Οι εύκολες γενικεύσεις δεν ανήκουν στη Δύση

Η είδηση από την Κολωνία λέει πως στους υπαίθριους εορτασμούς για την Πρωτοχρονιά, υπήρξαν φαινόμενα χουλιγκανισμού (riot), όπου ακραία μεθυσμένοι αλλοδαποί έστρεψαν πυροτεχνήματα προς το συγκεντρωμένο πλήθος, ενώ αναφέρθηκαν κλοπές, δεκάδες σεξουαλικές παρενοχλήσεις και ένας βιασμός. 

Η σεξουαλική βία κατά των γυναικών δεν είναι πρωτοφανής, τόσο στη Δύση όσο και στον Τρίτο Κόσμο. Όπως δεν είναι και η άποψη των μεν για τους δε και τούμπαλιν, πως οι γυναίκες «των άλλων» είναι πουτάνες, ή ζώα. Υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις στη Δύση που θεωρούν πως η βία, σεξουαλική ή μη, είναι δίκαιη απάντηση σε πολιτικά πιστεύω. Η νυν δήμαρχος της Κολωνίας, μαχαιρώθηκε ενώ μοίραζε λουλούδια σε προεκλογική της εκδήλωση, γιατί ήταν υπέρμαχη των δικαιωμάτων των μεταναστών. Υπάρχουν ασφαλείς γενικεύσεις εδώ; Θα πούμε πως «οι Γερμανοί είναι Ναζί»; Σίγουρα όχι. 


Αυτά προτού θυμηθούμε τον σεξοτουρισμό στις αναπτυσσόμενες χώρες, τα κυκλώματα παιδοφιλίας, ή τους βιασμούς με δράστες μέλη δυτικών στρατιωτικών δυνάμεων εκδημοκρατισμού και απελευθέρωσης στο Ιράκ και αλλού.

Στα επεισόδια της Κολωνίας ουδείς ξέρει την ταυτότητα ή τον αριθμό των δραστών για την ώρα, πλην της φυλετικής καταγωγής: δεν ήταν Ευρωπαίοι. Ήταν μετανάστες που ήρθαν πρόσφατα; Ήταν εργάτες; Ανήκουν σε κάποια ομάδα; Και πόσοι από τις εκατοντάδες παρευρισκομένων συμμετείχαν; Πέντε; Δέκα; Εκατό; Όλοι (δύσκολο); Άγνωστο. Η όποια σύνδεση του με το μεταναστευτικό/προσφυγικό αυτή την ώρα είναι ένδειξη προκατάληψης· δεν αποτελεί λογικό συμπέρασμα.

Το μόνο λογικό συμπέρασμα με βάση τα δικά μας ήθη και πολιτισμό, είναι πως η επίθεση μεθυσμένων μη-Ευρωπαίων σε όσους γιόρταζαν την Πρωτοχρονιά δεν προσφέρεται για εκμετάλλευση στη βάση της πολιτισμικής διαφοράς - αυτής που υποκρύπτει φόβο ή ρατσισμό. Ούτε έχει εύκολη λύση. Πόσω μάλλον αποφάσεις για τη στάση που πρέπει να κρατήσουμε για τη μεταναστευτική κρίση των εκατομμυρίων (κυρίως αστών μεσαίας τάξης - νοικοκυραίων) που διέφυγαν και συνεχίζουν να διαφεύγουν ακριβώς αυτών των συνθηκών βίας και ανομίας στη χώρα τους, επιλέγοντας την έννομη τάξη, τον πολιτισμό και τη δημοκρατία της Δύσης. 

Της Δύσης που πρώτα κοιτάζει τα γεγονότα και τα στοιχεία και μετά δρα για να επιλύσει, αντί να αναζητήσει την όξυνση και την φυλετική πόλωση με ανυπόστατους ισχυρισμούς βασισμένους στο φόβο ή το μίσος.