Πρόβλημα είναι
η Ελλάδα των πολιτικών πρωινάδικων, εκεί που οι πολιτειακές λειτουργίες αναλύονται με την ελαφρότητα και το πάθος Αθλητικής Κυριακής. Μαζικά και κατευθυντήρια.
η Ελλάδα που μπερδεύει την πίστη και την πεποίθηση με το φανατισμό, και εν συνεχεία αναζητεί προδότες σε όποιον διαφωνεί, χάνοντας έτσι κάθε ευκαιρία να φανεί χρήσιμη, μέσα από την συνεννόηση, την σύγκλιση και την συνεργασία.
η Ελλάδα που λέει εγώ, και ποτέ εμείς.
η Ελλάδα που “έχει δίκιο”· εκείνη και μόνο εκείνη. Κανείς άλλος.
η Ελλάδα που συνυπάρχει μόνο όσο έχει δανεικά, και εξαντλεί την “αντίσταση” της στο κόκκινο φανάρι, σκοτώνοντας τον απέναντι που πέρασε με πράσινο.
η Ελλάδα που αρνείται τις άλλες Ελλάδες, και άρα δεν μπορεί να καταλάβει τι θα πει εμφύλιος, μέχρι να τον ζήσει. Ποιος εμφύλιος σου λέει, ο άλλος είναι εχθρός. Γιατί; Γιατί έτσι τον βάφτισα κάποια στιγμή. Για γελοία αφορμή ή μικροκομματικό όφελος της σέχτας μου.
Πρόσεχε την ώρα που βαφτίζεις τον απέναντι εχθρό - μπορεί να το πιστέψει.
Μην ξαναπείς “πούλησαν την πατρίδα”. Γιατί θα είναι η στιγμή που έσπασες την πατρίδα σε κομμάτια για μία ακόμα φορά. Ναι, εσύ ο ένας.
Λύση είναι
η συνεννόηση η συνύπαρξη.
να καταλάβεις ότι δεν είναι προδοσία ένα άδειο ταμείο, αλλά συλλογική αμέλεια για όσο καιρό δεν κοίταζες.
να δεις τον απέναντι, “τον εχθρό”, και να βρεις τα ελάχιστα που σας ενώνουν.
να αποφασίσεις ότι η δημοκρατία είναι μία, με κοινούς κανόνες.
να αποφασίσεις ότι υπάρχει μία χώρα.
Δεν έχει πολλές Ελλάδες, ούτε πολλές πατρίδες.
Αν το ξεχάσεις αυτό, θα γίνεις ο προδότης που έψαχνες.
Αλλά θα είναι αργά - η οργή δεν θα σε αφήσει να αντιδράσεις.
Κι όταν θα κάτσει ο κουρνιαχτός, θα είναι αργά.
Πρέπει να συνεννοηθούμε.
Να παλέψουμε με τον εαυτό μας, όχι με τους άλλους.
Κανόνες - όχι εμφύλιους.
Μικρούς ή μεγάλους.
Είναι Χρυσαυγίτες οι 450,000; Θα σήκωναν χέρι ή όπλο σε συνάνθρωπο υπό κανονικές συνθήκες;
Θα στήνανε κρεμάλες οι 100,000 της πλατείας Συντάγματος Είναι διατεθειμένοι να δουν συνάνθρωπο να σπαρταράει στο σκοινί;
Είναι διατεθειμένοι να φύγουν από την Ευρώπη ή να κάνουν πολιτοφυλακή οι 1,061,000 που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ, κάτι που πρότεινε και η ΧΑ άλλωστε πριν τις δημοτικές εκλογές του 2010;
Εν βρασμώ ψυχής, και στο σημερινό κλίμα, κάποιοι από αυτούς ίσως να το κάνουν. Όπως έκανε ο 25χρονος εχθές με την καραμπίνα του. Με τον νεκρό μπροστά του, σίγουρα πάγωσε το αίμα του, αλλά ήταν πια αργά.
Ας σκεφτούμε την αναλογία για την κοινωνία μας, κι ας προσπαθήσουμε να ηρεμήσουμε όλοι.
Και να συνεννοηθούμε. Προτού υπάρξουν γεγονότα καταστροφικά και μη αναστρέψιμα.
Ότι κι αν επιβάλλει η καθημερινότητα της Σχολής Παπαδάκη.
___________
ΥΓ1: Παπαδάκη φάε σκατά.
ΥΓ2: το ποστ είχε ανέβει με άλλο τίτλο (Οι Χρυσαυγίτες είναι αδέλφια μας). Το άλλαξα, μετά από συζήτηση με καλή φίλη - στρεβλωνόταν το δια ταύτα.
ΥΓ3: κάποιος να συλλάβει και αυτόν, μαζί με τον Κασιδιάρη:
1 σχόλιο:
Μακάρι να πιάσουν τόπο οι προτροπές σου και να μην προσπαθούμε επί ματαίω... (Αν και με ευχές και παραινέσεις, τώρα πια, λίγα πράγματα μπορούν να διορθωθούν, η "ζημιά" έχει γίνει από καιρό κάτω απ' τη μύτη μας)
Δημοσίευση σχολίου