Πέφτει ξύλο

Στο τέλος μίας συνέντευξης με τον Υπουργό Παιδείας, ο δημοσιογράφος Νίκος Χατζηνικολάου πετάει μία άσχετη ερώτηση για τις προ επταετίας εκφρασμένες απόψεις του κ. Φίλη για τη σφαγή των Ποντίων. Ο κ. Φίλης, αντί να του επιτεθεί για προσπάθεια ανακίνησης της εθνικιστικής ατζέντας του απαντά πως δεν υπήρξε γενοκτονία, αλλά εθνοκάθαρση - πως αυτή ήταν η επιστημονική άποψη όσων εκείνος σέβεται.

«Έκανα τη δήλωση πριν από χρόνια ως δημοσιογράφος, συμμεριζόμενος απόψεις πολλών ιστορικών και πολλών διεθνολόγων. Κάναμε διάκριση ανάμεσα στην εθνοκάθαρση την αιματηρή και το φαινόμενο της γενοκτονίας. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν αναγνωρίζουμε το αίμα, τον πόνο, όσα έχουν υποστεί οι Πόντιοι, από τη θηριωδία των Τούρκων. Αυτό είναι άλλο πράγμα και άλλο πράγμα η γενοκτονία με αυστηρή επιστημονική έννοια».

Συμπληρώνει δε, απαντώντας σε ένσταση παρευρισκόμενου:

«...Υπάρχουν απόψεις. Καμία αντίρρηση. Ούτε θέλω να επιβάλλω τις προσωπικές μου απόψεις ως κρατική πολιτική. Η κρατική πολιτική αναγνωρίζει Ημέρα Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού».

Στην επιμονή του δημοσιογράφου να φορτώσει τα παραπάνω στην κυβέρνηση και τον Υπουργό Παιδείας, ο Νίκος Φίλης υπενθυμίζει εκ νέου πως πρόκειται για απόψεις που διατύπωσε προ επταετίας, πολύ πριν γίνει υπουργός.

Από τους βασικούς παίκτες όσων έπονται είναι ο έμπειρος δημοσιογράφος, τον οποίο θα αδικούσαμε αν υποθέταμε πως ο ίδιος δεν περίμενε τουλάχιστον μέρος όσων ακολούθησαν. Ο οργανωμένος φανατισμός Ποντίων σε ό,τι αφορά τα γεγονότα της σφαγής των προγόνων τους, όπως και η συστηματική εκμετάλλευση τους από εθνικιστές, φασίστες και δεξιούς, είναι γνωστή σε όποιον έχει ασχοληθεί με την πολιτική για πάνω από μία ώρα.

Τι ακολούθησε: ξεχάσαμε τη διαπραγμάτευση, το συνεχιζόμενο αδιέξοδο της χώρας, τις νέες προειδοποιήσεις για grexit και τον κίνδυνο μη εκταμίευσης της δόσης. Για τρεις μέρες τα ΜΜΕ αρμέγουν την «οργή» για τις δηλώσεις Φίλη, ενώ οργανώνεται συλλαλητήριο διαμαρτυρίας Ποντίων, δεξιών, εθνικιστών, φασιστών και υπόδικων για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης. Η Εκκλησία είχε τη σωφροσύνη να απέχει αυτή τη φορά.

Σε αυτή την διαδήλωση εκπροσώπησε τη Νέα Δημοκρατία ο κ. Κουμουτσάκος κάνοντας δηλώσεις, μαζί με τους προαναφερόμενους. Αποχωρώντας δέχτηκε επίθεση από τους συνδιαδηλωτές του. Μόνη διέξοδος, να απειλήσει με μήνυση(!) το Νίκο Φίλη και να επιτεθεί εκ νέου στις προ επταετίας απόψεις του - ή ασπασμό των επιστημονικών απόψεων μερίδας ιστορικών και διεθνολόγων. Και είναι λογικό. Η άλλη επιλογή του κ. Κουμουτσάκου θα ήταν να παραδεχτεί πως ήταν λάθος πως θέλησε να συστρατευθεί με τις παρευρισκόμενες ομάδες, να καταδικάσει την ακροδεξιά, τις οργανώσεις των Ποντίων για τη συνύπαρξη τους, αν όχι συνδιοργάνωση, με τους αρνητές του Ολοκαυτώματος και να αποχωρήσει.

Κάποιος μπορεί να μείνει ουδέτερος μέχρι εδώ, καταδικάζοντας τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται, σκεπτόμενος ενδεχομένως πως όλοι ετούτοι χτίζουν μαζί το κλίμα πολιτικής βίας, που δέχονται οι ίδιοι πλέον, από την εποχή της προηγούμενης συνεύρεσης τους στην Πλατεία Συντάγματος, τότε που κατά τους κυρίους Τσίπρα και Σαμαρά υπήρχαν μαγικές λύσεις και ο τότε Πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου συνωμότησε κατά αυτούς «για λογαριασμό των Αμερικάνων» προκειμένου να μας οδηγήσει στο ΔΝΤ, διαπράττοντας εσχάτη προδοσία.

Δυστυχώς, πρωτίστως για την ίδια τη Νέα Δημοκρατία, η εκτός δημοκρατικού πλαισίου δήλωση του κ. Μεϊμαράκη ήταν αναμενόμενη και δεν προκάλεσε καμία έκπληξη δεδομένης της μετάλλαξης που έχει υποστεί το κόμμα αυτό την τελευταία πενταετία: 

«... σήμερα που είχαμε συγκέντρωση και παρευρέθηκε αντιπροσωπεία της Νέας Δημοκρατίας στη συγκέντρωση των Ποντίων, αποδοκιμάστηκαν και έγιναν επεισόδια εις βάρος εκλεκτών συναδέλφων και ιδιαίτερα του Γ. Κουμουτσάκου. Θεωρούμε ότι ηθικός αυτουργός είναι ο Ν. Φίλης ο υπουργός Παιδείας, ο οποίος δεν πρέπει να έχει καμία θέση στην ελληνική κυβέρνηση σήμερα».

Το πραγματικά σοκαριστικό σε αυτή την ιστορία είναι η δήλωση της Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, της κ. Φώφης Γεννηματά, που ενάντια σε κάθε ίνα στη στόφα της σοσιαλδημοκρατίας και κάθε αρχή της δημοκρατίας έσπευσε και εκείνη να επιρρίψει την ευθύνη της επίθεσης στο Νίκο Φίλη, με το σκεπτικό πως κακώς εξάσκησε το δικαίωμα της ελευθερίας της έκφρασης που έχει κάθε πολίτης κάθε χώρας. Η κ. Γεννηματά, ακολουθώντας το παράδειγμα του προκατόχου της, ταυτίστηκε μέσα σε λίγες ώρες με τις απόψεις της συνυπεύθυνης για το συμβάν, ως αποτέλεσμα επί τριημέρου εθνικιστικής έξαρσης, Νέας Δημοκρατίας δηλώνοντας:

«Ο κ. Φίλης που έσπευσε να καταδικάσει τη σημερινή επίθεση ας προβληματιστεί: ποιος θρέφει τον διχασμό & δίνει αφορμή στις ακροδεξιές λογικές;»

Θυμίζει υπεράσπιση βιαστή: «φορούσε μίνι κ. Πρόεδρε - με προκάλεσε».

Το ερώτημα είναι πλέον ένα και είναι κυρίαρχο: 

έχουν αποφασίσει οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας πως θέλουν να μας οδηγήσουν στην απόλυτη καταστροφή, ακόμα και στην εμφύλια σύρραξη, ή είναι απλά τόσο κυνικοί που ακόμα κι αν οι πράξεις τους οδηγούν νομοτελειακά σε αδιέξοδο δεν προτίθενται να αλλάξουν, αλλά θα συνεχίσουν να βάζουν το μικροκομματικό συμφέρον πάνω από το εθνικό;

Είναι το μόνο που οφείλει να μας απασχολήσει όλους εδώ που φτάσαμε και θα απαντηθεί μόνο με πράξεις. Ό,τι κι αν ρωτήσει εφεξής ο κ. Χατζηνικολάου.