1.12.09

Μιναρέδες και Εσταυρωμένοι



Ανεξιθρησκία: η αναγνώριση της ελευθερίας της θρησκευτικής πίστης και της ισοτιμίας των θρησκειών απέναντι στο νόμο.

Είδηση: δημοψήφισμα στην Ζυρίχη, απαγορεύει την ανέγερση νέων μιναρέδων.

Από το Βήμα:
...ο γενικός γραμματέας του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης Εκμελεντίν Ιχσάνογλου δήλωσε «απογοητευμένος και ανήσυχος» από «την ατυχή εξέλιξη που αμαυρώνει την εικόνα της Ελβετίας ως χώρας που σέβεται τη διαφορετικότητα, την ελευθερία του πολιτισμού και τα ανθρώπινα δικαιώματα. [...] Αυτή η ψήφος είναι μια έκφραση αναζωπύρωσης των αντιισλαμικών τάσεων στην Ευρώπη από ξενόφοβους πολιτικούς, ρατσιστές της άκρας Δεξιάς που αντιτίθεται στον κοινό νου, στη σύνεση και στις διεθνείς αξίες»

Τα κτίρια στην θρησκευτική πίστη δεν ήταν μόνο χώροι λατρείας, αλλά και τρισδιάστατοι εκφραστές αξιών όσο και δύναμης.
Η ερώτηση που τίθεται σήμερα είναι το πως εφαρμόζεται η αρχή της ανεξιθρησκίας σε συγκεκριμένο αστικό τοπίο. Μιναρέδες στην Ζυρίχη, καθεδρικοί στο Αλγέρι...

Το πρόβλημα βρίσκεται στις ίδιες τις θρησκείες, και στον τρόπο που χρησιμοποίησαν τους τόπους λατρείας. Οι κατακτητές ξένων τόπων έφερναν πάντοτε και την πίστη τους. Άλλοτε αυτό σήμαινε το χτίσιμο ενός ναού, και άλλοτε την αποψίλωση θρησκευτικών συμβόλων από υφιστάμενους ναούς και μετατροπή τους (Αγιά Σοφιά). Σε καιρό ειρήνης, στον σύγχρονο κόσμο, η κατάσταση διαφοροποιείται σημαντικά.

Στο επίκαιρο ζήτημα που προέκυψε με το δημοψήφισμα στην Ζυρίχη ενάντια στην ανέγερση μιναρέδων, αναρωτιέμαι αν το πρόβλημα είναι ότι οι Ελβετοί αναγνωρίζουν στην άρνηση τους, τον επεκτατισμό που εξέφραζαν οι Δυτικοευρωπαϊκές εκκλησίες σε ξένους τόπους.

Αρχιτεκτονικά, δεν υπάρχει Ελβετικός μιναρές, όπως δεν υπάρχει και Πακιστανικός Καθολικός Καθεδρικός ναός. Χτίστηκαν όμως κάποιοι Ισλαμικοί μιναρέδες στην Ελβετία, όπως και ο Καθεδρικός της φωτογραφίας στην Λαχώρη του Πακιστάν.

Ευτυχώς όμως χτίστηκαν και κάποια άλλα κτίρια, όπως η Ronchamp και η La Tourette του Le Corbusier, ή το L' Institut du monde Arabe του Jean Nouvel στο Παρίσι. Κτίρια που λειτούργησαν ως τόποι λατρείας ή θρησκευτικής μελέτης, αλλά δεν είχαν ως στόχο την επιβολή, τον προσηλυτισμό ή τον επεκτατισμό. Πρότυπα κτίρια που οι αρχιτέκτονες τους δούλεψαν για να συνδυάσουν τις ανάγκες (λατρευτικές, λειτουργικές...) με το συγκεκριμένο τόπο του κάθε κτηρίου και στοιχεία από τον τόπο προέλευσης του πελάτη. Σε καμία περίπτωση όμως δεν "προσγείωσαν" τα κτήρια τους ως σεληνάκατους, όσο πρωτοπόρα κι αν ήταν.

Δεν ξέρω αν θα υπάρξει Ελβετικός μιναρές, ούτε αν νοείται Ισλαμικός ναός χωρίς μιναρέ - είναι θέμα συζήτησης των εμπλεκομένων. Είμαι βέβαιος όμως ότι αυτή πρέπει να είναι η κατεύθυνση. Όχι τόσο για να "ξεπλύνουμε" τις θρησκευτικές αμαρτίες του παρελθόντος (ως μέρος πολεμικών μηχανών), όσο γιατί η σύνθεση είναι το ζητούμενο. Είναι θέμα δημοκρατίας. Και πολιτισμού.




1 σχόλιο:

constantinos alexacos είπε...

Σχετικό άρθρο από τους Times του Λονδίνου, του
Dr Taj Hargey [who] is the chairman of the Muslim Educational Centre of Oxford and the imam of the Summertown Islamic Congregation in Oxford.

Με τίτλο:
"Minarets are not an essential part of Islam-
The Swiss vote does not infringe Muslim religious rights"

http://www.timesonline.co.uk/tol/comment/columnists/guest_contributors/article6938161.ece

Translate