"Ο διάολος έχει πολλά ποδάρια." Ένα από αυτά βρήκε το τρόπο να μπει στο σβέρκο μου - κήλη μεσοσπονδύλιων το είπε ο νευρολόγος του ΚΑΤ. Εγώ ξέρω όμως: του διαόλου καμώματα είναι.
Αν ο νωτιαίος μυελός μου είναι η Αθηνών - Λαμίας, η κήλη είναι τα έργα του ΥΠΕΧΩΔΕ στην φυγή του Αυγούστου. Το μποτιλιάρισμα είναι εκνευριστικό, πειράζει (σ)τα νεύρα και αν προχωρήσει οδηγεί σε παράλυση.
Ευτυχώς, στην δική μου περίπτωση δεν θα χρειαστεί κοινή λογική, υπουργική προνοητικότητα ή άλλες δημοκρατικές διαδικασίες: ένας καλός "σπονδυλάς" ή νευροχειρουργός και σε ένα μήνα θα είμαι περδίκι. "Λίγο προσοχή τώρα" μου είπε ο κ.Νευρολόγος. "Όπως θα φεύγεις σταμάτα στο φαρμακείο και πάρε ένα κολάρο. Ακόμα και μία μικρο-σύγκρουση οδηγώντας, στην περίπτωση σου θα μπορούσε να έχει τραγικές συνέπειες."
Τον καλό χειρούργο τον έχω ήδη βρει και όλα καλά. Αλλά άθελα μου μπαίνω σε σκέψεις. "Μην σκοντάψω", "μην γυρίσω απότομα"...
Κι εκεί είναι που διαβάζω για την νέα ζαρντινιέρα: 27χρονος, Εξάρχεια, μαλλιάς, τρύπιο πνευμόνι, σπασμένο πλευρό... Τι έκανε που άξιζε τέτοιο ξυλοδαρμό από κρατικό λειτουργό; Δεν ξέρω. Αλλά θυμάμαι ότι παρά την βιαιότητα ή την σοβαρότητα συμβάντων στο Λονδίνο σπανίως άκουγα για τέτοια εκτεταμένη χρήση βίας, ενώ πάντα κατέληγε σε παραιτήσεις ή απολύσεις των νταήδων. Κι αυτό γιατί εκεί υπάρχουν κανόνες εμπλοκής, και χρήσης απαιτούμενης βίας (συνήθως σήμαινε στραμπούληγμα του καρπού για την ακινητοποίηση αντιστεκόμενου υπόπτου).
Γυρνώντας στον σβέρκο μου και την κήλη του αναρωτιέμαι τι επιπτώσεις θα είχε μία σπρωξιά, μία άγαρμπη κίνηση... το κλασικό ανέκδοτο "στο λάθος μέρος, την λάθος στιγμή". Είμαι 39, κουρεμένος, με δουλειά, γυναίκα και παιδί. Η ανασφάλεια που μου προκαλεί η είδηση όμως είναι δεδομένη, όσο κι αν είναι μαθηματικά αδύνατον να βρεθώ στην θέση του 27χρονου ή στις περιοχές που η ΕΛ.ΑΣ. επιδεικνύει με αυτό τον τρόπο την "αποφασιστικότητα" των αξιωματικών της και της πολιτικής ηγεσίας τους.
Το "Law & Order" εκτός από την σειρά της TV είναι και τίτλος σημαντικού μέρους της προεκλογικής ατζέντας στην Μεγάλη Βρετανία. Και πάντα σημαίνει περαιτέρω εκπαίδευση, έρευνα, νέες τεχνολογίες, και διαδικασίες! Ποτέ δεν σημαίνει σφαλιάρες και "αποφασιστικότητα". Αυτά είναι μόνο δικά μας καραγκιοζιλίκια αποτυχημένων νεο-συντηρητικών πολιτικών και αμόρφωτων μπάτσων. Θυμώνω για την κατάντια μίας χώρας και την αρνητική ανατροπή προς τα πίσω, από ένα κακό πολιτικό με την συνδρομή μίας παρέας που εκείνος αποκαλεί κυβέρνηση.
Μοναδική ασπίδα οι θεσμοί και η ασφάλεια της διαδικασίας, όχι τόσο σε νομοθετικό επίπεδο, όσο στην συνειδητή και συνεχή απαίτηση τήρησης τους, ανεξαρτήτως συνθηκών. Η μαγκιά και ο ατομισμός είναι εν τέλει εναντίον μας και κάποτε πρέπει να το καταλάβουμε.
Γι' αυτό σου λέω: "Κάτω τα χέρια Μπάτσε!"
Και δεν αναφέρομαι στους αστυνομικούς.
Υ.Γ.: αν έχετε κλειστοφοβία, υπάρχουν MRI "ανοιχτού τύπου. Μην σας το πουν κι εσάς μετά το Lexotanil. :-))
2 σχόλια:
Πολύ καλό το κείμενο και περαστικά
Σε ευχαριστώ πολύ
:-))
Δημοσίευση σχολίου