Κυβέρνηση και αντιπολίτευση εγκληματούν: οι μεν γιατί καμαρώνουν για την “πρόωρη έξοδο από το Μνημόνιο” (εννοούν την διετή παράταση που δίνει το ΔΝΤ), ενώ οι δε δεν τους εγκαλούν για αυτή την έξοδο. Επιχαίρουν αμφότεροι για την όποια μείωση επιτοκίων της τάξης του 0,5% αλλά ουδείς ενδιαφέρεται αν θα κληθεί ο φορολογούμενος να πληρώσει διπλάσια επιτόκια από αυτά του ΔΝΤ, ή εξαπλάσια από αυτά της Ευρωπαϊκής Ένωσης όταν είναι να πουλήσουν "αντιμνημονιασμό" - τέτοια υπευθυνότητα!
Με πρόχειρους υπολογισμούς, μιλάμε για χρεολύσια 10 δισεκατομμυρίων το χρόνο για την περίοδο 2022-2025, αντί για κλάσμα αυτών το 2045 ή το 2065 με το μηχανισμό. Και αυτό χωρίς τα 12 δισεκατομμύρια που πρέπει να επιστρέψουμε στο ΔΝΤ αν βγούμε από το πρόγραμμα. Το 2025 ο κ. Σαμαράς θα είναι 74ων ετών. Να τον έχει ο Θεός καλά, αλλά ούτε πρωθυπουργός θα είναι τότε, ούτε θα κάνει σχέδια για το μέλλον του. Τώρα τον νοιάζει, πόσο ακόμα θα μείνει στην καρέκλα, και δείχνει διατεθειμένος να κάνει τα πάντα για να το πετύχει.
Αμφότερες πολιτικές δυνάμεις αρνούνται να πουν την αλήθεια, πόσω μάλλον να πράξουν τα δέοντα, επιλέγοντας το μικροκομματικό όφελος και την επιτυχία στην κάλπη που δεν απέχει πλέον πολύ. Τους ακούσαμε χθες στη Βουλή, στην πρόταση ψήφου εμπιστοσύνης, σε εκατέρωθεν γηπεδικές μεγαλοστομίες και πολιτικά ατοπήματα σαν αυτό του κ. Βορίδη, όπου: “καλός Έλλην είναι ο νεοδημοκράτης Έλλην”. Αυτός που θα φορτώσει την Εθνική Οικονομία με όσα χρειάζεται φτάνει να μείνει ο κ. Σαμαράς και το κονκλάβιο μυστικοσυμβούλων του στο Μαξίμου.
Θλιβερότερη όλων η διαφαινόμενη στάση του νέου προέδρου της κομισιόν, κ. Γιούνκερ, που δείχνει διατεθειμένος να ακολουθήσει τις επιλογές Μπαρόζο την περίοδο 2007-2009 και την ανοχή στο “άσ’το για αργότερα” του τότε πρωθυπουργού κ. Καραμανλή με τα γνωστά αποτελέσματα.
Δύο ερωτήσεις
Ποιός θα εμπιστευτεί τη χώρα χωρίς Τρόικα για να αγοράσει ομόλογα και μάλιστα δεκαετή (μην πάμε παραπέρα), όταν δεν έχει γίνει καμία μεταρρύθμιση που θα απελευθερώσει την οικονομία και την παραγωγή (δεν αναφέρομαι σε κατάργηση συλλογικών συμβάσεων και άλλες φαιδρότητες του παρελθόντος). Πώς θα ανέβει το ΑΕΠ για να πληρωθούν τα ομόλογα που νομίζουν πως θα πουλήσουν;
Με τι θα αντικαταστήσουν το Μνημόνιο που θα καταργήσουν; Είχαν πέντε χρόνια για να το σχεδιάσουν, να το συζητήσουν και να το τελειοποιήσουν. Για την ώρα δεν έχουμε δει ούτε κορμό ενός τέτοιου σχεδίου από κανέναν. Θα μας βγάλουν από το πρόγραμμα "και βλέπουμε";
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου