικός κανονισμός (ΓΟΚ) είναι της πλάκας, εφόσον δεν επιτυγχάνει κανέναν από τους στόχους του. Οι πόλεις δεν έχουν καμία αισθητική ή ποιότητα που να τις διαχωρίζουν από το Λίβανο ή το Κάιρο, ενώ κάθε διάταξη δείχνει να στοχεύει τον τίμιο ιδιώτη (οικοπεδούχο ή κατασκευαστή) και να εξυπηρετεί τον μη τίμιο. Χρόνια προσπαθώ να καταλάβω από τι μας προφυλάσσουν οι χιλιάδες σελίδες του.

Με βεβαιότητα όμως, ξέρω τι μας επιβάλουν:

• το γρηγορόσημο: πρώτον διότι όλα χρήζουν ερμηνείας από τον υπάλληλο της όποιας πολεοδομίας, και δεύτερον διότι χρειάζεσαι "πυξίδα" για να καταλάβεις τι ισχύει και πως να το παρουσιάσεις, αν θες να πάρεις την άδεια σε λιγότερο από 3 χρόνια και 15 σειρές σχέδια.

• την ασχήμια: είναι πρακτικά αδύνατον να σχεδιάσεις κάτι που να εξαντλεί τους όρους δόμησης (απαραίτητο λόγω κόστους γης), ΚΑΙ να πληρεί τις διατάξεις του ΓΟΚ.

• την ομηρία από το Κράτος: πριν, κατά την διάρκεια και μετά την κατασκευή.

Εσχάτως το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. και το έντιμο κράτος αποφάσισαν να ζητήσουν τα λύτρα. Η εξαγγελία έγινε τον Φεβρουάριο, μία ακόμη κλωτσιά στο κουφάρι της οικοδομής και το ποσοστό του ΑΕΠ που κάποτε αντιπροσώπευε.

Για τους μη γνωρίζοντες οι ημιυπαίθριοι ορίστηκαν το 1985 προκειμένου να δοθεί πλαγίως έξτρα δόμηση μετά την μείωση των συντελεστών δόμησης. Είναι νόμιμα χτισμένα τετραγωνικά, κλεισμένα από τις τρεις πλευρές, με ταβάνι και πάτωμα. Δεν είναι μπαλκόνι ή εξώστης, αν και συχνά συνορεύουν με αυτά. Από το νόμο είναι 20% επί της δόμησης: δηλαδή σε 100μ² νόμιμης δόμησης ορίζεται επιπλέον ημιυπαίθρια δόμηση 20μ² με στόχο την σκίαση και το φυσικό αερισμό του κτιρίου, όπως ήταν στα παλαιότερα κτίσματα της Αθήνας. Ξεκίνησε κατόπιν διαμαρτυριών για την μείωση των συντελεστών και έγινε με τον αναμενόμενο ελληνικότατο τρόπο, αυτόν που θα δημιουργούσε σχέση εξάρτησης με τους υπαλλήλους των πολεοδομιών και τα νέα γρηγορόσημα.

Και ερωτώ:

Εφόσον στόχος του ΓΟΚ ήταν ο περιορισμός της δόμησης για να είναι οι πόλεις πιο ανθρώπινες, να μην σκοτεινιάσουν οι δρόμοι από κτίρια θηρία και η διατήρηση του αρχιτεκτονικού χαρακτήρα της κάθε περιοχής πείτε μου σε τι συμβάλει το κλείσιμο ή μη του ημιυπαίθριου, αφού ΧΤΙΖΕΤΑΙ! Πρόκειται περί ηλιθιότητας της οποίας η διατήρηση ωφελεί μόνο όσους χρηματίζονται για να χάνονται οι "καταγγελίες" των κακόβουλων γειτόνων και των καλοθελητάδων που έρχονται για έλεγχο από τις υπηρεσίες.

Ο κιτρινισμός και η ημιμάθεια στα ΜΜΕ για το θέμα είναι χαρακτηριστικά της νοημοσύνης τους. Άκουγα προ καιρού οργισμένο δημοσιογράφος να κραυγάζει: "φταίνε οι αρχιτέκτονες που τα σχεδιάζουν και οι εργολάβοι που..." Ήμαρτον με την βλακεία! Ο αγοραστής που εκβιάζει τον κατασκευαστή για να του κλείσει τον ημιυπαίθριο δεν έχει ευθύνη; Ο οικοπεδούχος που δίνει το οικόπεδο σε όποιον του βγάλει τα περισσότερα τετραγωνικά (σε όποιον έχει τις άκρες στην πολεοδομία δηλαδή!) δεν έχει ευθύνη; Το κράτος με την γελοία αυτή ρύθμιση που μόνο παρα-εισόδημα για τα λαμόγια παράγει, δεν έχει ευθύνη; Πήγε και με κρυφή κάμερα ο ανόητος (δημοσιογράφος) για να του εξηγήσει η μεσίτρια αυτά που ξέρει όλη η Ελλάδα.

Η μόνη αλήθεια για τους ημιυπαίθριους είναι ότι επρόκειτο για μία κακή ρύθμιση από την αρχή, και κανείς δεν ασχολήθηκε να διορθώσει όσο ήταν καιρός. Και τώρα ήρθε η ώρα για το Κράτος/Πασά να εισπράξει τα λύτρα για μία κατάσταση που το ίδιο δημιούργησε.

Πείτε μου εσείς, αν μετά από αυτή την "τακτοποίηση" θα σταματήσουν να κλείνουν οι Η/Υ χώροι, ή να χτίζονται. Ασχολήθηκε κανείς να δει γιατί έγιναν όλες αυτές οι "παράνομες" οικοδομές; Φυσικά και όχι. Στην καλύτερη περίπτωση, θα καθιερωθεί ένα ετήσιο πρόστιμο τακτοποίησης γιατί το ταμείον είναι μείον και η ομηρία θα συνεχιστεί.

Καταργείστε την διάταξη για τους ημιυπαίθριους, ενσωματώστε τα τετραγωνικά στην κύρια δόμηση και ζητήστε ευθέως τα λεφτά που χρειάζεται η κρατική μηχανή σας (έτσι χάλια που τα καταφέρατε). Σταματήστε κάποτε τις αστειότητες, γιατί όσο και αν φωνάζουν οι ημιμαθείς από τα ΜΜΕ, δεν πείθουν. Επιτέλους ενηλικιωθείτε και σταματήστε να κρύβεστε πίσω από την φούστα της μαμάς και όσων την ράβουν. Ορίστε όγκο/ύψος και πρασιές κι αφήστε τον κόσμο να χτίσει τα σπίτια του όπως καταλαβαίνει χωρίς τους εκβιασμούς σας! Και κάτι τελευταίο: την επόμενη φορά που θα αναφερθείτε στις “ρυθμίσεις που ήδη αποδίδουν” στα προεκλογικά σας σποτ, φροντίστε να τις έχετε ψηφίσει πριν να κλείσετε την Βουλή, εκτός αν είναι αυτού του επιπέδου, οπότε ορθώς τις αφήσατε στα συρτάρια σας.

(Δημοσιεύτηκε στην AthensVoice στις 08.07.09 http://www.athensvoice.gr/politics/av,18223,Ημι-υπαίθριοι_εκβιασμοί.html)

Από τη μια το Μουσείο, από την άλλη η Βαβυλωνία

Το link του blog μου αναφέρεται από λάθος στο άρθρο της AthensVoice.

Αν θέλετε να ενημερωθείτε για την Κίνηση Πολιτών για την Διάσωση του Ιστορικού Κέντρου:

“Δώστε μας πίσω την πόλη μας”

“Ψάχνουμε Δήμαρχο”

Ψάξαμε, αλλά δεν τον βρήκαμε...