Ο Κωνσταντίνος Ζούλας περιγράφει με πολύ καθαρό τρόπο σήμερα το λογικό σφάλμα της μη συναίνεσης από πλευράς Σαμαρά. Γράφει:
"Ας υποθέσουμε ότι η Ν.Δ. ενδίδει στις πιέσεις των κ. Γιουνκέρ και Ρεν και στηρίζει τα νέα μέτρα που επιβάλλονται στην κυβέρνηση, αλλά η συνταγή αποτυγχάνει παταγωδώς. Ποια θα είναι η εναλλακτική λύση για την Ελλάδα;"
ενώ συνεχίζει παρακάτω:
"Συγγνώμη για την αφελή απορία, αλλά ποιος φέρει την ευθύνη για την αποτυχία της κυβέρνησης π.χ. στον περιορισμό της φοροδιαφυγής ή και το γεγονός ότι δεν έχει γίνει μέχρι σήμερα ούτε μια ιδιωτικοποίηση; "
Εδώ υπάρχει λογικό σφάλμα. Είναι τελείως διαφορετικό να μιλάμε για λάθος "συνταγή" (ναι, ξέρω, κι εμένα αυτή η λέξη με παραπέμπει σε οινομαγειρείο και γεμιστά) και άλλο για την μη εφαρμογή της.
Αν έχεις ενδείξεις ότι η λύση έχει πιθανότητες επιτυχίας πιέζεις για την εφαρμογή έστω αυτής. Έχεις κάθε ευκαιρία να εκφράσεις τις ενστάσεις σου, αλλά μιας και δεν είσαι κυβέρνηση οφείλεις αν μη τι άλλο να πιέσεις για την εφαρμογή της επιλεχθείσας λύσης, από αυτούς που είχαν την εντολή και την ευθύνη της επιλογής.
Και όχι να "πολεμάς" τον ανένδοτο, σαν νέος Τροτσκιστής.
Είναι τόσο απλό δε, που μέχρι και ο κ. Παπαδημούλης το πράττει, παρά τις αγκυλώσεις του χώρου του:
Εκτός αν έχει δίκιο η φίλη μου η Μαριάννα, οπότε ας προετοιμάζεται η ΔΗΜ.ΑΡ. για νέες αφίξεις... :)
3 σχόλια:
Κωνσταντίνε φοβάμαι ότι το λογικό σφάλμα είναι δικό σου. Ο Σαμαράς (για του οποίου την συνολική πλατφόρμα έχω τεράστιες επιφυλάξεις) όλο αυτό το διάστημα ασκεί αντιπολίτευση ακριβώς σαν αυτή που περιγράφεις. Δηλαδή επισημαίνει τις καθυστερήσεις, τις παλλινοδίες, τις αμφισημίες και την ατολμία της κυβέρνησης (όπως άλλωστε και σύσσωμος σχεδόν ο Τύπος). Εσύ από την άλλη θα ήθελες να ρίξει μια λευκή πετσέτα και να πει στην κυβέρνηση "σας στηρίζω ό,τι κι αν κάνετε".
Μα ξέρουν τι ακριβώς κάνουν; Μόνον χθες τη στιγμή που ο αντιπρόεδρός της κυβέρνησης και ο υπουργός Εσωτερικών απέκλειαν τις απολύσεις στο Δημόσιο, ο Παπακωνσταντίνου τις προανήγειλλε. Αν μου πεις ότι ο Σαμαράς οφείλει να καταδείξει ποιος από τους υπουργούς έχει δίκιο, θα σου απαντήσω ότι τον μπερδεύεις με τον πρώην συμφοιτητή του...
Συναίνεση σημαίνει να συμφωνήσεις σε ότι αφορά την ατζέντα, που εν προκειμένω είναι η δανειακή συμφωνία· το γνωστό και ως Μνημόνιο.
Αν ο κ. Σαμαράς έχει βρει κάποιον άλλο διαθέσιμο πιστωτή, τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να τον εμφανίσει.
Στα επιμέρους του Μνημονίου, μπορεί να γίνει μεγάλη συζήτηση. Πλην της "επαναδιαπραγμάτευσης" που ο κ. Σαμαράς αρνείται να δει ότι δεν έχει συμβεί σε καμία άλλη χώρα.
Συναίνεση επίσης είναι να μην στέλνεις τον συνδικαλιστή σου και τέως δήμαρχο Αμαρουσίου κ. Πατούλη (ΝΔ) για να αποτρέψει το ξεβόλεμα των γιατρών του ΙΚΑ και απαραίτητη εξοικονόμηση πόρων.
Συναίνεση είναι να μην ενθαρρύνεις τους φαρμακοποιούς "στον αγώνα" τους για 35% αισχροκέρδεια πάνω σε σκευάσματα 1000€ για καρκινοπαθείς.
Συναίνεση είναι να μην στέλνεις 3μερή επιτροπή στο Δημαρχείο της Κοτζιά (Λυκουρετζος, Βόχενμπεργκ, Μανώλης), για να στηρίξεις την κατάληψη δημόσιου κτηρίου από τους συμβασιούχους που προσέλαβαν και κράτησαν σε ομηρία για 20 χρόνια Δήμαρχοι της παρατάξεως σου, όταν εκ των πραγμάτων και δια του νόμου κάποιοι από αυτούς θα πρέπει να φύγουν αντί να ανανεωθούν οι συμβάσεις τους (παρανόμως).
Συναίνεση είναι να μην κλείσει ξανά η Πανεπιστημίου για 800 μέρες από την επόμενη υπόθεση τύπου Ολυμπιακής, με την στήριξη δικών σου κομματικών οργάνων όταν όλοι γνωρίζουμε ότι είναι παράνομες και καταχρηστικές αποζημιώσεις 300,000€ σε κάποιον που μετατάσσεται άνευ μείωσης μισθού.
Αν τέλος θες να αναφερθούμε στα δάκρυα του ΟΛΠ, να το κάνουμε. Αλλά και οι δύο γνωρίζουμε ότι δεν υπάρχει πλέον ούτε χρόνος, ούτε χρήμα για τέτοια δάκρυα. Χρεοκοπήσαμε οι κροκόδειλοι.
Πάντως εμένα μου φαίνεται ότι ο Σαμαράς μέσα στο νεφελώδη πολιτικό του λόγο εκφράζει ενστάσεις τόσο για τη «συνταγή» όσο και για την εφαρμογή αυτής. Δηλαδή έχει μπερδευτεί ακόμα και ο ίδιος! Σε κάθε περίπτωση, δεν επισημαίνει μόνο τις καθυστερήσεις και την ατολμία της κυβέρνησης αλλά επίμονα επικρίνει και τη «λάθος συνταγή» που έχει επιλεγεί. Η προσπάθεια λογικής ερμηνείας και ανάλυσης της συνολικής τακτικής και των λόγων του Σαμαρά είναι εξαρχής χαμένο παιχνίδι...
Συμφωνώ πολύ με το άρθρο και δεν νομίζω ότι ο αρθρογράφος του εννόησε κάτι σχετικό με «λευκή πετσέτα».
Δημοσίευση σχολίου