Το πρώτο δημαρχιακό debate

Σκέτη απογοήτευση. Απλά.

7 λεπτά ο κάθε υποψήφιος σε 2 ώρες εκπομπή, κι όλο το υπόλοιπο μονόλογοι και αγορεύσεις επιλεγμένων δημοσιογράφων...

Κι όποιος έχει την ατάκα, κερδίζει την παρτίδα. Τόσο απλή και τόσο άθλια η τηλεοπτική μας δημοκρατία.

Το χθεσινό μόρφωμα είναι συνέπεια ενός νόμου που προσπαθεί με λάθος τρόπο, να επιβάλλει ίσους κανόνες στην προβολή των υποψηφίων από τα τηλεοπτικά μέσα. Θυμίζω τις Καρατζαφεριάδες της κάθε ΑΛΤΕΡιάδας πριν, μετά, και κατά την διάρκεια κάθε εκλογικής αναμέτρησης.

Αυτός ο περίεργος νόμος με την σειρά του, είναι συνέπεια της δημοσιογραφικής ασυνέπειας. Μίας ασυνέπειας που δεν μαζεύεται από την ακέφαλη ΕΣΗΕΑ, τον ανύπαρκτο κώδικα δεοντολογίας των δημοσιογράφων, και την αδιαφάνεια που χαρακτηρίζει τους βασικούς μετόχους των ΜΜΕ.

Έτσι είναι: όταν δεν λύνεις το πρόβλημα μία φορά στην ρίζα του, ξοδεύεις μια ζωή να κυνηγάς τις αμέτρητες παραφυάδες του - ο μύθος της Λερναίας Ύδρας.

Η ελευθερία του λόγου και η καλή δημοσιογραφία είναι βασικά στοιχεία του 4ου πυλώνα της δημοκρατίας μας. Και ήρθε ο καιρός να το δούμε αυτό και νομοθετικά, σε ότι αφορά την κακή, την αδιαφανή και ως εκ τούτου ύποπτη δημοσιογραφία.

Νομοθετικά με τον βασικό μέτοχο και το ποιος πουλάει τι και σε ποιον. Οικονομικά με το ΣΔΟΕ (;).

Και εν τέλει ως πολίτες, κάθε μέρα στα περίπτερα και τα τηλεκοντρόλ μας.

"Ο αναγνωρίσιμος κ. Ψινάκης"

Ο Καμίνης δεν είναι αναγνωρίσιμος.

Ο Καμίνης δεν είναι τηλεοπτική περσόνα.

Ο Καμίνης δεν είναι πολιτικός.

Ο Καμίνης δεν είναι κομματικό στέλεχος.

Ο Καμίνης δεν είναι διεφθαρμένος.

Ο Καμίνης είναι υποψήφιος Δήμαρχος Αθηναίων, με την στήριξη τεσσάρων κομμάτων, κινήσεων πολιτών και εθελοντών. Και παίζει σε ξένο τερέν: αυτό της διαφθοράς, της κομματικοποίησης των πάντων, και της τηλεοπτικής δημοκρατίας με τις τηλεπερσόνες παντός καιρού.

Σε 45 μέρες έχουμε εκλογές - εσύ αποφασίζεις.

Φωτό: Γιώργος Καμίνης,

υποψήφιος δήμαρχος Αθήνας με τον συνδυασμό "δικαίωμα στην πόλη"

http://www.facebook.com/kaminisG

http://twitter.com/KaminisG

http://gkaminis.gr

#disclosure: είμαι ένας από τους εθελοντές.

Αν θέλεις να βοηθήσεις κι εσύ, γράψε στο support@gkaminis.gr

Το πολιτικό κόστος και η 'λογική'

Μέχρι χθες ήταν κοινή παραδοχή, ότι:

Οι πολιτικοί που δεν προχώρησαν σε μεταρρύθμιση φοβούμενοι το πολιτικό κόστος έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την σημερινή κατάσταση.

Η άνω παραδοχή, καταρρίφθηκε εχθές από την κ. Παπαρήγα όταν δήλωσε:

«Όσον αφορά τη συνέντευξη του πρωθυπουργού, πέρα από το σχόλιο του γραφείου Τύπου του Κόμματος, επέμενε πάρα πολύ στο ότι θα φέρει την αλλαγή χωρίς να τον ενδιαφέρει το πολιτικό κόστος. Αυτό σημαίνει: Γράφω τον κόσμο στα παλιά μου τα παπούτσια, τη δυσαρέσκειά του και την αγανάκτησή του».

Καλημέρα Αλέκα, αντίο λογική.

Σχολική Σοβιετία, τώρα και βιοκλιματική

Διαβάζω σήμερα ένα άρθρο στην Ελευθεροτυπία για τα σχολικά κτήρια. Για τα “άχαρα κουτιά” που (δεν θα κερδίσουν σε χάρη) αλλά θα γίνουν ‘βιοκλιματικά’.

Ο Γκρόπιους έλεγε ότι αν το μυαλό μπορεί να δώσει μορφή στο χώρο, τότε και ο χώρος μπορεί να διαμορφώσει τον νου.

Αν ο μαθητής γνωρίζει ότι είναι σε ένα ‘βιοκλιματικό’ κτίριο ενδεχομένως να τον επηρεάσει, ή μάλλον να τον ενημερώσει για την οικολογική ατζέντα, με τον όρο ότι το βιοκλιματικό δεν περιορίζεται σε 3 περσίδες που χάλασαν μετά την πρώτη σχολική χρονιά.

Αυτό όμως δεν είναι Παιδεία, είναι ατζέντα. Και είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα της αντιμετώπισης. “Πρέπει να κάνουμε κάτι”, οπότε δημιουργείται μία ευκαιριακή δράση σύμφωνα με τις επιταγές της εποχής, γίνεται το έργο και τέλος. Φέτος τα βιοκλιματικά και η πραγματική Παιδεία στο περίμενε.

Ποια Παιδεία; Αυτή που θα βάλει τους μαθητές σε εργαστήρια που θα συνεργάζονται. Αυτή που θα επιτρέπει να κοιτάνε έξω από παράθυρα και να αφαιρούνται. Αυτήν που θα τους δείξει την αρετή του να σέβεσαι τον διπλανό σου. Αυτήν που η βιβλιοθήκη είναι ιερατείο γνώσης και πληροφορίας και όχι αποθήκη με ράφια. Αυτή που προκύπτει από τις αξίες μας και όχι από τις τεχνικές προδιαγραφές των επαγγελματιών της Παιδείας ή τις όποιες εφήμερες τάσεις, όταν τα σχολικά κτήρια είναι στην κάτοψη τους (χρήση δλδ) τα ίδια εδώ και 100 χρόνια. Όσο φτιασίδι και να βάλεις τα ίδια είναι. Κακοδιατηρημένα και ακαλαίσθητα, να θυμίζουν υποκατάστημα της ΔΕΗ, με μόνη διαφορά το προαύλιο και τα σαχλά 'παιδικά' χρώματα στους σοβάδες που μουχλιάζουν.

Αυτά όμως δεν γίνονται από Γενικές Γραμματείες, ούτε από Γραμματείς, ούτε από Υπουργούς. Το μόνο που έχουν να κάνουν, είναι να δημιουργήσουν το πλαίσιο που θα τους βγάλει από την μέση και θα αφήσουν τις τοπικές κοινωνίες και τους ανθρώπους τους να διαμορφώσουν σε βάθος χρόνου τα σχολεία, εν προκειμένω, που επιθυμούν.

Εν προκειμένω, γιατί το ίδιο γίνεται σε όλα όσα παρεμβαίνει σήμερα το κράτος με μηχανισμούς απάνθρωπους, καταρχήν για τους χειριστές του εφόσον τους ζητάει το ακατόρθωτο. Το έχει δείξει η πράξη το πόσο ακατόρθωτο είναι.

Ας κρατήσει το Κράτος τις προδιαγραφές σε όσα μπορεί και πρέπει να ελέγχει όπως είναι η πυρασφάλεια, η αντισεισμική θωράκιση και λοιπά. Σε αυτές ας εντάξει ενεργειακά και άλλα συναφή κριτήρια. Εκεί ανήκουν.

Ας ξεχάσει όμως την ‘κεντρική παραγωγή Σχολικών Κτηρίων’. Δεν μπορεί να γίνει. Δεν το κατάφερε κανείς πριν από εσάς κκ. Υπουργοί, και δεν θα το καταφέρει κανείς μετά από εσάς.

Δώστε τα χρήματα αν τα έχετε, στις τοπικές κοινωνίες (αυτές που θα ενισχύσετε με τον Καλλικράτη) και αφήστε τες να κάνουν τα σχολεία που χρόνια τώρα σας ζητούν. Αφήστε την άμιλλα μεταξύ τους, να γίνει το κίνητρο που δεν έχει κανένας γραμματέας του Ελληνικού Σοβιέτ και των σχολείων που παράγει.

Ο Καμίνης δεν θα εκλεγεί

Οι Πασόκοι δεν θα ψηφίσουν τον Γιώργο Καμίνη, επειδή δεν είναι ΠΑΣΟΚ.

Οι αριστεροί δεν θα τον ψηφίσουν επειδή έχει την στήριξη του ΠΑΣΟΚ, ή επειδή ο Κουβέλης είναι 'λαγός του ΠΑΣΟΚ' (sic), ή επειδή τους το απαγόρευσε ο αμετροεπής προεδρίσκος των συνιστωσών, ή επειδή θέλουν να αποδοκιμάσουν το Μνημόνιο, ή επειδή...

Οι υπόλοιποι (που μάλλον δεν ζουν στην Αθήνα πια και αντιμετωπίζουν τις δημοτικές εκλογές σαν μία καλή ευκαιρία για Κυριακάτικη βόλτα στο Μοναστηράκι), μάλλον θα ψηφίσουν Κακλαμάνη. Και θα ομολογήσω ότι με την οπτική κάποιου από την Κηφισιά ενδεχομένως, η ρητορική του Κακλαμάνη είναι εξαιρετική, εφόσον περιγράφει έναν δραστήριο άνθρωπο που κολλάει πάνω σε 'μπάχαλους' που δεν τον αφήνουν να ολοκληρώσει... Μακάρι να μην ήταν μόνο κενή ρητορεία. Μακάρι να υπήρχαν ψήγματα αλήθειας σε όλα αυτά τα λόγια... σε όσα συνεχίζει ακούραστος να μας λέει περιαυτολογώντας.

Η πόλη από την άλλη έχει τις δικές τις ανάγκες. Ανάγκες που δεν απασχόλησαν τη συντηρητική παράταξη που ηγείται τα τελευταία 25 χρόνια. Πληγές που δεν γιάτρεψε ο Νικήτας Κακλαμάνης, αλλά όξυνε ακόμα και πριν να εκλεγεί Δήμαρχος (βλέπε μεταφορά ΟΚΑΝΑ στο κέντρο όταν ήταν Υπ.Υγείας και μετέπειτα αντιμετώπιση των συνεπειών του λάθους του).

Ουδείς είπε ότι ο Καμίνης είναι ακατάλληλος. Και πως θα μπορούσε - το πόρισμα του Συνηγόρου για το Ιστορικό Κέντρο ή οι εκατοντάδες υποθέσεις που έχει χειριστεί (υποδομές, διαχείριση απορριμάτων κλπ) θα τον διέψευδε.

Απλά, δεν θα τον ψηφίσουν. Ειδικά όσοι σπεύδουν να επαναλάβουν με κάθε ευκαιρία ότι 'τίποτα δεν αλλάζει'. Δεν τους απασχολεί το μέλλον της πόλης. Μόνο τα κομματικά/πολιτικά/επικοινωνιακά παιχνίδια που τους έχουν εμφυτεύσει τα δελτία των 8 και οι Κυριακάτικες φυλλάδες.

Αν μη τι άλλο, θα πετύχει η αποκέντρωση. Γιατί με μία ακόμα θητεία τους, η πόλη θα γίνει πραγματικά αβίωτη. Ουδέν κακό αμιγές καλού.

Χαμογέλα Δήμαρχε - οι δημότες σε χαιρετούν.

Η Αριστερά συντηρητικοκρατείται

Η σημερινή αριστερά δεν ψήφισε τον Μεταναστευτικό Νόμο. Δεν ψήφισε το Μνημόνιο. Διαφωνεί με τον Καλλικράτη. Όλα είναι λάθος - δεν χρειάζονται αποδείξεις. Έχουν το αλάθητο.

Δεν προτίθεται να σχηματίσει πρόταση, με όσες δυνάμεις και αν κατέχει σε ανθρώπους της οικονομίας, και διανόησης. Τους αφήνει να σπαταλώνται μεμονωμένοι στα αρθράκια της Αυγής. Καμία πραγματική σύμπραξη, ούτε καν στο εσωτερικό τους.

Δεν προτίθεται να θέσει όρους για συμμετοχή στον καθορισμό της κεντρικής πολιτικής. Μόνο καταγγέλλει, σαν τους παλαβούς που περιφέρονται σε κεντρικούς δρόμους με πλακάτ “Μετανοείτε - Ήρθε το τέλος”. Κι όποιος δεν συμφωνεί, είναι δοσίλογος του ΔΝΤ, λαγός της σοσιαλδημοκρατίας και άλλα τέτοια.

Έχει καταντήσει ο,τι πιο συντηρητικό έχει να επιδείξει η σημερινή πολιτική σκηνή, ατιμώνοντας έτσι όσους έχουν εγκλωβιστεί στα μικροκομματικά τους συμπλέγματα ως ψηφοφόροι ή εθελοντές.

Πέρασε από “το καλό του διπλανού” στο “τι κάνει ο διπλανός”, σαν κάτι νοικοκυρές στα μπαλκόνια παλιάς ελληνικής ταινίας. Στο κράξιμο και στην χλεύη δεν χρειάζεται ούτε δουλειά, ούτε επεξεργασία ούτε ρεαλιστική (αντι)πρόταση. Αν αυτή η εσωστρέφεια δεν είναι συντηρητική, δεν ξέρω τι είναι.

Για τον μεγάλο νάρκισσο της μικρής αριστεράς, τον Αλαβάνο και το Βατικανό που θα κηρύξει στην Αττική κατόπιν εκλογής του (με τον εαυτό του για Πάπα υποθέτω) δεν χρειάζεται να πω τίποτα.

Ο άλλος όμως, ο θρασύς, ο μικρός, καλά θα κάνει να αφήσει τον Μιχάλη Παπαγιαννάκη εκεί που είναι και να μην αναφερθεί ποτέ ξανά σε εκείνον. Οι συγκρίσεις με τον νέο Πάπα της Αττικής, περισσεύουν. Έχει και η αμετροέπεια όρια.

Το συνεχές ξεκατίνιασμα των επίδοξων είναι το μόνο που τους απασχολεί, από τότε που πρόδωσαν τον Μιχάλη. Έξι χρόνια σιχασιάς και για την Αριστερά.

“Λαγοί” όσοι προσπαθούν να επηρεάσουν τις εξελίξεις στον τόπο, με όποιο τρόπο μπορούν...

Ας είναι.

Αυτοί τουλάχιστον προσπαθούν να προσφέρουν κάτι για την βουλευτική αποζημίωση και την κομματική επιχορήγηση που λαμβάνουν. Τα άλλα είναι πεταμένα λεφτά, με όλο το σεβασμό στους εξαπατηθέντες.

Κατάλαβες Αλέξη μου

τι καλό έχει η συνεργασία που με τόσο πάθος καταγγέλεις;

Οι τέσσερις της Δημοκρατικής Αριστεράς έφεραν έναν άξιο, ανεξάρτητο υποψήφιο μπας και ξεριζωθεί η επί 24 χρόνια συντηρητική όσο και αμφιβόλου εντιμότητας ηγεσία στον Δήμο της Αθηνας. Έναν υποψήφιο που δύσκολα θα προέκυπτε μέσα από μεγάλο κομματικό μηχανισμό, λόγω ισσορροπιών. Και κατάφεραν αυτός ο άξιος να πάρει και χρίσμα από ένα τέτοιο κόμμα.

Εσύ τι κατάφερες τόσα χρόνια με όλες τις συνιστώσες; Ποιο το ανταποδοτικό όφελος για την κρατική επιχορήγηση που παίρνετε. Η εντύπωση μου είναι ότι νοιώθετε ότι δίκαια την εισπράττετε (την επιχορήγηση) για να παίζετε τις κουμπάρες στην παιδική χαρά που προεδρεύεις...

Οι της Δ.Α. απ την άλλη μάλλον διαφωνούν, εξ ου και η ανεξαρτητοποίηση. Κι όσο κι αν θέλετε να τους καταγγείλετε για "σύμπραξη με τον εχθρό" η αλήθεια είναι ότι προσέφεραν σε λίγες εβδομάδες ότι δεν έκανες (και δεν θα κάνεις) για χρόνια.

Έφεραν αλλαγή. Πήγαν τα πράγματα μπροστά.

Κατάλαβες Αλέξη;

Καλή επιτυχία στον κ. Καμίνη - είθε να είναι ο επόμενος Δήμαρχος της Αθήνας. Όχι μόνο για τους δημότες, αλλά και για το καλό της προοδευτικής ατζέντας που χρειάζεται συμπράξεις, κι όχι highbrow καταγγέλλοντες, με το ένα χέρι στην τσέπη, σαν κάτι συνδικαλιστές της δεκάρας που κουδουνίζει όσο μιλούν κάτω από τα δάχτυλα τους...

Επίσης καλή επιτυχία στους υπερκομματικούς κ.κ. Μπουτάρη και Τατούλη.