Πριν από 25 χρόνια, το κράτος έδωσε την δυνατότητα ύπαρξης ημιυπαίθριων χώρων (20 τετραγωνικά Η/Υ για κάθε 100 τετραγωνικά δόμησης), για λόγους σκίασης και δροσισμού του κτιρίου με φυσικό τρόπο.
Δεν προέβλεψε όμως:
Α. τον συνολικό σχεδιασμό του κτιρίου προκειμένου να υπάρχει πραγματικό περιβαλλοντικό ή κτιριοδομικό όφελος από την ρύθμιση.
Β. ότι η δυνατότητα δόθηκε κατόπιν μείωσης των συντελεστών δόμησης
Γ. μηχανισμό εφαρμογής της διάταξης, όταν (ειδικά λόγω του Β), ήταν δεδομένο το μεγάλο οικονομικό κίνητρο για την εκμετάλλευση των επιπλέον τετραγωνικών.
Μύθοι:
1. Οι ημιυπαίθριοι είναι αυθαίρετη δόμηση. Δεν είναι και άρα δεν κατεδαφίζονται. Αλλαγή χρήσης είναι. Εκτός αν θεωρείται κατεδάφιση η μετακίνηση μίας τζαμαρίας κατά 1, 2 ή 3 μέτρα πιο μέσα. Η δόμηση (τα τούβλα, τα μπετά και τα επιχρίσματα) των χώρων αυτών είναι νόμιμη, όποια κι αν είναι η χρήση!
2. Οι ημιυπαίθριοι επιβαρύνουν περιβαλλοντικά. Αμφισβητήσιμο, και απροσδιόριστο εφόσον ποτέ δεν θεσμοθετήθηκε ο προσανατολισμός του Η/Υ χώρου ή ο συνολικός σχεδιασμός του κτιρίου για να υπάρξει κάποιο (μετρήσιμο) περιβαλλοντικό όφελος.
Επομένως, η όποια επιβάρυνση στο αστικό τοπίο λόγου του (νομίμως χτισμένου) όγκου, καθώς και η περιβαλλοντική (λόγο της θερμικής μάζας) είναι νόμιμες! Το δε πρόστιμο που καλείται να πληρώσει ένας ιδιοκτήτης έναντι της ζημίας, ΔΕΝ προσδιορίζεται τεχνικά βάσει ζημίας, αλλά εισπρακτικά βάσει τιμής ζώνης.
Το πιο απογοητευτικό είναι ότι η νέα υπουργός, με το δεδομένο βιογραφικό, ή δεν γνωρίζει τα ανωτέρω, ή τα παραβλέπει προκειμένου να βοηθηθεί το δημόσιο ταμείο. Ή και τα δύο. Η νέα ρύθμιση είναι εξίσου εισπρακτική με εκείνη του προκατόχου της, χωρίς να προσφέρει κάποια πραγματική λύση ούτε στο πραγματικό πρόβλημα της αλλαγής χρήσης των ημιυπαίθριων, ούτε πρόκειται να σταματήσει την συνέχιση του φαινομένου και της ακόλουθης ομηρίας των νέων ιδιοκτητών.
Και το ερώτημα πλέον είναι το εξής: αν η ΥΠΕΚΑ θέλει 6 μήνες για να επαναφέρει ένα ψευδεπίγραφα περιβαλλοντικό, αλλά κατ ουσίαν εισπρακτικό μέτρο του ομολογουμένως άθλιου προκατόχου της, σε τι μπορούμε να ελπίζουμε; Που είναι οι αρχές, η πράσινη ανάπτυξη και τα λοιπά υπέροχα στα οποία ελπίσαμε όταν σας ψηφίσαμε, όταν δεν μπορεί να επιλυθεί κάτι τόσο απλό, όσο είναι οι ημιυπαίθριοι;
Υ.Γ.: υποθέτω ότι εφόσον πρόκειται για ρύθμιση δεν θα μπει σε διαβούλευση. Απλά θα περάσουν από το ταμείο οι ενδιαφερόμενοι - όπως και με τα τέλη κυκλοφορίας...
Σχετικά:
Πολιτης: Ημι-υπαίθριοι εκβιασμοί
(Σχέδιο από το The American Institute of Architects)
3 σχόλια:
Θυμάμαι σαν τώρα τους αγώνες των αρχιτελτόνων στο σύλλογο Θεσσαλονίκης υπέρ των ημιυπαιθρίων ως ένα στοιχείο συγγενικό με τα χαγιάτια σα σύνδεση με την τοπική παράδοση, φιλικό στον κάτοικο που περνά τη μισή ζωή του έξω, με πολλές δυνατότητες για μια πολύ καλύτερη και πολύ πιο ενδιαφέρουσα αρχιτεκτονική επιτέλους. Μετά ήρθε το χρήμα ...και το στενής αντίληψης προσωπικό συμφέρον ...
Με τα νέα κουφώματα που κυκλοφορούν, μπορείς να πεις ότι κάθε δωμάτιο μπορεί να λειτουργήσει σαν χαγιάτι :)
Το θέμα μου είναι καταρχήν ότι δεν μπορεί αυτή η κυβέρνηση να κάνει ψευδείς και αόριστες δηλώσεις, ειδικά όταν ακολουθούνται από πρόστιμα (και μη επίλυση με πραγματικούς όρους).
Ακριβώς οι σκέψεις μου εδώ και 3-4 χρόνια. Με αηδιάζει όλη αυτή η υποκρισία. Έχω μπόλικα πάρε-δώσε με εξωτερικό. Ποτέ, μα ποτέ, δεν κατάφερα να 'εξηγήσω' τι εστί 'ημιυπαίθριος'. Οι άνθρωποι απλώς με κοιτούν με απορία, μέχρι που αρχίζουν να με κοιτούν με συμπόνοια.
Έχω ακόμη σκεφτεί να προκαλέσω καταγγελία στον εαυτό μου, και να μου'ρθει η πολεοδομία. Μετά να το τραβήξω μέχρι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Να δω τι θα πουν τότε, Ευρωπαίοι και Έλληνες.
Χωρίς πλάκα.
Δημοσίευση σχολίου