Οι πραγματικά προοδευτικοί βουλευτές στα κόμματα της συγκυβέρνησης μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Οι επιλογές τους είναι τρεις: ή υπερψηφίζουν υποκύπτοντας στον πόλεμο που θα δεχτούν αν καταψηφίσουν, ή καταψηφίζουν, ή δίνουν ψήφο ανοχής.
Το βασικό που πρέπει να ειπωθεί εδώ είναι πως ακόμα κι αν καταψηφίσουν αυτοί οι 4-5 προοδευτικοί δεν θα πέσει η κυβέρνηση - οι ψήφοι επαρκούν με το παραπάνω για τη διατήρηση της ισχνής δεδηλωμένης που απολαμβάνουν οι κ.κ. Σαμαράς και Βενιζέλος, εσχάτως ενισχυμένη με την προσθήκη των κ.κ. Δ. Σταμάτη, Α. Λοβέρδου, Ν.Κακλαμάνη και Δ.Μπριάνη (κατόπιν παραιτήσεως του ανεξάρτητου Σταυρογιάννη). Σήμερα Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ αριθμούν σε 126 και 28 βουλευτές αντίστοιχα, ενώ ξεπερνάνε τους 154 αν μετρήσει κανείς την περίπτωση Αϊδόνη κλπ.
Τέλος, με τους οχτώ προφυλακισμένους βουλευτές της Χρυσής Αυγής (Ν.Μιχαλολιάκος, Η.Κασιδιάρης, Γ.Λαγός, Χ.Παππάς, Ν.Μίχος, Π.Ηλιόπουλος, Στ.Μπούκουρας και Γ.Γερμενής) και προτού, ενδεχομένως, αποχωρήσουν κάποιοι βουλευτές της ΔΗΜΑΡ για να αποφύγουν το βάρος της ψήφου κατά το σύνηθες, η πλειοψηφία των παρόντων διαμορφώνεται στις 146+1.
Δεν υπάρχουν σε αυτό το κοινοβούλιο 8 βουλευτές στα δύο κόμματα της συμπολίτευσης για να κινδυνεύσει να πέσει η κυβέρνηση, οπότε η ψήφος των 4-5 προοδευτικών βουλευτών είναι ελεύθερη από το βάρος που θα έφερε το να οδηγήσουν τη χώρα σε εκλογές. Αν αυτό ισχύει μία φορά για τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, ισχύει δέκα για εκείνους της ΔΗΜΑΡ.
Οι λόγοι για να ασκήσει πίεση κάποιος σε αυτή την κυβέρνηση καταψηφίζοντας στη σημερινή ψηφοφορία καταγράφονται καθημερινά και δεν χρειάζεται εκ νέου απαρίθμηση τους εδώ. Η ανάγκη αλλαγής πολιτικής, η ασυνέχεια της πορείας που επιχείρησε το ΠΑΣΟΚ μέχρι το τέλος του 2011, η οπισθοδρόμηση σε κάθε επίπεδο διακυβέρνησης και πολιτικών, η ανυπαρξία μας στο εξωτερικό και το μηδαμινό μεταρρυθμιστικό έργο που υπερκαλύπτεται από την απορύθμιση και την αντιμεταρρύθμιση βρίθουν παραδειγμάτων.
Πεδίον δόξης λαμπρό λοιπόν. Η υπερψήφιση με ανοχή μέχρι την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, κάτι που μοιάζει να είναι γραμμή μερικών βουλευτών, δεν αρκεί. Η κυβέρνηση έχει δείξει κατ’ επανάληψη πως δεν δέχεται απόψεις πλην όσων εκφράζονται από τους δύο αρχηγούς στις συναντήσεις τους που υποκατέστησαν το θεσμικά επιβεβλημένο υπουργικό συμβούλιο.
Ακόμα και αν ο πρωθυπουργός αποφάσιζε να ‘χρησιμοποιήσει’ την ψήφο αυτών των λίγων βουλευτών για να πάει στις κάλπες, κάτι που αποκλείεται κρίνοντας από τη μανία του ανδρός για την καρέκλα του στο Μαξίμου και τις σημερινές δημοσκοπήσεις, το γεγονός θα είναι ευτυχές. Γιατί στις δημοκρατίες δεν είναι μείζον το αν πέσει μία κυβέρνηση, αλλά το γιατί. Αυτό είναι που καθορίζει και τις εξελίξεις στη συνέχεια.
Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα αγαπητοί. Αντέχετε; Θερμή παράκληση, αν δεν μπορείτε, μη μας κουράσετε άλλο με την 'προοδευτική' αρθρογραφία σας - με τη δική σας εκδοχή του "ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός". Υπάρχουν χειρότερα πράγματα σε αυτή τη ζωή από το να σε διαγράψει ο Ευάγγελος Βενιζέλος... Το φιάσκο της υπερψήφισης της πρότασης παραπομπής Παπακωνσταντίνου, και του νόμου για τις τράπεζες δεν θα γίνει ανεκτό για μία ακόμα φορά. Αν υπερψηφίσετε, μείνετε παρέα με τον εικονιζόμενο κύριο, συγκυβερνήστε, διαπραγματευτείτε την επόμενη εκλογική σας θέση στα ψηφοδέλτια, και απελευθερώστε το ενδιαφέρον όσων προοδευτικών πολιτών κρατάτε ακόμα να αναζητήσουν λύσεις όπως και όπου αυτοί καταλαβαίνουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου