Προ ημερών συζητούσα με φίλους, υποστηρίζοντας την άποψη ότι υπάρχει υφέρπων φασισμός στους aganaktistas, επί ματαίω... Σε άλλο χρόνο, με έβρισε ιδιωτικά διαδικτυακός γνωστός μου για αυτό μου το ποστ: Πολιτης: Μίσος, συντήρηση και αγανάκτηση
Σήμερα διαβάζω ότι ακυρώνεται παρουσίαση βιβλίου, γιατί δεν την ενέκρινε μία από τις πλατείες, η οποία απείλησε να δημιουργήσει προβλήματα εάν πραγματοποιηθεί η εκδήλωση. Σχετικά εδώ και εδώ.
Και ξαναρωτώ, είναι ή όχι φασιστική μία "αμεσοδημοκρατία" που μπορεί να παίρνει τέτοιες αποφάσεις; Υπάρχει ή όχι μία μικρή κολεκτίβα που πράττει ερήμην των λοιπών aganaktistas, με στόχο την ριζοσπαστικοποίηση της κοινωνίας και όχι την επίλυση των προβλημάτων της; Ποιοι είναι, με τι στόχο λειτουργούν και με τι πρακτικές;
Σήμερα οι aganaktistas τα έβαλαν με τα βιβλία... Όποιος δεν βλέπει τις ομοιότητες πια με τις ποικίλες εκδοχές του φασισμού μέσα από την σύγχρονη ιστορία είναι είτε επειδή είναι μέρος του προβλήματος, είτε επειδή δεν μπορεί...
In 1923, the organization had a little over 1,000 members. In 1925, when the Nazi Party had been refounded, the membership grew to over 5,000. Five years later, national HJ membership stood at 25,000. By the end of 1932 (a few weeks before the Nazis came to power) it was at 107,956. At the end of 1933, the HJ had 2,300,000 members. Much of these increases came from the more or less forcible merger of other youth organizations with the HJ. (The sizable Evangelische Jugend, a Lutheran youth organisation of 600,000 members, was integrated on 18 February 1934).
update:
"Εκεί όμως που ριζοσπαστική Αριστερά και συντηρητικός χώρος ταυτίζονται απολύτως είναι στην απαξίωση της αρχής του ατομικισμού."Η κοινωνία των λύκων, Σιακαντάρης από τα Νέα.
Σχόλιο για το ποστ, από το twitter:
1 σχόλιο:
Σχετικό:
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.aganaktismenoi&id=7154
Δημοσίευση σχολίου