Μετά το αποτέλεσμα της πρώτης Κυριακής, έσπασε το αυγό, βγήκε το φίδι, και από τότε παρακολουθούμε όσους το εκκόλαψαν με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο να κυνηγάνε την ουρά του.
Το εκκόλαψαν όσοι αγνόησαν τις πολιτικές που απαιτούνται για να αδυνατίσουν τη φασιστική νοοτροπία, από το bullying στα σχολεία και το χώρο δουλειάς, μέχρι την διατήρηση του κοινωνικού κράτους που αποδυναμώθηκε το τελευταίο διάστημα ελλείψει "γενναίων" κινήσεων όπως το κλείσιμο του Οργανισμού Κοπαΐδας για τον οποίο είδαμε μέχρι και νέες προσλήψεις πριν από λίγες μέρες.
Το εκκόλαψαν επίσης, όσοι υπέκυψαν σε εθνολαϊκιστικές αφηγήσεις, και πάλι προς άγρα ψήφων. Και το εκκόλαψαν όσοι, όχι απλώς δέχτηκαν "στωικά" αυτές τις αφηγήσεις, αλλά τις μετέτρεψαν σε πολιτικές δηλώνοντας πως δεν τους ενδιαφέρουν τα ανθρώπινα δικαιώματα, ότι ο διάλογος για τα αρχαία στα σχολεία εντάσσεται στο πλαίσιο κάποιας κρυφής συνωμοσίας "εθνομηδενιστών", όσοι έδωσαν ιθαγένεια μόνο σε όποιον έχει χορηγό στο ΝΒΑ, και όχι στα παιδιά δεύτερης και τρίτης γενιάς προκειμένου να κρατήσουν το ελληνικό αίμα "καθαρό". Η όποια αντίθεση μετά από αυτά στις καμπάνιες αιμοδοσίας μόνο για Έλληνες, που διοργάνωνε η ΧΑ, είναι απλή υποκρισία.
Το έχω γράψει με κάθε ευκαιρία σε προηγούμενες αναρτήσεις, εδώ όσο και στο Αndro, πως η κρίση είναι πρωτίστως πολιτική. Μετά το αποτέλεσμα της προηγούμενης Κυριακής, όποιος το αρνηθεί είναι ή τρελός, ή δόλιος. Η λύση θα έρθει από όποιον μπορεί να συγκεράσει απόψεις και θέσεις, με το βλέμμα στραμμένο στον άνθρωπο, στον πολίτη. Ουδείς καταλληλότερος για αυτή τη δουλειά, που προϋποθέτει απόσταση από την πόλωση, το κέντρο και δη η κεντροαριστερά. Πάντα εντός Ευρωπαϊκού πλαισίου - αυτονόητα.
Ο χώρος αυτή τη στιγμή έχει καταρρεύσει, ενώ κάθε προσπάθεια ανασύστασης του τον έχει οδηγήσει σε νέο ναδίρ. Ο λόγος είναι κυρίως η έλλειψη εμπιστοσύνης των πολιτών προς τα πρόσωπα που ηγούνται αυτού του διαλόγου, κάτι που είναι απολύτως δικαιολογημένο ειδικά στην περίπτωση του Ευάγγελου Βενιζέλου. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έχει συμβάλλει τα μάλα στην εκκόλαψη του φιδιού, δευτερευόντως με την σιωπή του απέναντι στο Μπαλτακισμό (νεολογισμός), και πρωτίστως με τον πολωτικό λόγο του και τις διαλυτικές του κινήσεις, τόσο προς το εσωτερικό του κόμματος του, όσο και με τα πέριξ αυτού - βλ "58" και σταυρό προτίμησης.
Σε αυτές τις εκλογές δεν αρκεί να στείλουμε ικανούς στο ευρωκοινοβούλιο. Είναι, δυστυχώς, απαραίτητο το να δοθεί και ένα μήνυμα στο εσωτερικό. Αυτό το μήνυμα πρέπει να είναι τόσο ηχηρό, ώστε να προκαλέσει τις απαραίτητες αλλαγές στο άμεσα επόμενο διάστημα. Το ΠΑΣΟΚ υπάρχει, απλά απέχει μακράν από όπου εμπλέκεται ο πρόεδρος του - το είδαμε στις τοπικές εκλογές, όσο και στις επαγγελματικές. Άξιοι υποψήφιοι υπάρχουν παντού - θα τους βρει ο καθένας αναλόγως των πεποιθήσεων και της θεματολογίας που προκρίνει ως σημαντική για το επόμενο διάστημα. Αφού πρώτα, φροντίσει να δώσει το ισχυρότερο δυνατό μήνυμα απόρριψης σε όσους μας έφτασαν μέχρι εδώ· ως πρόσωπα και ως συμπεριφορές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου