Οι δυσάρεστοι #διπλής

Για κάθε αντιμεταρρυθμιστή που ευελπιστεί ή ενεργά επιχειρεί την αντιστροφή της όποιας μικρής προόδου, υπάρχει ένας "μεταρρυθμιστής" που θα πει: "μην κρίνετε (γιατί είναι δικός μου κι εγώ είμαι διατεθειμένος να κάνω τον Κινέζο μπας και αποφασίσουν να κάνουν αυτό για το οποίο τους ψήφισα)".

Περαστικά σας σύντροφοι.

Το είδαμε αυτό σε κάθε κυβέρνηση που απέτυχε. Το είδατε κι εσείς. Μέχρι χθες, πριν βάλετε τον πισινό στην καρέκλα, το κρίνατε κι εσείς. Κάπως έτσι εκλεγήκατε άλλωστε. Και μόλις τα καταφέρατε, μπήκατε στα βήματα όσων κατακεραυνώνατε με ανεπίτρεπτους συμβιβασμούς εκεί που δεν έπρεπε, και γελοίες τακτικιστικές "κόκκινες γραμμές" εκεί που μόνο γέλιο (μέχρι ιερής αγανάκτησης) μπορούσατε να προσφέρετε.

Δεν χρειάζεται να επεκταθώ, τα παραδείγματα είναι νωπά και πιθανολογώ ότι θα ακολουθήσουν νέα. Μόνο αυτό: μην ελπίζετε σε ασυλία. Δεν το σηκώνει η κατάσταση της χώρας. Και μην γίνεστε προκλητικοί με τακτικιστικές αναλύσεις τρίτων - δείχνει περισσότερα απ'όσα θέλετε για την ποιότητα της σκέψης σας.

Άλλο η διερεύνηση ύπαρξης πεδίου συνεννόησης και άλλο η "προοδευτική" συνενοχή. Ως εδώ.

__________

Σημερινό (έτσι, για να μη λέτε ότι σας αδικούμε):
Με διακομματική τροπολογία «εξαφάνισαν» τα πρόστιμα των αιρετών