Δεν θα ασχοληθώ με τα παιχνίδια του προέδρου του ΠΑΣΟΚ και τα οικονομικά τους. Εδώ υπάρχει ένα ζήτημα δημοκρατίας που αφορά το μέλλον μας.
Η πολιτική παράγεται από ανθρώπους αφοσιωμένους σε αυτή 365/24/7. Τα κόμματα σε ευνομούμενες δημοκρατικές κοινωνίες έχουν εργαζόμενους - μισθωτούς - για αυτό το σκοπό. Στις δυσλειτουργικές κοινωνίες αυτοί οι άνθρωποι προσλαμβάνονται για παράδειγμα στη ΔΕΗ ή αλλού και στη συνέχεια αποσπώνται στα κόμματα, ενώ συμπληρώνονται/πλαισιώνονται και πάλι από επαγγελματίες. Είναι θέμα δημοκρατίας να υπάρχουν αυτοί οι εργαζόμενοι στην πολιτική.
Στην Ελλάδα οι άνθρωποι αυτοί δεν ενθαρρύνονται για τη συμμετοχή τους, αλλά στιγματίζονται ως "κομματόσκυλα", και κατά κανόνα (αναγκάζονται να) κρύβουν την σχέση τους. Αυτός ήταν ο κανόνας, με σημαντικές εξαιρέσεις φυσικά, κυρίως νέων παιδιών του διαδικτύου και δη της ομάδας του ΠΑΣΟΚ (2004-2011) που αν και δεν ήταν στην παραγωγή αλλά στην διάδοση/επικοινωνία της πολιτικής, ήταν αποφασισμένοι να μιλούν δημόσια για την εμπλοκή τους. Όχι ότι αυτό τους βοήθησε έναντι κακοπροαίρετων, αλλά ήταν ένα βήμα μπροστά.
Ο χαρακτηρισμός των εμπλεκομένων είχε ενδεχομένως να κάνει και με την ποιότητα των επιφανέστερων του πολιτικού συστήματος, αλλά εδώ προκύπτει ένα ζήτημα "κότας - αυγού": ποιος θα πάει "να εκτεθεί" σε ένα τέτοιο περιβάλλον; Ποιος αξιοπρεπής ανθρωπος θα θελήσει να μπει στην πολιτική και γιατί; Για να γράψει για αυτόν ο κάθε κιτρινιάρης; Πρέπει να είναι τρελός. Ή χοντρόπετσος. Οι τρελοί δεν μας περίσσεψαν, και μείναμε με τους άλλους...
Υπάρχει και ένα άλλο ζήτημα που πρέπει να θίξουμε εδώ, που είναι η λειτουργία των κομματικών μηχανισμών, των διαδρομιστών, συνδικαλιστών και λοιπών. Αρκετοί από αυτούς περιφέρονταν με τα χέρια στις τσέπες εντός των υπηρεσιών του δημοσίου και στα καφενεία, με μοναδική ασχολία το μάντρωμα ψηφοφόρων σε κάθε εκλογική διαδικασία: συνδικαλιστική, εσωκομματική, αυτοδιοικητική, ευρωπαϊκή ή εθνική.
Σήμερα
λεφτά για όλους αυτούς δεν υπάρχουν. Τα δύο πρώην μεγάλα κόμματα χρωστάνε πάνω από 100εκ. το καθένα. Το πολιτικό σύστημα θα έπρεπε λογικά να κάνει μία στροφή, με αναδιάταξη των δυνάμεων του στην παραγωγή πολιτικής και νέους τρόπους για τις καμπάνιες του.
Αυτό λογικά θα έφερνε και μία νέα ισορροπία στο πολιτικό σύστημα, γιατί θα υπήρχε ισότητα των μέσων για όλα τα κόμματα και τις προτάσεις τους. Δεν θα γίνει όμως, για ένα απλό λόγο: η διαχείριση του κράτους επιτρέπει ακόμα, ελλείψει διαδικασιών διασφάλισης της διαφάνειας και αξιοκρατίας, "την εξυπηρέτηση" με παλαιοκομματικά χαρακτηριστικά. Προσλήψεις, εξαγορά ΜΜΕ, εργολαβίες, αδιαφανής χρηματοδότηση κλπ. Η έλλειψη χρημάτων στα κόμματα δεν θα τα εξυγιάνει, αλλά θα ανοίξει την ψαλίδα μεταξύ παλαιοκομματικών και επίδοξων. Θα λείψουν οι άνθρωποι που παράγουν πολιτική και θα μείνουν μόνο οι ημέτεροι του πολιτικού συστήματος. Μόνοι να διαχειρίζονται την τύχη μας.
Για να το πω χυδαία, οι μεν θα μοιράζουν δουλειές σε εταιρείες και πρόσωπα, και οι δε θα γράφουν status διαμαρτυρίας στο facebook. Η έλλειψη χρημάτων, μιλάμε για εμφανή χρηματοδότηση, θα βλάψει πρωτίστως την πολιτική, ουχί το σημερινό πολιτικό σύστημα. Η διάκριση μεταξύ των δύο είναι σημαντική, και πρέπει να την θυμόμαστε, ειδικά σήμερα.
Γιατί τα γράφω όλα αυτά; Δεν έχω λύση - λυπάμαι. Μόνο μία παρότρυνση: είναι επείγον περισσότεροι άνθρωποι, να αφιερώσουν λίγο ή περισσότερο χρόνο στην πολιτική. Από αυτή θα εξαρτηθεί το μέλλον όλων μας. Δεν είναι θέμα κάποιου άλλου - είναι δικό μας. Γιατί το facebook status δεν είναι αρκετό - λυπάμαι. Μακάρι να ήταν.
2 σχόλια:
Αντιγραφω το σχετικο σχολιο απο τη χθεσινη εκπομπη μου, συμπληρωματικα σε οτι γραφεις:
H είδηση για τα οικονομικα του ΠΑΣΟΚ παρουσιαστηκε με απιστευτη χολη και κουτσομπολιστικη διαθεση απο τα δελτια ειδησεων και τους διαφορους επωνυμους σχολιαστες που μια χαρα γνωριζουν εδω και χρονια πως δανειοδοτουνται τα κομματα. Ή μηπως ξεχναει κανεις την κυνικη παραδοχη Τσουκατου, πως οποιος λεει οτι το κομμα του δεν παιρνει παραπανω απο την επιτρεπομενη ιδιωτικη επιχορηγηση λεει ψεματα; Ή μηπως ξεχνανε το ξεσπασμα του Παπανδρεου κατα του Ψυχαρη για το δανειο του ΔΟΛ;
Η πραγματικοτητα ειναι πως απλως ο συνδετικος ιστος εχει σπασει. Αυτο που ενωνε το συστημα – και το κρατουσε σε μια κατασταση σχετικα ειρηνικη δεν υπαρχει πια. Ο μεγαλος κρικος που ενωνε την αλυσιδα ηταν το χρημα κι απο αυτο πια δεν εχει ουτε το πασοκ, ουτε βεβαιως το δημοσιο αρα ουτε και τα μιντια. Ιδιωτικα και δημοσια, τα βαζω στον ιδιο τορβα. Γιατι ποσο ιδιωτικα ειναι τα ιδιωτικα οταν λαμβανουν δημοσιο χρημα; Οταν το δημοσιο επειδη δεν ειναι αφεντικο εξαγοραζει με χρημα και κραταει τα γκεμια με αλλες μεθοδους, για παραδειγμα μεσω των συχνοτητων. Ελατε τωρα. Ειναι το ταξιδι του ΓΑΠ ενα θεμα. Ειναι ομως ενα κερασακι σε μια τεραστια πολυχρωμη τουρτα, απο την οποια κατι φαγανε ολοι.
Γιατι το γυρισαν τοσα πρωτοκλασατα ονοματα στην επανασταση και πως ξεπλυθηκαν μεσα στην κολυμβηθρα του αντιμνημονιου; Πως πηραν ασυλια ανθρωποι που απο εκει που ηταν σε κομματικα payroll ή λαμβαναν επιχορηγησεις και κρατικη διαφημιση ξαφνικα μισησαν το συστημα και κηρυξαν τον ανενταχτο; Γιατι; Γιατι δεν υπαρχει πια το μελι για να κολλησει πανω η μυγα βρε. Κι η μυγα πεταει και γινεται ενοχλητικη. Ζζζζ μεσα στα αυτια σου, στα ραδιοφωνα σου και στις τηλεορασεις σου.
Και ξαναρωτω εγω κι ας γινομαι κουραστικη: πως επαιρναν δανεια τα κομματα αγαπητοι μου που ξεσπαθωσατε χθες για τα ταξιδια μονο; Πως επαιρναν δανεια τα κομματα; Με εγγυηση τις μελλοντικες κρατικες επιχορηγησεις τους, δηλαδη με εγγυησεις που δεν ειναι καθολου βεβαιες και αυτο δεν γινοταν μονο παλια, οχι γινεται και τωρα και δεν αφορουσε μονο τα κομματα εξουσιας. Βεβαια σημερα υπαρχει μια σημαντικη διαφορα: οτι τα ημιχρεοκοπημενα πολιτικα και χρεοκοπημενα οικονομικα κομματα δεν εχουν πια εκεινο το συνδετικο ιστο με το υπολοιπο συστημα, το χρημα, την προσβαση, την εξουσια. Δεν εχουν να δωσουν, δεν εχουν να εγγυηθουν. Ουτε οι τραπεζες εχουν βεβαια αλλα πληρωνει το δημοσιο την ανακεφαλαιοποιηση των τραπεζων που δεν εχουν λεφτα και πανε για φουντο γιατι εδιναν και δινουν τετοια δανεια.
Η χθεσινή εκπομπή της Τζίνας, εδώ: http://www.athina984.gr/node/239347
Δημοσίευση σχολίου