Ανεπαρκής ...τεκμηρίωση

Ελλείψει ειδήσεων, σε ένα κράτος παγωμένο από τις εκλογές, μου πρόσφερε θέμα μία χθεσινή συζήτηση στο FB, με αφορμή το άρθρο του κ.Τσούκα με τίτλο "Ένας αποτυχημένος πρωθυπουργός φεύγει, ένας ανεπαρκής έρχεται...".

Το αποτυχημένος δεν θέλει δα τεκμηρίωση - τα λένε και οι δικοί του.

Το ανεπαρκής; Τεκμηριώνεται κάτι τέτοιο; Υποθέτω πως ναι, αν κάποιος έχει στοιχεία της πρότερης "ανεπάρκειας". Ο κ.Τσούκας βέβαια προτίμησε την απλή αξιολογική κρίση, αντί της τεκμηρίωσης. Και δεν είναι ο πρώτος, ούτε θα είναι ο τελευταίος.

Το εντυπωσιακό είναι η κοινή "αντιπολίτευση" σε ένα ΓΑΠ που δεν είναι (ακόμα) πρωθυπουργός, αλλά πρόεδρος του μόνου κόμματος που κατέβηκε σε αυτές τις εκλογές με πρόγραμμα. Το ΚΚΕ δήλωσε ότι ισχύει επικαιροποιημένο αυτό του 2007 (;), ενώ η Νέα Δημοκρατία αρκείται στην απλοϊκή δήλωση "θα σας ταράξουμε στους φόρους, ενώ κατά τα άλλα θα συνεχίσουμε στον δρόμο της υπευθυνότητας."

Ουδείς ασχολήθηκε να ρωτήσει τον κ.Καραμανλή "που θα βρείτε τα λεφτά" σε μία παγωμένη οικονομία.

Εκτός αν εννοούνται νέες έκτακτες εισφορές και άλλα αντισυνταγματικά σωσίβια/τσιρότα που μόνο λύσεις δεν αποτελούν (Αλμούνια σπήκιν). Για την φοροδιαφυγή; Συγνώμη για το πασοκικό, αλλά πολύ θα ήθελα να βρεθεί κάποιος να τους πει το περίφημο ¨δεν δικαιούσθε να ομιλείτε". Διέλυσαν το ΣΔΟΕ πριν από 5 χρόνια, και σήμερα δικαιολογούνται με τις "δυσκολίες της μηχανογράφησης"! Ε ας μην το καταργούσαν αν δεν είχαν ανάδοχο μηχανισμό, ή ας το επαναφέρουν. Αδράνεια, ενώ συγχρόνως εξαγγέλλουν διαρκώς φορολογικά τεκμήρια που δεν εφαρμόζουν, αλλά τα αφήνουν σε εκκρεμότητα, σαν γκιλοτίνα πάνω από μια κατατρομαγμένη πλέον αγορά.

Σε ότι αφορά τον κ.Παπανδρέου, όλοι ρωτούν "το σπασικλάκι" των φετινών εκλογών, που έχει έρθει διαβασμένος με πρόγραμμα και σχέδιο στο τραπέζι. Μπορείς να διαφωνήσεις, μπορείς να συμφωνήσεις, αλλά ΥΠΑΡΧΕΙ, αντίθετα με τον πρωθυπουργό που κρύβεται πίσω από τα προεκλογικά, συντηρητικά όσο και εθνικιστικά μισόλογα του.

Υπάρχει φαιοκόκκινο μέτωπο εναντίον του Παπανδρέου; Έτσι φαίνεται. Και να μην υπήρχε θα έπρεπε να δημιουργηθεί μετά από τέτοιες δηλώσεις:

"Ο σημερινός πολιτικός πρέπει να δει τη ζωή μέσα από τα μάτια του ανθρώπου. Η σύγχρονη Ευρώπη έχει πια αποφασίσει ότι τα δικαιώματα του ανθρώπου είναι πάνω απ’ όλα. Δεν μπορεί να υπάρχουν ούτε φυλετικές ούτε θρησκευτικές ούτε σεξουαλικές διακρίσεις. Δεν καταλαβαίνω γιατί τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια δεν μπορούν να έχουν τα δικαιώματα που έχουν και τα υπόλοιπα ζευγάρια. Όπως και η ευθανασία είναι μια υπόθεση που θα πρέπει να κριθεί ξανά από τη σύγχρονη κοινωνία." Γ.Παπανδρέου στον Στ.Θεοδωράκη (17.12.2000)

Η θεωρία για το φαιοκόκκινο μέτωπο λέει ότι οι συντηρητικές και εθνικιστικές δυνάμεις της χώρας συνασπίζονται κατ' ανάγκη, όταν εμφανιστεί προοδευτικός contender. Εκεί προσκολλάται και όποιος μπορεί να προσφέρει και να ωφεληθεί αναλόγως της κομματικής ή ιδιωτικής συγκυρίας και του προσδοκώμενου οφέλους. Σύμφωνα με τον Τάκη Μίχα της Ελευθεροτυπίας, σε αυτό το μέτωπο ανήκουν:

• η Εκκλησία της Ελλάδος,
• το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας και
• το Κομουνιστικό Κόμμα της Ελλάδας.

Ευκαιριακός δορυφόρος στην σημερινή συγκυρία; Μπορείτε να παρακολουθήσετε τις δηλώσεις που κάνουν τα στελέχη των κομμάτων και τα άρθρα/εκπομπές των "έγκριτων" και είμαι βέβαιος ότι θα τους διακρίνετε.

Ο νεο-ορθόδοξος κ.Γιανναράς είναι έξαλλος με το ενδεχόμενο πρωθυπουργίας Παπανδρέου. Στα πρόθυρα ελιτίστικης υστερίας μας μαλώνει στο τελευταίο άρθρο του γράφοντας: "Η πορεία της χώρας είναι προδιαγεγραμμένη, όσοι οσφραίνονται τα επερχόμενα νιώθουν ανήμποροι να αναχαιτίσουν την αλογία." Ως δάσκαλος, είναι έτοιμος να ραπίσει τα ατίθασα μαθητούδια του, ξεχνώντας προφανώς ότι απευθύνεται σε ισότιμους με αυτόν συμπολίτες του. Μας απεχθάνεται κι εμάς και την αλογία της "προδιαγεγραμμένης" ψήφου μας.

Δεν θα κουραστώ να το γράφω, ότι το διακύβευμα των επόμενων ετών είναι οι πολίτες και η συμμετοχή μας στα κοινά (κοινωνία των πολιτών). Το πείραμα είναι παγκόσμιο και η επιτυχία του θα εξαρτηθεί μόνο από τους πολίτες. Κι αυτό ενοχλεί. Όπως και ο πολιτικός που το έχει κάνει σημαία.

Ενδεικτικά παραθέτω κάποια στοιχεία που προφανώς έλαβε υπόψιν του ο κ.Τσούκας όταν έγραφε για τον ανήμπορο για ρήξεις, και ανεπαρκή Παπανδρέου:

• 200 κάτι εκπρόσωποι σοσιαλιστικών κομμάτων διεθνώς, τον εξέλεξαν πρόεδρο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Έψαχναν για κάποιον ανεπαρκή, και τον βρήκαν;
  Ή μήπως ξεγέλασε τους κουτόφραγκους, αλλά όχι εμάς που πιάνουμε πουλιά στον αέρα;
  http://www.socialistinternational.org/viewArticle.cfm?ArticlePageID=931
• Το '87, διαφώνησε με τον Αντρέα Παπανδρέου για την ελεύθερη ραδιοφωνία,
• Το '89 προκάλεσε την παραπομπή Κοσκωτά και
• ζήτησε από τον Αντρέα να αφήσει την προεδρία του ΠΑΣΟΚ (κάπου εκεί δεν του έβγαλε ο Αντρέας το παρατσούκλι "το παιντί";)
• το 96 στήριξε τον Σημίτη κόντρα στην επιλογή Τσοχατζόπουλου του Αντρέα.
• Έκανε την θετική διάκριση για τα παιδιά της Θράκης, την ευνοϊκή μεταχείριση για να μπαίνουν στα πανεπιστήμια αντί να φέυγουν στα τούρκικα
• Υπέγραψε το Ελσίνκι
• Μέλος της κυβέρνησης των Ολυμπιακών και της ΟΝΕ
• Στήριξε και καθοδήγησε την είσοδο της Κύπρου στην ΕΕ
• Είχε το θάρρος της γνώμης του για το σχέδιο Ανάν, όταν ο τότε πρωθυπουργός Καραμανλής κρύφτηκε, αναμένοντας το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος που
• ο Παπανδρέου είχε εξασφαλίσει για τον Κυπριακό λαό, με τον Τάσο Παπαδόπουλο.
• Στήριξε την μη αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες (για πρώτη φορά πριν από το 2000) αποδεχόμενος το πολιτικό κόστος που επιφέρει η όποια όχληση της φαιοκόκκινης, αντιθέτως με τον κ.Καραμανλή που φυσικά υπέγραψε υπέρ της αναγραφής και ανταμείφθηκε με το πολιτικό κέρδος της στήριξης της Εκκλησίας (θυμάστε το MEGAσήριαλ της Φιλοθέης - είχε κρατήσει για καμιά εβδομάδα). Ο υπεύθυνος Καραμανλής της τελευταίας 6ετίας συνέχισε με την φορολόγηση της εκκλησίας... αλλά από την ανάποδη. Δεν εισέπραξε, αλλά έδωσε βλ. Βατοπέδι και φοροελαφρύνσεις στις εταιρείες (έμμεσα επωφελούμενη η Εκκλησία).

Τόσο ανήμπορος για ρήξεις! Τόσο ανεπαρκής! Έχουμε κι άλλους τέτοιους στο πολιτικό προσωπικό της χώρας; Να τους απομονώσουμε βρε αδερφέ!

Για το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, τις δεσμεύσεις των πρώτων 100 ημερών και τα 5 νομοσχέδια που έχουν ετοιμάσει προς ψήφιση, αν τους κάνετε κυβέρνηση μπείτε στο portal του ΠΑΣΟΚ. Εγώ απλώς επισημαίνω το επίπεδο της κριτικής που δέχεται, μία κριτική αφοριστική, φοβική και ατεκμηρίωτη σαν αυτή του κ.Τσούκα, και συνοψίζεται σε δύο λέξεις: "δεν μπορεί".

Δεν μπορεί ή δεν θέλετε να μπορέσει κύριε Φαιρούζ;

"Γιατί εκτίθεσαι τόσο;" με ρώτησε καλός φίλος το μεσημέρι. "Πολύ φοβάμαι ότι θα απογοητευθείς!"

"Είναι ένα ρίσκο που είμαι διατεθειμένος να πάρω," του απάντησα.

Επί του πιεστηρίου:

Ο πρόεδρος του δεξιού κόμματος της Κύπρου ΔΗΣΥ κ.Αναστασιάδης, δήλωσε σήμερα, εμφανώς ενοχλημένος από τα ψεύδη του κ.Καραμανλή στην πρόσφατη τηλεμαχία:

"Με λύπη μου, γιατί η Νέα Δημοκρατία είναι αδελφό κόμμα, θα έκανα την εξής παρατήρηση: Δεν υπήρξε το αναμενόμενο ενδιαφέρον από ελληνικής πλευράς τα τελευταία πέντε χρόνια και δεν αισθανθήκαμε αυτό που επιβαλλόταν να υπήρχε στην πολιτική της"

«Το να γίνεται διάλογος σε μια τηλεμαχία και το μόνο που κάνουμε είναι να αποδίδουμε ευθύνες στον αντίπαλό μας για το αν είπε "ναι" ή "όχι" το 2004, δεν νομίζω ότι αποτελεί εκδήλωση συμπαράστασης, όταν μάλιστα διαπιστώνεις ότι μέρα με τη μέρα τσιμεντώνεται το "στάτους κβο" και τα τετελεσμένα δημιουργούν τέτοια δεδομένα, που δεν θα επιτρέπουν δικαιότερη για τον κυπριακό ελληνισμό λύση», κατέληξε.

Μάλλον, δείχνει διατεθειμένος να ρισκάρει κι αυτός:

«Τονίζω, την αποφασιστικότητα του κ. Παπανδρέου να αλλάξει ρόλο η Ελλάδα και να είναι πιο έντονα παρούσα στο Κυπριακό».

Το νου σας ρεμάλια

Όλο και περισσότερο νοιώθω την ανάγκη να διατυπώνω τα προφανή. Κι αυτό, γιατί ο όγκος της παραπολιτικής έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο.

Δεν υπάρχει η είδηση ως γεγονός, αλλά μόνο ως άποψη, αναλόγως των συμφερόντων του βασικού μετόχου του μέσου ή/και το ποσό κρατικής διαφήμισης (προφανές 1).

Η άποψη πολλές φορές υποστηρίζεται και από ρεπορτάζ του δρόμου, όπου μετά το κατάλληλο μοντάζ, καταλήγουμε με την κοινή γνώμη που συμφωνεί και πάλι με την άποψη του βασικού μετόχου. (προφανές 2). Ομοίως στην μπλογκόσφαιρα, ο πραγματικός ιδιοκτήτης του portal ή/και η κρατική διαφήμιση καθορίζουν την στάση και την αρθρογραφία. Ομοίως και οι επιστήμονες - δημοσκόποι.

Είναι προφανές (με αύξοντα αριθμό 3) ότι τα μεγάλα συμφέροντα στοχεύουν στο δημόσιο πλούτο, είτε αυτό είναι η κρατική γη, τα έσοδα από φόρους και κρατικό δανεισμό, ή οι Ευρωπαϊκές επιδοτήσεις. Για την εξασφάλιση του θα ασκήσουν ασφυκτική πίεση, με όποιο Μέσο διαθέτουν, και συνήθως είναι πολλά. Ενίοτε οι κυβερνήσεις ασκούν προεκλογικά κόντρα πίεση απειλώντας την ψήφιση κάποιου νόμου για τον βασικό μέτοχο, ή αφήνοντας μισο-τελειωμένες δουλειές (υποστηρίξτε μας για να ολοκληρώσουμε το έργο μας).

Το έχω ξαναγράψει ότι, αντιθέτως με την επικρατούσα άποψη ότι όλα αυτά είναι αμιγώς ελληνικές καταστάσεις, τα ίδια γίνονται παγκοσμίως. Επίκαιρο και τρανταχτό παράδειγμα η προσπάθεια δαιμονοποίησης του Ομπάμα από τις πολυεθνικές ασφαλιστικές εταιρείες υγείας. Ακούγεται ότι η καμπάνια τους αγγίζει το 1εκ.$ ημερησίως, προκειμένου να μην περάσει το Healthcare Reform. Το ερώτημα είναι πως αντιστέκεται ένας καλών προθέσεων πρόεδρος/πρωθυπουργός/υπουργός.

Προεκλογικά

Ακόμα πιο επίκαιρο για εμάς, είναι το παιχνίδι που παίζεται προεκλογικά εναντίον κάποιου που ενδέχεται να γίνει πρωθυπουργός και δυνάμει "αντίπαλος" στις διεκδικήσεις των συμφερόντων. Η ελπίδα "να τα βρούνε" στον δρόμο πάντα θα υπάρχει. Και θα διευκολυνθεί σημαντικά αν αυτός ο δυνάμει αντίπαλος δεν είναι πολύ ισχυρός.

Πως αποδυναμώνεται; Στο ισχύον σύστημα, η μειωμένη κοινοβουλευτική αυτοδυναμία είναι μία καλή αρχή. Η ομηρία της δεύτερης θητείας Καραμανλή είναι ενδεικτική τόσο στην διαχείριση των σκανδάλων, όσο και στην δημιουργία τους! Η εύκολη (όσο και ανόητη) διαγραφή Πολύζου (1η θητεία) επειδή προειδοποίησε για λαμόγια σε όλους τους κομματικούς χώρους, σταθμίζεται απέναντι στην μη παραπομπή Παυλίδη και το κλείσιμο της Βουλής νύχτα (2η θητεία). Που να τον διαγράψεις με 150κάτι βουλευτές; Πως να τον παραπέμψεις που αν ανοίξει το στοματάκι του θα σου κατεβάσει το μισό υπουργικό συμβούλιο; Και κάπως έτσι οι βουλευτές συντάσσονται και ψηφίζουν "παρά συνείδηση" με τα σημερινά αποτελέσματα. Πλήρης απώλεια εμπιστοσύνης των πολιτών προς τους πολιτικούς, μηδενισμός, απελπισία και οι δουλειές των οικονομικά ισχυρών να συνεχίζουν ελεύθερα. Ιδανικές συνθήκες αδιαφάνειας και διαπλοκής.

Αν κάποτε μία ισχυρή κυβέρνηση χρησιμοποιούσε την δύναμη της για να περάσει αντεργατικές ρυθμίσεις υπέρ του κεφαλαίου, στις σημερινές συνθήκες χρειάζεται το ακριβώς αντίθετο, εφόσον το κεφάλαιο μπορεί να ελέγξει καλύτερα μία ετοιμόρροπη πλειοψηφία, με τα εργαλεία που της παρέχονται από την μέχρι τούδε νομοθετική και δικαστική ατολμία.

Ο φίλος μου ο Μιχάλης μου θύμισε χθες το κλασικό αναρχικό ρητό "αν οι εκλογές μπορούσαν να αλλάξουν τα πράγματα, θα ήταν παράνομες".

Μόνο που από τότε έχουν αλλάξει πολλά. Αληθές για την εποχή του, αλλά δεν ήταν διαδεδομένη τότε η συνείδηση του ατομικού καλού μέσα από το συλλογικό. Δεν υπήρχε η κοινωνία των πολιτών. Και δεν υπήρχαν εργαλεία σαν αυτά που μου επιτρέπουν σήμερα να αρθρογραφώ και να ανταλλάσσω απόψεις ελεύθερα και αφιλτράριστα με ομοϊδεάτες και μη. Οι δυνατότητες αυτο-οργάνωσης σήμερα είναι διαφορετικές. Η παραπληροφόρηση των μέσων όλο και δυσχεραίνει. Και εδώ είναι η ευκαιρία. Αν θέλουμε κάτι αρκετά μπορούμε να πιέσουμε κι εμείς. Διαμορφώνεται, μία νέα άτυπη Πνύκα που μπορούμε να ενδυναμώσουμε και να χρησιμοποιήσουμε για την πληροφόρηση και ενδεχόμενη άσκηση πίεσης όταν κριθεί σκόπιμο.

Ένας πολιτικός που αποσπά την ψήφο μας με συγκεκριμένες υποσχέσεις, μπορεί να ελέγχεται καθημερινά από τους πολίτες που τον ψήφισαν. Και αυτό το γνωρίζουν πρωτίστως οι εκπρόσωποι των συμφερόντων. Ο φόβος της αποδυνάμωσης τους φαίνεται σε κάθε χολερό δημοσίευμα ενάντια στον κόσμο του διαδικτύου. Δευτερευόντως το ξέρουν οι πολιτικοί που καταλαβαίνουν ότι το διαδίκτυο δεν είναι γεμάτο "μπαχαλάκιδες". Και πρέπει να το καταλάβουμε κι εμείς για την πληροφόρηση και την συμμετοχή μας στην επόμενη διακυβέρνηση, με όποιο τρόπο μπορούμε.

Γιατί είναι προφανές πλέον, όσο και Αυτονόητο ότι οι πολιτικοί από μόνοι τους δεν μπορούν να τα καταφέρουν. Και δεν πρέπει, ακόμα κι αν μπορούσαν.

Ο τίτλος του άρθρου είναι προφανώς από τον Λαμπρούκο.

"Δεν θα με κάνετε πιρόγα"

Το παλιό ανέκδοτο ξεκινάει με τους συνήθεις 5-6 που πέφτουν με το αεροπλάνο τους στην μέση της ζούγκλας. Τους πάνε στον μάγο όπου η κατανόηση είναι ότι αν ο μάγος δεν καταφέρει να κάνει ότι του ζητήσουν, θα απελευθερωθούν, ειδάλλως θα γίνουν πιρόγες για την φυλή. Ο τελευταίος, βλέποντας τους συνεπιβάτες τους να μετατρέπονται σε βάρκες βουτάει μία πιρούνα κι αρχίζει να τρυπιέται φωνάζοντας "δεν θα με κάνετε πιρόγα".

Κάπως έτσι αισθάνομαι μετά τα δύο debates, ειδικά μετά από αυτό των δύο αρχηγών. Περίμενα να δω τους δύο δυνάμει Πρωθυπουργούς να μιλάνε για την πραγματική ατζέντα όπως έγινε με τους Σεγκολέν - Σαρκοζί. Το περίμενα επειδή δεν είχα καταλάβει πόσο κλειστό ήταν το πλαίσιο του debate κι εδώ πρέπει να συγχαρώ τον κ.Αντώναρο για την προστασία που παρείχε στον αρχηγό του. Υποθέτω ότι θα ήταν "απονενοημένο" από μεριάς του κ.Καραμανλή να βρεθεί σε συνθήκες πραγματικού διαλόγου. Το θρασύ στυλάκι καφενείου και οι αηθείς επιθέσεις τύπου "σας προσκαλώ σε δεύτερο debate" όταν με τα βίας ήρθε στο πρώτο, δεν στέκουν σε συνθήκες ελεύθερου διαλόγου. Ούτε κατηγορίες για αποχαρακτηρισμό δασικής έκτασης που τελικά ήταν η Κοινότητα της Ανθούσας... Ήμαρτον με τη "μάχη των εντυπώσεων".

Εδώ υπάρχει μία ουσία που μας καίει όλους και αφορά το μέλλον και πως θα ξεφύγουμε από την παρούσα κατάσταση.

Σε αυτή την ουσία, σε προεκλογικό επίπεδο, ακούμε δύο προτάσεις: η ΝΔ λέει ότι θα συνεχίσει ως είχε, ενώ το ΠΑΣΟΚ μας δηλώνει ότι η πορεία ήταν λάθος και προτείνει στρατηγικές για την αποκατάσταση της ρευστότητας στην αγορά και ως προς αυτό παρουσίασε πρόγραμμα 100 ημερών, 5 νομοσχέδια προς κατάθεση και μακροπρόθεσμη κατεύθυνση για την οικονομία (την πράσινη ανάπτυξη που έχει ήδη ασπαστεί η πλειονότητα του δυτικού κόσμου).

Η κυβέρνηση, άμοιρη ευθυνών γα την τελευταία 6ετία, έχει μπει σε ρόλο αντιπολίτευσης και κριτικάρει τους απέναντι για την βιωσιμότητα των προτάσεων τους, ενώ οι πολίτες περιμένουν να ακούσουν την αντιπρόταση που δεν υπάρχει - όπως δεν υπήρχε ούτε το 2004, άλλα ούτε και το 2007. Με την σημαία της ηθικής εκλέχθηκαν για να συνεχίσουν την πορεία Σημίτη, χωρίς την διαφθορά. Αποτέλεσμα μετά από 6 χρόνια: η πορεία της χώρας ανεκόπη ενώ η διαφθορά χτύπησε νέα ρεκόρ, σε επίπεδο Υπουργών πλέον.

Είναι παράλογο όλο αυτό κι εγώ προσπαθώ να αποφύγω την πιρούνα...

Ο μόνος τρόπος για να βγάλω συμπέρασμα είναι να κοιτάξω τις προτάσεις της αντιπολίτευσης και να τις συγκρίνω με τα πεπραγμένα της κυβέρνησης την 6ετία που πέρασε, αυτήν που προτίθεται να συνεχίσει ο κ.Καραμανλής "πιο αποφασιστικά". Να κοιτάξω τι συνέβη στην δουλειά μου, την αγοραστική μου ικανότητα και την Οικονομία (χαλάζι οι διεθνείς δείκτες), την Υγεία, την Παιδεία ακόμα και στην διάθεση μου. Να κοιτάξω τι έγινε στην Δικαιοσύνη και την κοινωνία.

Μόνο έτσι μπορώ να βγάλω συμπέρασμα.

Και σίγουρα "δεν θα με κάνετε πιρόγα!"

Θ. Ηλιόπουλος: "Πιο δυνατός και πιο τσαντισμένος..."

αναδημοσίευση από το TVXS

Λίγες μέρες μετά την αποφυλάκισή του ο Θοδωρής Ηλιόπουλος μιλά στις Πίσω Σελίδες και στον Μάριο Διονέλλη για τη αναίτια σύλληψή του. Για τους οκτώ μήνες κράτησής του και για την απεργία πείνας 49 ημερών που τον έφερε ένα βήμα από το θάνατο.

Δηλώνει αλληλέγγυος στους κρατούμενους του Βελιγραδίου που παραμένουν προφυλακισμένοι με βαριές κατηγορίες μετά την κινητοποίηση στην ελληνική πρεσβεία με αίτημα (τότε) την δική του αποφυλάκιση και τονίζει πως η αλληλεγγύη δεν εκφράζεται με ευχαριστίες αλλά με καθημερινή στάση ζωής.

Για την προφυλάκιση του Θοδωρή Ηλιόπουλου λήφθηκαν υπόψη οι μαρτυρίες μόνο δύο ανδρών των ΜΑΤ και όχι άλλων 5 μαρτύρων που κατέθεσαν πως δε συμμετείχε στα επεισόδια.

Λίγα λεπτά μετά τη σύλληψή του ο δημοσιογράφος του ΣΚΑΙ Δημήτρης Μανής μετέδωσε σε απευθείας σύνδεση:

"...δεν πρόκειται για νεαρούς ταραξίες, αλλά για συγκεντρωμένο κόσμο, ο οποίος χάζευε τα περιστατικά, εδώ που γίνονται, και έκαναν μια έφοδο, οι αστυνομικοί και συνέλαβαν κάποιους από αυτούς, που βρίσκονταν εκεί και όταν εναντιώθηκε το πλήθος, οι υπόλοιποι από πίσω άρχισαν να φωνάζουν «γιατί τους συλλαμβάνετε αυτούς, αφού βλέπετε ότι δεν συμμετέχουν στα επεισόδια». Άρχισαν να ψεκάζουν και να ρίχνουν χημικά προς το μέρος μας, προς τους δημοσιογράφους, στους καμεραμέν, για να φύγουμε, να μην τραβάμε, να μην βλέπουμε τι κάνουν εκείνη την ώρα... "

Η αναίμακτη τηλεμαχία

Η ΕΣΗΕΑ υπάρχει;

Είναι ή όχι απεμπόληση του θεσμικού ρόλου της δημοσιογραφίας η μελλούμενη τηλεμαχία;

Από την σελίδα της ΕΣΗΕΑ:

Σκοποί της ΕΣΗΕΑ, όπως αναφέρονται στο καταστατικό του 1979 που ισχύει μέχρι σήμερα, είναι, μεταξύ άλλων:

Α) Η αποφασιστική και με όλα τα νόμιμα αγωνιστικά μέσα, προάσπιση της ελευθεροτυπίας από κάθε επιβουλή, απ όπου και αν προέρχεται, με σκοπό να διασφαλισθεί η πλήρης ενημέρωση των πολιτών με τον Τύπο, το Ραδιόφωνο, την Τηλεόραση, με τη δημοσίευση και αναμετάδοση όλων των ειδήσεων, με τον παραμερισμό κάθε σκοπιμότητας και ιδιοτέλειας.

Υπάρχει η εναλλακτική των πολιτών: deb8 | Συζητάμε προγράμματα

Και άλλες ελεύθερες διαδικασίες: συνέντευξη του Γιώργου Παπανδρέου στο TVXS

Κοινωνία των πολιτών - μία συζήτηση με την Άννα Διαμαντοπούλου

Η κοινωνία των πολιτών δεν παρακολουθεί την ατζέντα, αλλά προσπαθεί να την συν-διαμορφώσει, άλλοτε με μεγαλύτερη κι άλλοτε με μικρότερη επιτυχία.

Η συμμετοχή είναι η σημερινή επαναστατική πράξη. Είναι ο μόνος τρόπος για να κρίνεις με πραγματικούς όρους την αποτελεσματικότητα της πολιτικής, εφόσον θα έχεις συνεισφέρει με συγκεκριμένες προτάσεις/θέσεις.

Με αυτές τις σκέψεις ζήτησα από την Άννα Διαμαντοπούλου να συναντηθούμε εκτός γραφείου... (η συνέχεια επί της οθόνης)

Κάμερα/μοντάζ: Χρήστος Μπάρμπας

Έξοδος κινδύνου

Πριν τις Ευρωεκλογές αποδίδαμε στην κυβέρνηση τις λάθος επιλογές Αλογοσκούφη (και Παπαθανασίου εν συνεχεία) που οδήγησαν στο πάγωμα της οικονομίας, ενώ ήμασταν στα πρόθυρα της διεθνούς κρίσης.

Μετά τις εξαγγελίες του κ.Καραμανλή στην ΔΕΘ, διαπιστώνουμε ότι δεν επρόκειτο για λανθασμένη κίνηση αλλά για πρόθεση! Δεν το έκαναν κατά λάθος! Με πρόθεση έκαναν τις εξαγγελίες με στόχο την φοροδιαφυγή και την αύξηση των εσόδων. Στοχοποίησαν τους πολίτες με νέους φόρους και ουδείς ασχολήθηκε με την ανάπτυξη ή την παραγωγή. Ουδείς αναρωτήθηκε για τις επιπτώσεις μίας τέτοιας πολιτικής σε μία οικονομία σε επιβράδυνση. Ουδείς αναρωτήθηκε αν θα υπάρξουν εισοδήματα για να εισπραχθούν οι φόροι.

Σύμφωνα με τις εξαγγελίες του Καραμανλή στην ΔΕΘ (με την υποστήριξη Σουφλιά) ζητάει ξανά την ψήφο μας για να συνεχίσει το θεάρεστο έργο του, να μας τραβήξει κι άλλο το αυτί, ζητώντας μας νέους φόρους, ενώ εκείνος θα εντείνει τους ελέγχους στους πολίτες. Λες και εκεί είναι η μεγάλη φοροδιαφυγή, όχι στις μετοχές και τις (νόμιμες και ηθικές πλέον) off-shore εταιρείες, που δρουν ανεξέλεγκτα στην χώρα. Ή στα ανείσπρακτα τιμολόγια των πολυεθνικών και τα βεβαιωμένα πλαστά τιμολόγια στα ΜΜΕ.

Για την ανάπτυξη και την ανεργία ούτε κουβέντα! Τέτοια αναλγησία δικαιώνει μέχρι και τα ακατάληπτα του ΚΚΕ περί νεο-φιλελευθερισμού. Από ποιον θα εισπράξετε κ.Καραμανλή; Σε ποια χώρα ζείτε; Και πως αυτό συνιστά σχέδιο 'εξόδου από την κρίση'; Η αγορά είναι στεγνή από ρευστότητα, άρα στεγνές είναι και οι τσέπες των πολιτών, ενώ η ανεργία καλπάζει.

Είναι εντυπωσιακή η 'βαθιά πίστη του' ότι αυτός είναι 'ο δρόμος της ευθύνης'! Ή είναι τρελός, ή το παίζει τρελός! Και τείνω να πιστέψω το πρώτο, εφόσον ήξερε τα σχέδια του αντιπάλου - δεν τα έκρυψαν - και τα απέρριψε. Μίλησαν για νέες τεχνολογίες, πράσινη ανάπτυξη, ενεργειακές αναβαθμίσεις με περιβαλλοντολογικό πρόσωπο, Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, γραφειοκρατία, νέα επιχειρηματικότητα κλπ. Με μία λέξη: ανάπτυξη. Έκανε κάποιες φιλότιμες προσπάθειες ο Χατζηδάκης, αλλά ήταν λίγες και κόλλησαν από 15 μεριές - δεν το πίστεψαν, δεν το θέλησαν. Κακή αντιγραφή έκαναν και τα αποτελέσματα ήταν ισχνά. Οι ΑΠΕ κόλλησαν στον Σουφλιά, τα τουριστικά κόλλησαν στην βουλή που έκλεισε για να παραγραφούν τα ενδεχόμενα αδικήματα των Υπουργών, η οικοδομή... ολόκληρο κεφάλαιο που ξεκινάει με τα τεκμήρια και τελειώνει στις πυρκαγιές του περασμένου μήνα. Τα δε πρόστιμα για τις χωματερές, τις παράνομες (και κατευναστικές) 'επιδοτήσεις' στους αγρότες και σωρεία άλλων θεμάτων που παραμένουν άλυτα συνεχίζονται. Ούτε το ΔΙΚΑΤΣΑ δεν θέλησαν να ρυθμίσουν (το εκπαιδευτικό πλαίσιο έχει υπογραφεί στην ΕΕ από το 1993 με επικαιροποίηση το 1995) που δεν είχε κόστος και μπορούσαν αν είχαν την διακυβέρνηση κατά νου να το έχουνε λύσει. Βέβαια έδωσαν laptop... με την λογική της σχολικής ποδιάς Αρσακειάδας: όλοι το ίδιο.

Μας είπε την 'ωμή αλήθεια' στην ΔΕΘ - αυτό είναι το μόνο σίγουρο.

Και η αλήθεια είναι ότι απέτυχε σε όλα τα επίπεδα.

(Δημοσιεύθηκε στο reporter.gr στις 17/09/09 http://www.reporter.gr/default.asp?pid=16&la=1&art_aid=223692 )

Επιστροφή στα αυτονόητα - μέρος 2

Έγραφα πριν μερικές μέρες:

"Όποιος θελήσει να παρακάμψει τις υπάρχουσες δομές (εταιρείες, ΜΜΕ, κομματικές οργανώσεις...) και να συνθέσει την πραγματικότητα (ανάγκες) με τις προσδοκίες της πλειοψηφίας έχει την ψήφο μου. Το κουβάρι που οδηγεί στην λήψη αποφάσεων, πρέπει να ξαναγίνει ευθεία.

Το κλειδί είναι η ανάληψη μέρους της ευθύνης των επιλογών από τον λαό. Όσες λάθος αποφάσεις και αν πάρει, κάποια στιγμή θα πάρει την σωστή κι εκεί θα υπάρξει ελπίδα για δημοκρατία. Το εργαλείο είναι το διαδίκτυο (άμεση πρόσβαση στην γνώση και την συμμετοχή). Το κίνητρο είναι το κοινό καλό και η ελπίδα για την ύπαρξη μίας κοινωνίας των πολιτών που θα αντικαταστήσει το κουβάρι των ηλιθίων (idiots) που με τόση idiotiki επιτυχία εκμεταλλεύεται η άρχουσα μειοψηφία.

Το συμφέρον του ενός μπορεί να έρθει μόνο από το συμφέρον των πολλών. Οποιαδήποτε άλλη λογική είναι κατακριτέα και αντιδημοκρατική."

Στην Αμερική, μία τέτοια προσπάθεια είναι σε εξέλιξη και αφορά την Αναμόρφωση (δημιουργία) της Δημόσιας Υγείας των ΗΠΑ. Τα οικονομικά μεγέθη είναι ασύλληπτα και αντίστοιχα οι αντιδράσεις από όσους έχουν (ή νομίζουν ότι έχουν) κάτι να χάσουν.

Ο Μπαράκ Ομπάμα ενεργοποίησε εκ νέου τον μηχανισμό εκλογής τού και ζήτησε από τους πολίτες να συμμετάσχουν: να πληροφορηθούν, να πάρουν θέση, να γράψουν επιστολές στην τοπική τους εφημερίδα, να ενημερώσουν τους συμπολίτες τους κλπ

Ο σκοπός είναι αδιαμφισβήτητος: "Υγεία για όλους".

Ο Ομπάμα παίζει κορώνα γράμματα το πολιτικό του κύρος και υστεροφημία με μοναδικό επιχείρημα και όπλο τον ίδιο το λαό. Χαράζει την πορεία και ζητάει την στήριξη όσων τον ψήφισαν και όσων επιθυμούν την Αναμόρφωση, ενεργοποιώντας διαδικασίες που μέχρι σήμερα ανήκαν σε προεκλογικό αγώνα. Συνδέει την εκλογική συμμετοχή των πολιτών με την καθημερινότητα για την στήριξη μίας αναγκαίας μεταρρύθμισης. Το αποτέλεσμα θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό από την συμμετοχή της κοινωνίας.

Ο νέος "Ηγεμών"; Είναι νωρίς για να κρίνει κανείς.

Αλλά η διαδικασία είναι συναρπαστική, όσο και ελπιδοφόρα.

Το βίντεο μου ήρθε από τον λογαριασμό του Obama στο Facebook, και είναι αναρτημένο στο κανάλι του στο Youtube BarackObama.com

New Age αντίληψη της Δημοσιογραφίας μέρος ΙΙ

Συγχαρητήρια στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ για την ανάρτηση τελεσίδικου άρθρου για την ομιλία Παπανδρέου, πριν αυτή τελειώσει.

Η φωτογραφία είναι από το twitter της enetgr.

Δεν πρόλαβα να σώσω το άρθρο.

Να τα θυμάστε αυτά κκ όταν θα κλείνετε.

O πολιτικός, σε αντίθεση με το Θεό, είναι ον πεπερασμένο

Πεπερασμένος σύμφωνα με τον Τριανταφυλλίδη είναι αυτό που "έχει όρια, ιδίως αρχή και τέλος. Αντίθετο - άπειρος"

Ενίοτε κάποιοι πολιτικοί μοιάζουν να μην αντιλαμβάνονται τα όρια, την έννοια του πεπερασμένου που διδάσκουν στα μαθηματικά του Γυμνασίου. Ειδικά η τελευταία διακυβέρνηση μοιάζει να είναι γεμάτη με τέτοιους πολιτικούς.

Τα κρατικά χρήματα είναι άπειρα - μόνο έτσι εξηγείται η τόση αδιαφορία και κακοδιαχείριση.

Ο πραγματικός χρόνος είναι άπειρος, παραδοξολογία αλλά μόνο έτσι εξηγούνται οι τόσες καθυστερήσεις στην παραγωγή πολιτικού έργου και οι άχρηστες διαδικασίες που ουδείς ενδιαφέρεται να παρακάμψει ή να καταργήσει.

Κάποιοι πολιτικοί στην πορεία γίνονται και οι ίδιοι "άπειροι" - αθάνατοι - έτσι εξηγείται τόση ματαιοδοξία.

Σε αυτή την παγίδα πέφτουν και άνθρωποι με αποδεδειγμένο έργο. Εκεί χάνουν τα όρια και παύουν να έχουν τέλος και αρχή σε ότι τους αφορά. Η συλλογικότητα πάει περίπατο, η κρίση τους χάνεται και οι προσωπικές απαιτήσεις αναλαμβάνουν.

Είναι ευθύνη του Πρωθυπουργού να ελέγξει αυτές τις συμπεριφορές στο ξεκίνημα τους, αν σκοπεύει να παραδώσει έργο στον λαό που τον εξέλεξε. Αλλιώς το παιχνίδι είναι χαμένο πριν καν ξεκινήσει. Ομοίως και για τους δυνάμει Πρωθυπουργούς. Όσο δύσκολη η απόφαση, τόση και η αρετή που την επιβάλλει. Δεν τίθεται θέμα κόστους, πολιτικού ή άλλου. Τα αποτελέσματα της χαλαρότητας σε θέματα αυτής της φύσης τα ζούμε σήμερα. Κι αν είναι να "αλλάξουμε" θα πρέπει να αλλάξουμε σε όλα.

"O άνθρωπος, σε αντίθεση με το Θεό, είναι ον πεπερασμένο." (από το λεξικό του Τριανταφυλλίδη, στον ορισμό του πεπερασμένου). Και οι πολιτικοί καλά θα κάνουν να το θυμούνται.

Επιστροφή στα αυτονόητα

Υπάρχουν αυτοί που θεωρούν ότι η διακυβέρνηση δεν πρέπει να είναι θέμα των πολιτών, επειδή οι πολίτες είναι κατά βάση ηλίθιοι.

Ακόμα κι αν είχαν δίκιο για το δεύτερο (idiots) δεν θα δικαιολογούσε ποτέ το πρώτο. Εκεί είναι μία μεγάλη διαφορά των προοδευτικών έναντι των συντηρητικών (παγκοσμίως), που δείχνουν (προς το παρόν έστω) ενδιαφέρον στην ενεργό συμμετοχή των πολιτών, με την ελπίδα ότι οι πολίτες θα αποκτήσουν πάλι πολιτική υπόσταση και θα ωριμάσουν μέσα από την διαδικασία.

"...Από τότε προωθούσα την ανάγκη ποιοτικής αναβάθμισης της σχέσης του πολίτη με το κράτος. Για τους κινδύνους που εγκυμονεί το έλλειμμα εμπιστοσύνης προς τους θεσμούς. Θέταμε το όραμα μιας διαρκούς ουσιαστικής συμμετοχής του πολίτη σε διαδικασίες και αποφάσεις που τον αφορούν. Τονίζαμε την ανάγκη δημιουργίας υποδομών που αφενός να επιταχύνουν και να απλοποιούν τις λειτουργίες του κράτους, αφετέρου να ευνοούν την καινοτομία στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα..."

Από το άρθρο "Ηλεκτρονική διακυβέρνηση για τον πολίτη", του Γ. Α. Παπανδρέου στο περιοδικό του ΣΕΠΕ.

"...One of the things that I know blogs are best at are debunking myths that can slip through traditional media outlets and [into] the conventional wisdom," said President Barack Obama on a 24-minute conference call late afternoon yesterday with about two dozen progressive bloggers. "And that's why you're going to play such an important role in our success in the weeks and months to come..."

Από το άρθρο "Obama Calls on Liberal Bloggers to "Debunk" Health Care Myths", της Nancy Scola στο TechPresident.com. Οι προσπάθειες του Πρόεδρου Ομπάμα για την συμμετοχή των πολιτών στην αναδιάρθρωση του συστήματος υγείας είναι γνωστές στους χρήστες του διαδικτύου. Έφτασε να καλεί τους χρήστες του Facebook να παρακολουθήσουν τις διεργασίες και ομιλίες και να εκφέρουν γνώμη. Απ' την άλλη οι εταιρείες που θίγονται έχουν προβεί (με την συνδρομή πολιτικών και lobbyists) σε μία από τις πιο ακριβές και σκληρές καμπάνιες ενάντια στην προτεινόμενη αναμόρφωση.

Υπάρχει τρόπος να πετύχει, αν δεν ενδιαφερθούν οι άμεσα ενδιαφερόμενοι πολίτες; Τι θα συμβεί αν μείνει μόνος του απέναντι στις πολυεθνικές της Υγείας;

Μία από τις εικόνες που σχετίζουν την μεταρρύθμιση με τον Ναζισμό

Εκτίμηση μου είναι ότι τα επόμενα χρόνια η πολιτική θα πρέπει να 'πολεμήσει' αν είναι να ανακαταλάβει την θέση που παρέδωσε στην Αγορά. Αυτό σε επίπεδο χάραξης στρατηγικής και στόχων για το λαό. Το πρόβλημα είναι στους μηχανισμούς που με τόση χαρά είδαμε να αναπτύσσονται τα τελευταία χρόνια πάνω στην λάθος βάση, την βάση των όρων της Αγοράς. Κάποιους τους γιορτάσαμε και σαν 'λαϊκές κατακτήσεις', και ίσως για την εποχή τους να ήταν. Τώρα όμως είναι μέρος του προβλήματος, ένα ακόμα Λεβιάθαν.

Το πρόβλημα βρίσκεται μεταξύ της απόφασης που πρέπει να ληφθεί και της απόφασης που τελικά λαμβάνεται. Προφανώς δεν εννοώ ότι δεν πρέπει να υπάρχουν διαβουλεύσεις ή συμβιβασμοί. Το αντίθετο. Αλλά όταν αυτές οι διαδικασίες περιορίζονται στις απαιτήσεις μίας οικονομικής μειοψηφίας ή επηρεάζονται από ατομικές φιλοδοξίες, τότε υπάρχει πρόβλημα. Και εκεί είμαστε σήμερα. Στο αδιέξοδο μίας ασύδοτης και συντεταγμένης μειοψηφίας και μίας άοπλης σε επίπεδο γνώσης (και άρα τρόπου αντίδρασης) πλειοψηφίας που θα έπρεπε να συμμετέχει.

Όποιος θελήσει να παρακάμψει τις υπάρχουσες δομές (εταιρείες, ΜΜΕ, κομματικές οργανώσεις...) και να συνθέσει την πραγματικότητα (ανάγκες) με τις προσδοκίες της πλειοψηφίας έχει την ψήφο μου. Το κουβάρι που οδηγεί στην λήψη αποφάσεων, πρέπει να ξαναγίνει ευθεία.

Το κλειδί είναι η ανάληψη μέρους της ευθύνης των επιλογών από τον λαό. Όσες λάθος αποφάσεις και αν πάρει, κάποια στιγμή θα πάρει την σωστή κι εκεί θα υπάρξει ελπίδα για δημοκρατία. Το εργαλείο είναι το διαδίκτυο (άμεση πρόσβαση στην γνώση και την συμμετοχή). Το κίνητρο είναι το κοινό καλό και η ελπίδα για την ύπαρξη μίας κοινωνίας των πολιτών που θα αντικαταστήσει το κουβάρι των ηλιθίων (idiots) που με τόση idiotiki επιτυχία εκμεταλλεύεται η άρχουσα μειοψηφία.

Το συμφέρον του ενός μπορεί να έρθει μόνο από το συμφέρον των πολλών. Οποιαδήποτε άλλη λογική είναι κατακριτέα και αντιδημοκρατική.

Σε αυτή την βάση ελπίζω, και με αυτό το κριτήριο θα κρίνω την πορεία της επόμενης κυβέρνησης.

Επιστροφή στα αυτονόητα.

Υ.Γ.: pre-game

Κάτω τα χέρια Μπάτσε!

"Ο διάολος έχει πολλά ποδάρια." Ένα από αυτά βρήκε το τρόπο να μπει στο σβέρκο μου - κήλη μεσοσπονδύλιων το είπε ο νευρολόγος του ΚΑΤ. Εγώ ξέρω όμως: του διαόλου καμώματα είναι.

Αν ο νωτιαίος μυελός μου είναι η Αθηνών - Λαμίας, η κήλη είναι τα έργα του ΥΠΕΧΩΔΕ στην φυγή του Αυγούστου. Το μποτιλιάρισμα είναι εκνευριστικό, πειράζει (σ)τα νεύρα και αν προχωρήσει οδηγεί σε παράλυση.

Ευτυχώς, στην δική μου περίπτωση δεν θα χρειαστεί κοινή λογική, υπουργική προνοητικότητα ή άλλες δημοκρατικές διαδικασίες: ένας καλός "σπονδυλάς" ή νευροχειρουργός και σε ένα μήνα θα είμαι περδίκι. "Λίγο προσοχή τώρα" μου είπε ο κ.Νευρολόγος. "Όπως θα φεύγεις σταμάτα στο φαρμακείο και πάρε ένα κολάρο. Ακόμα και μία μικρο-σύγκρουση οδηγώντας, στην περίπτωση σου θα μπορούσε να έχει τραγικές συνέπειες."

Τον καλό χειρούργο τον έχω ήδη βρει και όλα καλά. Αλλά άθελα μου μπαίνω σε σκέψεις. "Μην σκοντάψω", "μην γυρίσω απότομα"...

Κι εκεί είναι που διαβάζω για την νέα ζαρντινιέρα: 27χρονος, Εξάρχεια, μαλλιάς, τρύπιο πνευμόνι, σπασμένο πλευρό... Τι έκανε που άξιζε τέτοιο ξυλοδαρμό από κρατικό λειτουργό; Δεν ξέρω. Αλλά θυμάμαι ότι παρά την βιαιότητα ή την σοβαρότητα συμβάντων στο Λονδίνο σπανίως άκουγα για τέτοια εκτεταμένη χρήση βίας, ενώ πάντα κατέληγε σε παραιτήσεις ή απολύσεις των νταήδων. Κι αυτό γιατί εκεί υπάρχουν κανόνες εμπλοκής, και χρήσης απαιτούμενης βίας (συνήθως σήμαινε στραμπούληγμα του καρπού για την ακινητοποίηση αντιστεκόμενου υπόπτου).

Γυρνώντας στον σβέρκο μου και την κήλη του αναρωτιέμαι τι επιπτώσεις θα είχε μία σπρωξιά, μία άγαρμπη κίνηση... το κλασικό ανέκδοτο "στο λάθος μέρος, την λάθος στιγμή". Είμαι 39, κουρεμένος, με δουλειά, γυναίκα και παιδί. Η ανασφάλεια που μου προκαλεί η είδηση όμως είναι δεδομένη, όσο κι αν είναι μαθηματικά αδύνατον να βρεθώ στην θέση του 27χρονου ή στις περιοχές που η ΕΛ.ΑΣ. επιδεικνύει με αυτό τον τρόπο την "αποφασιστικότητα" των αξιωματικών της και της πολιτικής ηγεσίας τους.

Το "Law & Order" εκτός από την σειρά της TV είναι και τίτλος σημαντικού μέρους της προεκλογικής ατζέντας στην Μεγάλη Βρετανία. Και πάντα σημαίνει περαιτέρω εκπαίδευση, έρευνα, νέες τεχνολογίες, και διαδικασίες! Ποτέ δεν σημαίνει σφαλιάρες και "αποφασιστικότητα". Αυτά είναι μόνο δικά μας καραγκιοζιλίκια αποτυχημένων νεο-συντηρητικών πολιτικών και αμόρφωτων μπάτσων. Θυμώνω για την κατάντια μίας χώρας και την αρνητική ανατροπή προς τα πίσω, από ένα κακό πολιτικό με την συνδρομή μίας παρέας που εκείνος αποκαλεί κυβέρνηση.

Μοναδική ασπίδα οι θεσμοί και η ασφάλεια της διαδικασίας, όχι τόσο σε νομοθετικό επίπεδο, όσο στην συνειδητή και συνεχή απαίτηση τήρησης τους, ανεξαρτήτως συνθηκών. Η μαγκιά και ο ατομισμός είναι εν τέλει εναντίον μας και κάποτε πρέπει να το καταλάβουμε.

Γι' αυτό σου λέω: "Κάτω τα χέρια Μπάτσε!"

Και δεν αναφέρομαι στους αστυνομικούς.

"O χειρότερος μπάτσος ...ήταν ο μπάτσος του εαυτού μου" Περικλής Κοροβέσης

Υ.Γ.: αν έχετε κλειστοφοβία, υπάρχουν MRI "ανοιχτού τύπου. Μην σας το πουν κι εσάς μετά το Lexotanil. :-))

Ζητείται...

Ζητείται κυβέρνηση. Η πρώτη τετραετία πήγε στράφι. Αυτοδυναμία 165 βουλευτών, που δύσκολα θα ξαναδεί ο τόπος, λαϊκή βούληση για την τελική ευθεία διαρθρωτικών αλλαγών στον τόπο και μία οικονομία που έχει βγει από την προετοιμασία των Ολυμπιακών και σφύζει χρήματος και τεχνογνωσίας.

Ο “Αρχιερέας της Διαπλοκής” (που τελικά δεν ήτανε) είχε καταφέρει το ακατόρθωτο: είχε δημιουργήσει όρους και συνθήκες Ευρωπαϊκού κράτους στον φτωχό συγγενή της Ένωσης. Το καράβι που παρέλαβε ο κ.Καραμανλής ήταν φρεσκοβαμμένο, οι μηχανές συντηρημένες, η ρώτα χαραγμένη και οι επιβάτες απολάμβαναν την κρουαζιέρα. Το καράβι που θα παραδώσει είναι αγκυροβολημένο εδώ και τουλάχιστον δύο χρόνια και περιμένει κάποιος να πάρει τις απαραίτητες αποφάσεις, μπας και καταφέρει να φτάσει στην επισκευαστική ζώνη στο Πέραμα.

Φτάσαμε στο μη παρέκει και πλέον αναζητούμε καινούριο ‘καπετάνιο’. Ο προηγούμενος μας διάλυσε... Στο κατάστρωμα επικρατεί αναστάτωση. Ο απερχόμενος και το πλήρωμα του μιλάνε για κρυφό ρήγμα στο πλοίο που δεν είδαν όταν το παρέλαβαν και άλλα πολλά, μα όλα φαντάζουν δικαιολογίες. Και είναι φυσικό - φεύγουν και τους είναι δύσκολο. Ασυναρτησίες και ψέματα που δημιουργούν φασαρίες, μαχαιρώματα και ρίχνουν κι άλλο το ηθικό.

Θα είναι φθινόπωρο όταν θα έχει αναλάβει άλλος την γέφυρα του πλοίου. Κι εκεί θα πρέπει όλοι κατάκοποι να βάλουμε ένα χεράκι. Η δυσκολία δεν είναι στην δουλειά, ούτε από που να ξεκινήσουμε (θα μας τα πει ο καπετάνιος). Η δυσκολία είναι με τι ελπίδα και με τι σθένος θα πιάσουμε τις βούρτσες.

Βλέπεις, ένας καπετάνιος περνάει την διάθεση του σε ένα πλοίο. Και ετούτος ήτανε βαρύς, δύσθυμος, ‘αυστηρός’... όσο και αναποτελεσματικός.

Ζητείται πρωτίστως εμψυχωτής.

Το Κίνημα του Φραπεδόμαγκα

Το νέο κίνημα είναι απολιτικό. Καθυβρίζει όποιον δηλώσει προτίμηση ή θέση που δεν τηρεί κομματική ουδετερότητα (μη απολιτική συμπεριφορά), με μόνο κριτήριο την θέση του κάθε "κατηγορούμενου". Αυτή είναι η πολιτική θέση του - το κράξιμο.

Ο πολιτικός λόγος έχει χαθεί πίσω από τα "τσογλάνι Συριζαίε", "αλήτη Πασόκε" και ούτω καθ' εξής. Δεν υπάρχει κανένα επιχείρημα, πλην κάποιων εξαιρέσεων που παπαγαλίζουν τις γενικότητες και τα ακατάληπτα που άκουσαν στα ΜΜΕ των νταβατζήδων, που κατά τα άλλα αντιμάχονται. Η ανυπαρξία λογικού επιχειρήματος/ένστασης είναι ΟΚ - τους έδωσε την άδεια η τηλεόραση της Πετρούλας. Είναι η ίδια τηλεόραση που τους έστειλε στις παραλίες τον Ιούνιο και ανέβασε τα ποσοστά των άκρων στις Ευρωεκλογές.

Κάποτε λεγόταν "ωχαδερφισμός", τώρα "το Κίνημα του Φραπεδόμαγκα". Ο φραπεδόμαγκας δεν πάει σε διαδήλωση, δεν μελετάει τις προτάσεις των κομμάτων, δεν θέλει την συμμετοχή, αλλά θα δεχτεί διορισμό από το βύσμα του μπαμπά και ξέρει όλα τα παιχνίδια της κάθε παιχνιδο-κονσόλας με λεπτομέρεια. Στο διαδίκτυο δεν ενημερώνεται, δεν ενημερώνει, ούτε συζητάει... απλά "τα χώνει". Και είναι ΟΚ. Είπαμε: έχει πάρει την άδεια.

Και κάπως συνέβαλαν οι φραπεδόμαγκες στο να γίνει η Ελλάδα του 2004 και των Ολυμπιακών το μίζερο και υγρό σφουγγαρόπανο που είναι σήμερα... με την μαγκιά και την αδιαφορία τους.

Πως το κατάφεραν αυτό το θεάρεστο θα μου πεις; Και μόνο που υπάρχουν είναι αρκετό. Η βλακεία είναι πιο μεταδοτική κι από την ΑΗ1Ν1, κι έτσι όταν ανοίγουν το στόμα τους και ξεστομίζουν φασιστικά ακατάληπτα κολλάνε και άλλοι... είναι εύκολο το κράξιμο. Σε αυτούς θα στηριχτεί η όποια μελλοντική επιβολή εξωθεσμικών, βασισμένη σε ένα κούρεμα και μία χτένα.

Δεν σου αρέσουν τα κοινοβουλευτικά κόμματα; Ψήφισε ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το Κόμμα των Νέων, ή ότι άλλο! Οργανώσου σε ΜΚΟ. Τι εννοείς δεν τα ξέρεις εσύ αυτά; Τι έκανες για να τα μάθεις; Α! Ναι... ξέχασα... Η λύση για όσα κράζεις θα έρθει σαν τον διορισμό - εξ ουρανού - ενώ εσύ πίνεις τον καφέ σου. Και στο εν τω μεταξύ ο Καρατζαφέρης και οι κλώνοι του θα κυβερνήσουν την χώρα.

Την χώρα του Φραπεδόμαγκα.