Κι όμως, υπάρχουν λόγοι να αισιοδοξεί κανείς και άπτονται εκείνων των προσώπων που το περασμένο διάστημα ήταν η βασική αιτία ακόμα και για ηττοπάθεια. Ελπίζω μέχρι το τέλος του παρόντος να μοιραστείτε κι εσείς την απροσδόκητη αισιοδοξία μου.
Το Σεπτέμβριο του 2009, σε βαθύτατο προεκλογικό χρόνο, ο Στέφανος Κασιμάτης ανέλυε στην αστική Καθημερινή για ένα (ψευδές) περιστατικό που ήταν κατά τη γνώμη του “ενδεικτικό της κάπως χαλαρής αντίληψης του Γιώργου Παπανδρέου για την έννοια της ευθύνης” συμπληρώνοντας πως αυτή ήταν “η επιεικέστερη ερμηνεία” του. Καταρχάς το μέγα ‘περιστατικό’ ήταν ψευδές. Έγραψε τότε ο έγκριτος δημοσιογράφος πως ο Γ. Παπανδρέου είπε ψευδώς πως θα πήγαινε στην Κίνα και αδυνατούσε να απευθύνει χαιρετισμό στη συνεδρίαση της Λέσχης Bilderberg στον Αστέρα της Βουλιαγμένης ενώ τον είδαν να τρώει το ίδιο βράδυ στο γνωστό σουσάδικο τους Αστέρα, το διεθνές Nobu. Τι κι αν υπήρξε βίντεο με τις δηλώσεις του μετέπειτα Πρωθυπουργού από το Πεκίνο την ώρα που εκείνος... έτρωγε στον Αστέρα. Ο δημοσιογράφος και η εφημερίδα του δεν ζήτησαν ποτέ συγνώμη.
Δε ζήτησαν συγνώμη γιατί το παιχνίδι λεγόταν “επιρροή του εκλογικού αποτελέσματος”. Αυτό έκανε τότε ο κ. Κασιμάτης με την ανοχή, αν μη τι άλλο, του αρχισυντάκτη κ. Παπαχελά. Αυτού που έγραφε τότε για τα μαθήματα που παρέδιδε ο πλασιέ της πολιτικής, ο κ. Καρατζαφέρης, στο πολιτικό προσωπικό της χώρας (τι ζήσαμε...). Ενισχύοντας την ακροδεξιά ρητορική που συνόδευε τότε κάθε αφήγηση για την περιβόητη Λέσχη Bilderberg, ο Στέφανος Κασιμάτης τάιζε την ακροδεξιά εντός και εκτός της ΝΔ μπας και συγκρατήσει κάποιες δυνάμεις της.
Σε αυτές τις φαιδρές πρακτικές δεν ήταν μόνοι. Το Πρώτο Θέμα, το MEGA και οι φανταστικές ανταποκρίσεις του Μ. Ιγνατίου από τις ΗΠΑ, ο ΣΚΑΙ, το ΑΛΤΕΡ, τα ανορθόγραφα tweets του κ. Αλαφούζου, δημοσιογράφοι όπως ο κ. Τράγκας, οι κ.κ. Βαξεβάνης και Ευαγγελάτος μετά των συζύγων τους (πρώην και νυν) και άλλοι πολλοί που αξίζουν ειδικής μνείας και αναγνώρισης για το πού έφτασε η πατρίδα σήμερα, έχοντας παίξει σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της κρίσης. Με την ανοχή τους άλλωστε φτάσαμε ως εδώ, σε κάθε ψέμα που διέδωσαν, σε κάθε ψέμα που άφησαν να περάσει στο ντούκου και κυρίως σε κάθε νεάντερταλ (όπως θα έγραφε κι ο κ. Κασιμάτης) ακροδεξιά αφήγηση επέλεξαν για να εξυπηρετήσουν κομματικές επιλογές και συντηρητικές αφηγήσεις.
Έπρεπε να πάει 2012 για να γραφτεί σε mainstream Μέσο πως ο Μακαριστός Χριστόδουλος είχε πει πως δεν θα γίνει ποτέ Κτηματολόγιο για να μη θιγεί η εκκλησιαστική περιουσία! Κι αυτό από την κ. Γλυκατζή - Αρβελέρ, όχι από δημοσιογράφο που έκανε ‘ρεπορτάζ’ για το θέμα. Για τους χαμένους πόρους έφταιγε, φταίει και θα φταίει μόνο ο Λαλιώτης και το άπαν ΠΑΣΟΚ. Όλοι οι άλλοι το ήθελαν. Όπως και ο κ. Καραμανλής, ήταν πρόδηλο άλλωστε όταν έπαιρνε την ευχή Χριστόδουλου έξω από την Αρχιεπισκοπική κατοικία - την είδαμε live τότε όλοι, το 2009. Ο Θεός να μας παίρνει φόρους για να τους δίνει στην ιδιωτική πρωτοβουλία της χώρας και την ιδιωτική της τηλεόραση μη και χάσουμε κανένα άλλο τέτοιο ρεπορτάζ... Τι θυμήθηκα: την lifestyle Εύα Αντωνοπούλου από τον κατά τα άλλα φιλελεύθερο (γελάμε εδώ) ΣΚΑΙ να ενθαρρύνει τους αγανακτισμένους με πλάνα από μία άδεια πλατεία Συντάγματος: “θα περάσει η βροχή - θα έρθει ο κόσμος - θα ανταποκριθεί στο (αγνό και παρθένο) κάλεσμα του διαδικτύου”. Διαδίκτυο το λέγαμε τότε το εθνολαϊκιστικό ρεύμα που ανέβασε τη ΧΑ και τους ΑΝΕΛ στο σημερινά τους ποσοστά και έφτιαξε το σημερινό δυσεξήγητο συνονθύλευμα αριστεράς και ακροδεξιάς.
Που βρήκα τους λόγους αισιοδοξίας ενθυμούμενος όλα αυτά; Σε δύο άρθρα. Το πρώτο ήταν του αντιδραστικού και συγχρόνως αριστερού (πώς τα καταφέρνει;) Μ. Ιγνατίου που έγραψε για την παρούσα διαπραγμάτευση: “Καλό είναι να αισθάνεσαι περήφανος που τα λες στους υποτιθέμενους εξωτερικούς εχθρούς. Όταν όμως αυτοί δεν φταίνε και είσαι ξεβράκωτος διότι προσπαθείς με φτηνά ευφυολογήματα να τους πιάσεις για πολλοστή φορά κορόιδα το μόνο που καταφέρνεις είναι να εκδίδεις εισιτήριο one way προς την καταστροφή.” Ο Μ. Ιγνατίου που έβλεπε φαντάσματα πίσω από την πρόταση Ανάν!...
Το δεύτερο είναι του αγαπημένου μου Στέφανου Κασιμάτη, που ξαφνικά είδε τα δεινά του συντηρητικού χώρου, ενώ θυμήθηκε (επιτέλους!) να οικτίρει, όχι μόνο τον Αντώνη Σαμαρά, αλλά και τον Κώστα Καραμανλή για την σταθερά και απαρέγκλιτη αντιμνημονιακή τους στάση, όταν το μνημόνιο ήταν “η συμφωνία που συνάψαμε με τους εταίρους-δανειστές μας για να εκσυγχρονίσουμε το σπάταλο και διεφθαρμένο κράτος μας, καθώς επίσης για να ανοίξουμε την οικονομία μας στη διεθνή πραγματικότητα”.
Αν, έστω και τώρα, οι δύο αυτοί δημοσιογράφοι κατάλαβαν τι γίνεται στον τόπο και προτίθενται να το γράψουν και δημόσια υπάρχει ελπίς. Αν καταλαβαίνουν πως το μικροκομματικό όφελος επιτάσσει την καταστροφή των πολλών! Κι αυτό ας το κρατήσουμε κατά νου ενώ παρακολουθούμε την αποψινή συνεδρίαση σε επίπεδο αρχηγών στη Βουλή, όπως και ό,τι την ακολουθήσει.
Όσο για εσάς τους κακεντρεχείς που θα σπεύσετε να αποδώσετε την ξαφνική καθαρότητα στη σκέψη του Κασιμάτη στις φιλίες του με το Ποτάμι, πως τάχα άλλαξε μυαλά και γραφή για να ενισχύσει κάποιον άλλον αυτή τη φορά, έχω να σας πως πως είστε άξιοι της μοίρας σας. Τον έχετε παρεξηγήσει τον άνθρωπο. Εσείς σε λίγο θα μας πείτε πως κακώς ψήφισαν Σαμαρά και Βενιζέλο οι πασιονάρες της “Ευρωπαϊκής προοπτικής” της χώρας στις περασμένες εκλογές...
Επισυνάπτω σύνδεσμο για το καταπληκτικό και ιστορικά ακριβές άρθρο του ανανήψαντα ανδρός. Πρέπει να το διαβάσουμε όλοι, ανεξαρτήτως υπογραφής και παραβλέποντας την αναδυόμενη απέχθεια του για το πολιτικό προσωπικό συλλήβδην. Μη τα θέλουμε και όλα δικά μας - μέχρι εδώ μπορούσε:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου