Ποια είναι η διαφορά μεταξύ κινήματος και κόμματος;

(αλλαγή τίτλου από "Πόσους σφουγγοκωλάριους μετράς εσύ;")

Υποχώρησε η Ντόρα Μπακογιάννη στην πρόταση Αβραμόπουλου για συμμετοχή "φίλων" της Νέας Δημοκρατίας στην εκλογή Προέδρου, με τον όρο της υπογραφής μίας δήλωσης πίστης στα ιδεολογικές αρχές του κόμματος τους. Γιατί δικό τους είναι. Δεν πρόκειται για μία παράταξη που συστρατεύεται, επεξεργάζεται θέσεις και πολιτικές και διαλέγει κάποιον μετά για να ηγηθεί. Ομόκεντροι κύκλοι αυλοκολάκων.

Το ποιος πρότεινε το άνοιγμα στην βάση και ποιος υποχώρησε/συμφώνησε/διαφώνησε δεν έχει καμία σημασία εφόσον βασίζεται σε προσωπικές στρατηγικές για την εκλογή τους, ένα δημοσκοπικό στοίχημα με μηχανική υποβοήθηση από τα ΜΜΕ και την μόδα της εποχής (γιατί ως τέτοια αντιλαμβάνονται την συμμετοχή).

Το πραγματικά απογοητευτικό είναι ότι δεν αντιλαμβάνονται ότι υπογράφουν την προσωπική και την παραταξιακή τους καταδίκη με αυτόν τον τρόπο. Δεν έχουν καν την κοινή κουτοπονηριά να καταλάβουν ότι αν δεν υπάρχει κόμμα στο τέλος, θα είναι πρόεδροι του τίποτα.

Αν ο στόχος τους είναι να προσελκύσουν πίσω ψηφοφόρους που ψήφισαν διαφορετικά στις τελευταίες εκλογές θα πρέπει να έχουν ένα πρόεδρο με την μεγαλύτερη δυνατή αποδοχή. Αυτό σημαίνει ένα πρόσωπο της ευρύτερης δυνατής αποδοχής. Πως περιμένουν να προκύψει αυτή η δυναμική από την εκλογική επιτροπή, τους αυλοκόλακες του κάθε υποψηφίου και τις 50 υπογραφές;

Η απάντηση είναι ότι δεν το περιμένουν, δεν τους ενδιαφέρει και γι αυτό δεν το αντιλαμβάνονται. Η θέση τους είναι καθαρά συντηρητική κι έτσι ο νέος πρόεδρος θα προκύψει με παπικές διαδικασίες, ένας νέος Μονάρχης που θα κάνει ότι γουστάρει, ενώ οι σφουγγoκωλάριοι υπήκοοι θα ακολουθήσουν τυφλά.

Κάτω από αυτό το πρίσμα, η "ουδέτερη στάση" του Καραμανλή μόνο δείγμα δημοκρατικότητας για τους κομματικούς μηχανισμούς δεν είναι. Μάλλον για τον παραγκωνισμό ενός τέως πρόκειται.

Παρεμβάσεις σαν αυτή του Άρη Σπηλιοτόπουλου για τακτικό συνέδριο πριν από την εκλογή του νέου προέδρου δεν εισακούσθηκαν. Ο ίδιος, ερωτηθείς για το ενδεχόμενο υποψηφιότητας του, χαρακτήρισε την παρούσα διαδικασία "πασαρέλα" (υποψηφίων) που δεν προτίθεται να ενισχύσει με την δική του συμμετοχή/υποψηφιότητα. Δυστυχώς δεν υπάρχει χώρος ούτε για απόψεις, ούτε για υποψηφιότητες τύπου Άρη Σπηλιοτόπουλου ή Σταύρου Δήμα που ακόμα τελεί σε δυσμένεια λόγω της παρουσίας του (ως Ευρωπαϊκός Επίτροπος για το Περιβάλλον) στην παρουσίαση της Πράσινης Ανάπτυξης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Δεν χωράει ο πολιτικός πολιτισμός στην παρούσα Ν.Δ., όπως δεν χωράει και οποιαδήποτε συζήτηση για πολιτική. Οι ακατάληπτες δηλώσεις των εκάστοτε εκπροσώπων της, το αποδεικνύουν πέρα από κάθε αμφιβολία. Η μετατροπή του ύστατου κ.Κουμουτσάκου, από διπλωμάτη σε αρθρογράφο της Αυριανής ήταν επίσης ενδεικτική.

Συνεδριάζουν σήμερα τα όργανα της ακέφαλης Ν.Δ. για να καθορίσουν τους όρους με τους οποίους θα γίνει βορά των λεόντων ότι απέμεινε και ουδείς ενδιαφέρεται, πλην των λεόντων και όσων αναμένουν το μερίδιο της λείας τους. Φαντάζομαι ότι κάποιοι θα εύχονταν ο τέως να είχε παραδώσει ένα δαχτυλίδι σε μεταβατικό πρόεδρο που θα αναλάμβανε το πηδάλιο και τις ευθύνες για τις πολιτικές εξελίξεις.

Αλλά είπαμε: είναι ακέφαλη, όπως ήταν και η χώρα τα τελευταία χρόνια.

(η φωτογραφία είναι από την hnaftemporiki.gr)

I dream of a V8 on Blog Action Day 2009

I always loved cars. More than the actual car, I loved their engines. The sound and smell an Alfa Romeo GTV V6 exhaust was a joy - that mix of gasoline and the tiniest bit of oil.

When it comes to cars I am a fanatic. As long as I can afford it neither higher petrol prices, nor congestion taxes nor anything else can stop me. Or so I thought...

On Oct 4th, we had an election. Our new government is Jeremy Clarkson's worst enemy! They are eco-socialists... Two weeks haven't passed, and they are replacing their 750s, E350s and S-classes with front wheel drive 1400cc and 1600cc HYBRIDS! Ugly looking, underpowered japanese Hybrids...

No bans, no higher taxes (yet) and possibly lower fuel price will follow. They have done nothing to penalize my obsession, but they managed to taint it. Somehow, a big engine 'feels'... embarrassing.

Our previous (conservative) government preached a lot about the environment, especially after the recent forest fires. After talking about it they would climb in their 5-liter rear wheel drive SUVs and Mercs and that was that. Nothing had changed, and I liked it. My lust for a big engine was safe.

Not anymore. Shame on them! Shame on these eco-socialists and their political correctness.

"A small step for the environment, a big blow for us petrol-heads".

Οι ληστές της e-ποχής

Fig. 1. Reconstruction of the memory theatre of Giulio Camillo. Reproduced after: Aby Warburg: Der Bilderatlas Mnemosyne, Warnke, M. (ed.), Berlin: Akademie Verlag, 2000, p. 85 Based on the seven pillars of Solomon’s House of Wisdom, it was divided into seven levels representing the order of the world from the seven planets up to Arts and Sciences, Religion and Law. The accumulated knowledge was presented in images, symbols and texts, some of them immediately visible, others confined to drawers, boxes or coffers beneath the images. In a sense, the great Baroque monastic libraries, which were arranged by subject, with the order emphasised by means of architectural elements, painted emblems and allegories, were a type of memory theatre in the tradition of Camillo. source

Τον 16ο αιώνα, ο Giullio Camillo προσπάθησε να οργανώσει τις ιδέες και την δομή του τότε κόσμου σε μία ξύλινη κατασκευή. Το μοντέλο ήταν βασισμένο στο θέατρο, με αντεστραμμένους όρους: ο θεατής (του κόσμου) στεκόταν στην σκηνή και το "θέαμα" (κόσμος) ήταν οργανωμένο στις θέσεις του κοινού.

Ήταν ένα συγκεντρωτικό οργανοδιάγραμμα της σκέψης και της μνήμης. Σήμερα ο καθένας έχει πρόσβαση στην πληροφορία, τις ιδέες και την γνώση, και μπορεί να οργανώσει το θέατρο της δικής του μνήμης αναλόγως τις πολιτισμικές και άλλες καταβολές. Αρχεία, φωτογραφίες, μουσικές, emails πολύτιμα πλέον για τον καθένα μας (προσωπικά και επαγγελματικά, αναλόγως την χρήση του Η/Υ μας). Πόσο πολύτιμα; Όσο το backup που δεν έκανες πριν την "κακή στιγμή".

Οι ευκολίες του διαδικτύου στην πρόσβαση και την επεξεργασία της όποιας πληροφορίας μας έχει κάνει όλους πιο απαιτητικούς σε ότι αφορά το Δημόσιο. Υπάρχουν οργανωμένες προσπάθειες πλέον προς αυτήν την κατεύθυνση, όπως αυτή των 4Δ: Δημόσια Δεδομένα, Δικά μας Δεδομένα.

Η κυβέρνηση Καραμανλή αποχωρώντας διέγραψε κάθε ψηφιακό (και όχι μόνο) ίχνος της πορείας και δράσης της. Έφτασε στην καταστροφή εγγράφων, την απαλοιφή του www.primeminister.gr και την αφαίρεση σκληρών δίσκων και φορητών υπολογιστών, λες και επρόκειτο για συμμορία που προσπαθούσε να απαλείψει κάθε ενοχοποιητικό (;) στοιχείο, πριν την εγκατάλειψη της γιάφκας... Υπάρχει και η εκδοχή που λέει ότι δεν ήθελαν να αφήσουν "την δουλειά τους" στους επόμενους. Λες και η δουλειά που έκαναν, ανήκει σε εκείνους και όχι στον εργοδότη τους, δηλαδή το δημόσιο (το λαό). Λεπτομέρειες που παραβλέπονται όταν κάποιος θεωρεί το κράτος λάφυρο και όχι χώρο εργασίας με εργοδότη και στόχους.

Τα γλαστράκια, τα κινητά και η γραφική ύλη (στο βαθμό που ισχύουν οι αναφορές) είναι μικροκλοπές από "πορτοφολάδες του δημοσίου¨.

Τα δημόσια έγγραφα, οι σκληροί δίσκοι και τα laptops με την κρατική αλληλογραφία είναι μία τελείως διαφορετική ιστορία υψίστης σημασίας. Αν ακούγαμε στις ειδήσεις ότι άγνωστοι αφαίρεσαν όλο αυτό το υλικό κατά την διάρκεια της διακυβέρνησης Καραμανλή από ένα υπουργείο, πως θα αντιδρούσαμε; Ποια η διαφορά με τώρα; Η μόνη διαφορά είναι ότι εδώ οι δράστες είναι γνωστοί και ότι τα λάφυρα μεταφέρθηκαν με δελτία αποστολής της Orphee Beinoglou S.A. σύμφωνα με τις φωτογραφίες των εφημερίδων και των blogs (με πινακίδες κυκλοφορίας των φορτηγών).

Η ποινική δίωξη των υπευθύνων, δεν είναι θέμα ρεβανσισμού, αλλά δημοκρατίας. Αν επιτραπεί να περάσει αυτή η κλοπή στο ντούκου (για λόγους πολιτικού πολιτισμού, ή όποιο άλλο λόγο) θα σημάνει ότι επιτρέπεται. Και θα ξανασυμβεί. Τα κατεστραμμένα έγγραφα δεν βρίσκονται, αλλά οι σκληροί δίσκοι και το laptop τoυ κ.Παπαθανασίου, που με θράσος δήλωσε ότι "θα το φέρω όταν το αδειάσω", υπάρχουν. Πρόκειται για κρατικά δεδομένα και δεν έχουν καμία θέση στα ιδιωτικά συρτάρια γνωστών και αγνώστων.

Τα κομματικά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας και οι συνεργοί τους αφαίρεσαν Δημόσια Δεδομένα, Δικά μας Δεδομένα, αφαίρεσαν την "μνήμη των Υπουργείων" και πρέπει να διωχθούν όπως προβλέπεται από τον ποινικό κώδικα.

Το οξύμωρο

Η αναποτελεσματικότητα της προηγούμενης κυβέρνησης, δημιούργησε (αν δεν εξανάγκασε) μία τάση για συμμετοχή στα κοινά. Μέρος αυτής ήταν και η αγανάκτηση που έλεγε: “εγώ μπορώ να κυβερνήσω καλύτερα από αυτούς”. Ουδέν κακό αμιγές καλού, μιας και η συμμετοχή είναι το ζητούμενο της εποχής.

Έγιναν οι εκλογές, έφυγαν οι ανίκανοι και ήρθαν οι υπέρμαχοι της συμμετοχής των πολιτών, όρκισαν κυβέρνηση και ξεκίνησαν να δίνουν τα πρώτα σημάδια των προθέσεων τους. Και η ερώτηση απέναντι σε ένα Υπουργικό Συμβούλιο με αυτά τα βιογραφικά που όλοι είδαμε, είναι: πως συμμετέχεις;

Σίγουρα όχι με “εγώ μπορώ να κυβερνήσω καλύτερα”. Θα αλλάξουμε κι εμείς υποθέτω, αλλά η διάθεση για συμμετοχή είναι ακόμα εδώ. Και ελπίζω να μείνει.

Η φωτογραφία είναι από τον προσωπικό κόμβο του ΓΑΠ

Έγινε Υπουργείο Περιβάλλοντος

Η καλή μέρα (για το περιβάλλον) από το πρωί φαίνεται. Μετά από δεσμεύσεις επί δεσμεύσεων, διεργασίες και προετοιμασίες της προηγούμενης διακυβέρνησης ο κ. Παπανδρέου απλά το έκανε. Είχε ετοιμάσει προεκλογικά το προεδρικό διάταγμα, υπεγράφη από τον Πρόεδρο, το πέρασε από το ΣτΕ και τέλος. Έχουμε Υπουργείο Περιβάλλοντος. Τόσο δύσκολο ήταν κ. Καραμανλή.

Ακόμα σημαντικότερη για εμένα είναι η τοποθέτηση του περιβαλλοντολόγου Σπύρου Κουβέλη στο ΥΠΕΞ (Υφυπουργός). Για όσους δεν το θυμούνται, την Τετάρτη πριν τις εκλογές ο νυν Πρωθυπουργός ταξίδεψε στην Νέα Υόρκη, για να παραδώσει/παρουσιάσει δύο εκθέσεις στον ΟΗΕ ως πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, ενόψει της συνάντησης των G20. Η δεύτερη έκθεση αφορούσε την οικολογία και είχε ετοιμαστεί από την SI/Commission for a Sustainable World Society.

Υποθέτω ότι η υπουργοποίηση Κουβέλη, όχι στο Περιβάλλοντος, αλλά στο Εξωτερικών έγινε σε αυτά τα πλαίσια, αναγνωρίζοντας έμπρακτα τον διεθνή χαρακτήρα του προβλήματος και την ανάγκη για διεθνείς πρωτοβουλίες, ενώ σηματοδοτεί ξεκάθαρα τις προθέσεις της νέας κυβέρνησης και του Πρωθυπουργού.

Καλή αρχή.

ΥΓ: υπήρχε δέσμευση για συνεργασίες με άλλους πολιτικούς χώρους και εξωκοινοβουλευτικούς. Η πρόταση έγινε στους Οικολόγους Πράσινους που ήταν και τα δύο, εφόσον δεν εξελέγησαν. Με μεγάλη απογοήτευση τους είδαμε να μην πηδάνε στο τρένο. Θα συνεχίσουν να επεξεργάζονται ιδέες στο κενό, με την ελπίδα ότι κάποτε θα τους προσφερθεί... ένα υπουργείο.

Πρωθυπουργός ο Γιώργος Α. Παπανδρέου

Με 10 μονάδες διαφορά και 159 έδρες.

Εις αύριο η συνέχεια

Πόσους σταυρούς; Που ψηφίζω;

Πατήστε τα λινκ

Πόσους σταυρούς (ανά εκλογική περιφέρεια)

Που ψηφίζω;

Επί της κάλπης: η blog-ο-συνέντευξη ΓΑΠ

Τεχνολογία & Διαδίκτυο

Διαφθορά και ΜΜΕ/Πολίτες και Δημόσια Διοίκηση

Πολίτες και δημόσια διοίκηση ΙΙ/ Κόστος πρόσβασης στο διαδίκτυο

Δικαίωμα προσφυγής πολιτών σε ανώτατο δικαστήριο. Απόρρητο στο διαδίκτυο και πνευματικά δικαιώματα

Δημόσιος τομέας και εργασία

Δημόσιος τομέας ΙΙ/ Πρόσβαση του πολίτη στην πληροφόρηση

Δημόσια δεδομένα

Κοινωνικά ζητήματα

Από το TVXS

Καλό βόλι

Σε όλους

Μάθε που ψηφίζεις

Κάποια ψηφοδέλτια

ΠΑΣΟΚ

ΣΥΡΙΖΑ - ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ

ΟΠ

ΑΝΤΑΡΣΥΑ