Είναι οι ίδιοι που περίμεναν να δολοφονηθεί Έλληνας από τη Χρυσή Αυγή για να αντιδράσουν στη βία που ασκούσε η εγκληματική οργάνωση. Μέχρι τότε άκουγαν για περιστατικό και ρωτούσαν «πόσο μαύρο ήταν το θύμα», ή «πόσο μετανάστης», για να το προσπεράσουν, για να μη δυσαρεστήσουν, δέσμιοι σε ζωώδη ένστικτα που κουβαλούν οι ίδιοι, αυτά που εξέθρεψαν με μίσος, μισόλογα, αστειάκια και παραλείψεις στην κοινωνία. Οι ίδιοι που άκουγαν για βιασμό και ρωτούσαν τι φορούσε το θύμα, τι ώρα και σε ποιά γειτονιά. Οι ίδιοι που ρώτησαν το 2008 «τι ήθελε κι αυτός, 15 χρονών παιδί, βράδυ, στα Εξάρχεια». Λυπάμαι - δε θα σας κάνω τη χάρη να σας ξεχωρίσω. Μαζί είστε.
Με την κατάθεση και την υπερψήφιση του νόμου αυτού, μπήκε μία γραμμή ανάμεσα μας. Αποκαλύφθηκε η υποκρισία. Από τη μία, όσοι πιστεύουν χωρίς επιφυλάξεις πως όλοι οι άνθρωποι είμαστε ίσοι και οφείλουμε να το αποτυπώνουμε στις προβλέψεις του νόμου. Από την άλλη, ονομαστικά, η Εκκλησία, το Κομμουνιστικό Κόμμα, μία πτέρυγα του συντηρητικού κόμματος της ΝΔ, οι ΑΝΕΛ, όπως και οι πρώην και νυν αρχηγοί κομμάτων Σαμαράς, Μεϊμαράκης, Καραμανλής και Γεννηματά που απείχαν.
Έχουμε δρόμο ακόμα, αλλά η χθεσινή ημέρα πρέπει να μπει στο ημερολόγιο όλων μας. Συγχαρητήρια, σεβασμός και αγκαλιές σε όσους υπερψήφισαν. Είστε κανονικοί άνθρωποι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου