Είναι χαρακτηριστικό όσο και απελπιστικό παράδειγμα τα όσα συμβαίνουν στην παιδεία ενόψει πανελλαδικών εξετάσεων. Οι καθηγητές εκβιάζουν όσους εξαρτώνται από την εργασία τους, την πιο κρίσιμη στιγμή - όπως κάνουν και άλλοι κλάδοι, όπως οι εργάτες της καθαριότητας κάθε Χριστούγεννα όταν ο εμπορικός κόσμος ελπίζει να ρεφάρει για τις ζημίες της χρονιάς.
Στα σχολεία υπάρχουν υπεράριθμοι καθηγητές σε κάποιες ειδικότητες και κάποιες περιοχές (κυρίως αστικά κέντρα) ενώ τραγικές ελλείψεις σε άλλες. Η λογική απάντηση είναι προφανής: αφενός μετακίνηση όσων μπορούν να καλύψουν κενά σε άλλες περιοχές, και αφετέρου απόλυση όσων πλεονάζουν και πρόσληψη νέων καθηγητών των ειδικοτήτων που παρουσιάζουν έλλειμμα.
Τι λέει η ΟΛΜΕ και οι πολιτικές δυνάμεις που κόπτονται να "καθησυχάσουν" το εκπαιδευτικό προσωπικό; Να μετακινηθούν κάποιοι (όσοι δεν έχουν μπάρμπα στην Κορώνη), να γίνουν επιπλέον προσλήψεις, ενώ οι υπεράριθμοι να συνεχίσουν να είναι αραχτοί. Το χειρότερο είναι, ότι δεδομένης της αδυναμίας πρόσληψης νέων καθηγητών (χωρίς απόλυση των υπεράριθμων), η ΟΛΜΕ προτιμάει να διατηρηθούν τα κενά, για να μπορούν έτσι να εκβιάζουν για αυτές στο διηνεκές - αρκεί να μην φύγουν "συνάδελφοι".
Ποιο είναι το χαρακτηριστικό εδώ; Ότι για μία ακόμη φορά μέρος του πολιτικού προσωπικού συντάσσεται με συντεχνίες και συμφωνούν στο πρώτα ο πελάτης/ψηφοφόρος "και μετά βλέπουμε" για την κάλυψη της ανάγκης της κοινωνίας που πληρώνει για την υπηρεσία· είτε αυτή είναι η καθαριότητα, είτε η παιδεία, είτε η υγεία κ.ο.κ. Το ψάρι συνεχίζει να βρωμάει από το κεφάλι ακόμα και σήμερα, ειδικά από όσους σπεύδουν να επιδείξουν τα ψευδεπίγραφα "φιλολαϊκά τους αισθήματα".
Όσο συνεχίζουν αυτές οι νοοτροπίες δεν μπορεί κανείς να ελπίζει σε τίποτα. Οι ομελέτες θέλουν αυγά· και κάποιον που θα αποφασίσει να τα σπάσει. Όταν τον δείτε, πάρτε με τηλέφωνο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου