Καληνύχτα Ζωή

Η διαβαστερή Πρόεδρος της Βουλής, αυτή που απαγγέλλει τον Κανονισμό της Βουλής πριν από κάθε διαδικασία της Ολομέλειας για να επιμορφώσει τους συναδέλφους της, δεν δείχνει κανέναν απολύτως ζήλο για την αυτοπειθαρχία εντός πλαισίου - όποιο κι αν είναι αυτό: πολιτικό, ηθικό ή κοινοβουλευτικό. Κυριευμένη από μία ναρκισσιστική υστερία ενός κατά φαντασία “ηθικού πλεονεκτήματος” που μόνο σε φασίστες συναντάει κανείς, παρακάμπτει, παρερμηνεύει, αγνοεί και καταστρατηγεί όποια διαδικασία βρεθεί μπροστά της. 

Τα πρώτα συμπτώματα εμφανίστηκαν με επεισοδιακό τρόπο μέσα στην Βουλή, όταν ερμήνευσε τον Κανονισμό κατά βούληση για να την διορθώσει μέχρι και ο γνωστός βιβλιοπώλης. Ακολούθησε το λογύδριο - διαταγή - προς το νεοεκλεγέντα ΠτΔ Π. Παυλόπουλο όπου ούτε λίγο ούτε πολύ του είπε πως πρέπει να ασκήσει τα καθήκοντα του. Μπορεί να διαφωνεί στα περισσότερα κανείς με τον βίο και πολιτεία του συγκεκριμένου, αλλά κοινοβουλευτικά άπειρο δεν τον λες· κάθε άλλο, είναι τόσο έμπειρος που κατάφερε να κάνει τέρατα επί κυβερνήσεων Καραμανλή εκμεταλλευόμενος και το τελευταίο συνταγματικό ελάττωμα προκειμένου να εξυπηρετήσει την πολιτική τους επιβίωση.

Ακολούθησε ο διορισμός της μητέρας της στην Προεδρία του ΕΣΡ εν μέσω κυβερνητικών πρωτοβουλιών για την ανακατάταξη του ραδιοτηλεοπτικού πεδίου και συχνοτήτων. Οι δικαιολογίες περί μακράς θητείας της μητρός στη θέση της Αντιπροέδρου απλά προσβάλλουν τη νοημοσύνη μας. 

Η κ. Κωνσταντοπούλου και ο ΣΥΡΙΖΑ είχαν κάνει κατ’ επανάληψη θέμα το ΕΣΡ όπως και τις παρατάσεις της θητείας του απελθόντος Προέδρου. Η αρμοδιότητα για την εκλογή νέου Διοικητικού Συμβουλίου ανήκει στην ίδια την Πρόεδρο της Βουλής: “Τα μέλη του συμβουλίου εκλέγονται ύστερα από εισήγηση του προέδρου της Βουλής και επιλέγονται από τη Διάσκεψη των Προέδρων της Βουλής εφόσον υπάρχει πλειοψηφία τουλάχιστον τεσσάρων πέμπτων.“ [βικιπαιδεια]. 

Μπορεί κανείς να διανοηθεί πως η ΠτΒ ξέχασε αυτή την αρμοδιότητα; Ακόμα κι αν δεν ήξερε τον κανονισμό, δεν συζήτησε ποτέ στο οικογενειακό τραπέζι το πώς προτάθηκε, τοποθετήθηκε και παρέμεινε η μαμά στο ΔΣ; Φυσικά και το ήξερε. Έτσι, κάθε “αποτυχία” να κινήσει εμπρόθεσμα τη διαδικασία, ειδικά όταν μία τέτοια “αμέλεια” θα ήταν προς όφελος της μητρός της, μόνο σε σκοπιμότητα μπορεί να αποδοθεί.

Προσπερνάμε τις εντολές στα βενζινάδικα που ουδέποτε διαψεύστηκαν, τη στοργικότητα προς τη ΧΑ και φτάνουμε στο σήμερα. Η αστυνομία τοποθέτησε κλούβες στην Βασ. Σοφίας (στο γνωστό ύψος μεταξύ Βουλής και Υπουργείου Εξωτερικών) για να ανακόψει την πορεία διαδηλωτών προς το Μαξίμου. Η ΠτΒ δεν κάλεσε στο τηλέφωνο τον Πρωθυπουργό να διαμαρτυρηθεί. Δεν τηλεφώνησε στον Υπ. Προστασίας του Πολίτη κ. Πανούση να το συζητήσει και να ακούσει τις τυχόν εξηγήσεις του. Δεν τηλεφώνησε καν στον Αρχηγό της Αστυνομίας. Πήρε παραμάσχαλα τις κάμερες και πήγε να δώσει επιτακτική εντολή στον αστυνομικό που ήταν στο μπλόκο. Λες και έχει τέτοια αρμοδιότητα, ή μπορούσε να πάρει εντολή από εκείνην.

Δεν ξέρω τι να σκεφτώ για τους 235 που την ψήφισαν - ένα ρεκόρ ψήφων αν σκεφτεί κανείς πως η κ. Ψαρούδα - Μπενάκη δεν πέρασε ποτέ τις 170. Δεν ξέρω πώς ανέχονται τον καθαρά εξουσιαστικό/ομανή αυτο-διορισμό της σε όλες σχεδόν τις Επιτροπές της Βουλής. Δεν ξέρω πώς ανέχονται την υπεροψία ενός ναρκισσισμού που μόνο ελέγχει, προκηρύσσει διαδικασίες και Εξεταστικές Επιτροπές με κορυφαία (σε γελοιότητα αυτή για το χρέος) αλλά δεν ελέγχεται ή περιορίζεται από τις διαδικασίες και ό,τι είχε απομείνει από κοινοβουλευτικό ήθος. Δεν ξέρω πώς ανέχονται την ΕΝΤΟΛΗ της για το εθνικιστικο παραλήρημα στις οθόνες της Αττικό Μετρό, τις Σοβιετικές παρελάσεις του Πούτιν και την αγορά των “ντοκυμαντέρ” κομματικής προπαγάνδας από το Κανάλι της Βουλής.

Το μόνο που ξέρω είναι πως η ανοχή σε αυτό το φαινόμενο θα μας φέρει ένα βήμα πιο κοντά στην κατάλυση, όπως την παρακολουθήσαμε πρόσφατα στην Ουκρανία. Γιατί το μόνο που δεν έχει κάνει ακόμα είναι το να μπει σε γραφείο κρατικού λειτουργού με μπράβους, για να τον πιάσει από την γραβάτα. Θα μου πείτε “νωρίς είναι ακόμα - είμαστε μόνο στον τέταρτο μήνα”. Και θα έχετε δίκιο.