Είμαστε με τη Ρένα

Τα βασικά:

- Οι υπουργοί δεν έχουν κάνει αξιολογήσεις και αναδιατάξεις στα υπουργεία τους.

- Όλες οι θυσίες στο δημόσιο έχουν επιβληθεί στον ευρύτερο κρατικό τομέα, μακρυά από το υπουργικό πολιτικό κόστος δηλαδή. Τέτοιο (μηδενικό) βάρος σηκώνουν.

- Αξίζει να σημειωθεί πως μέχρι πολύ πρόσφατα το ίδιο το Υπουργείο Οικονομικών ΔΕΝ είχε εφαρμόσει καν το Ενιαίο Μισθολόγιο** στους υπαλλήλους του! Κατά τα άλλα διέρρεαν τη μισθοδοσία των καθαριστριών. Για να μη θυμηθούμε πως ο Ευάγγελος Βενιζέλος εξαίρεσε τους υπαλλήλους του ΥΠΟΙΚ από την ψηφισμένη αξιολόγηση του 2011 (κρίσεις διευθυντών) τις πρώτες μέρες που ανέλαβε το υπουργείο.

- Η κομματικοποίηση του κράτους συνεχίζεται, με αποκορύφωμα τον υπουργό των Εσωτερικών, που υπαινίχθηκε στις καθαρίστριες του ΥΠΟΙΚ πως αν δεν είχαν στραφεί στον ΣΥΡΙΖΑ θα τους είχε λύσει εκείνος το ζήτημα. Με παρέμβαση στην δικαιοσύνη; Με νομοθετική ρύθμιση; Ας μας πει εκείνος. Μοιάζει “πολύτροπος”…

- Όλες οι κυβερνητικές κινήσεις έχουν γίνει αιφνιδιαστικά, χωρίς καμία συνεργασία, διαβούλευση ή εκτίμηση/αξιολόγηση αναγκών, με αποτέλεσμα την διάλυση υπηρεσιών που συνεχίζουμε να πληρώνουμε αλλά απλώς δεν λαμβάνουμε.

- Αν υπήρχε κάποια δικαιολογία για τις απολύσεις που έγιναν τον πρώτο χρόνο του μνημονίου με “ουδέτερα” χαρακτηριστικά προϋπηρεσίας κλπ, δεν υπάρχει ΚΑΜΙΑ δικαιολογία τέσσερα χρόνια μετά για απομακρύνσεις/απολύσεις/αναδιατάξεις χωρίς μελέτη αναγκών και αξιολόγηση των υπαλλήλων. Το πανεπιστημιακής ή βασικής  μόρφωσης, για παράδειγμα, δεν παίζει κανένα ρόλο μετά από 15 ή 20 χρόνια προϋπηρεσίας μέσα σε ένα φορέα· τι δουλειά έκανε/έμαθε ο καθένας είναι το κύριο. 

- Το παράδειγμα της Δημοτικής Αστυνομίας: διαλύθηκε στο πόδι, χωρίς κανένα σχεδιασμό και καμία πραγματική εξοικονόμηση δαπανών αφού οι υπάλληλοι συνεχίζουν να πληρώνονται ΧΩΡΙΣ να υπάρχει δημοτική αστυνομία πια.  

- Αφαιρώντας δε τον λάθος εργαζόμενο, απομειώνεται το ανθρώπινο κεφάλαιο επί Χ: ο εργαζόμενος που φεύγει, συν άλλοι Χ που δεν αποδείχτηκαν το ίδιο ικανοί αλλά πληρώθηκαν παράλληλα για αντίστοιχα καθήκοντα ε όλη τη μέχρι σήμερα θητεία τους. Η κατάληξη είναι πως η υπηρεσία δεν μένει απλά με λιγότερο προσωπικό, αλλά με χειρότερο. Φυσικά, αν ο στόχος δεν είναι η αποδοτικότερη λειτουργία αλλά η ελάφρυνση του δημοσίου από υπαλλήλους ούτως ώστε να ακολουθήσουν νέες προσλήψεις με “δικά μας παιδιά”, ή εξαρτώμενους και εκβιαζόμενους stagiers ποσώς σε ενδιαφέρει η κατάληξη των υπηρεσιών.

- Η Τοπική Αυτοδιοίκηση και η Περιφέρεια έχουν νομοθετημένες υποχρεώσεις προς τους πολίτες που τις χρηματοδοτούν, και ευθύνη για την παροχή αυτών των υπηρεσιών. Δεν είναι όσο ανεξάρτητες θα έπρεπε να είναι από το κεντρικό κράτος, ελέω των εκάστοτε υπουργών που επιμένουν να θέλουν να ελέγχουν το σύνολο του κράτους. 

Να ξεκινήσουμε από το τελευταίο, που είναι στην καρδιά του ζητήματος: οι συντηρητικοί ουδέποτε ήθελαν την παραμικρή διοικητική αποκέντρωση - προτιμούν το κουβάρι της γραφειοκρατίας και αναποτελεσματικότητας που δημιουργεί ο υδροκεφαλισμός του κράτους. Πέρα από το εξουσιομανές του πράγματος, είναι προφανές πως όπου υπάρχει πρόβλημα υπάρχει ρουσφέτι. Κι όπου υπάρχει ρουσφέτι, δημιουργείται “υποχρέωση” που εξαργυρώνεται στο παγκάρι του προεκλογικού αγώνα και την κάλπη: “μας έλυσε το πρόβλημα ο άνθρωπος”.

Θέσει ενάντιοι στην αποκέντρωση, λίγο τους ενδιαφέρει αν η Τοπ. Αυτοδιοίκηση ή η Περιφέρεια διαλυθούν. Ακόμα καλύτερα, σε ό,τι τους αφορά, για να μπορέσουν να πουν αργότερα πως δεν λειτούργησε ο θεσμός και να επιστρέψουν αρμοδιότητες στα υπουργεία τους.

Η νέα περιφερειάρχης δεν είπε πως θα προστατεύσει τα λαμόγια. Αυτό που πολύ ορθά έπραξε, ήταν να προστατέψει το θεσμό που εκλέχθηκε να υπηρετήσει από μία ακόμα αιφνιδιαστική επίθεση της κυβέρνησης, σαν τις άλλες που έχουν προηγηθεί πολλάκις μέχρι σήμερα. Αυτό που δεν έστειλε η Ρένα Δούρου, είναι λίστες με “αντικειμενικά στοιχεία” για να κάνει το υπουργείο τους υπολογισμούς του, με ποιό κριτήριο δεν πιάνει τους δικούς του, και με ποιό βγαίνει ο επιθυμητός αριθμός. Αυτό δεν λέγεται πουθενά αξιολόγηση, αλλά ξήλωμα.

Το αν είναι υπέρτερο αγαθό ο νόμος που ψήφισε νύχτα η κυβέρνηση για τη δήθεν αξιολόγηση ή η διατήρηση του θεσμού της Περιφέρειας, ας το λύσει η δικαιοσύνη - αν τολμήσουν να την παραπέμψουν, και δε μείνουν στα “αντριλίκια” μίας ακόμη επικοινωνιακής επίθεσης. Όποιος σκέφτεται τα χρήματα της μισθοδοσίας που θα εξοικονομούνταν αν έφευγαν κάποιοι από την περιφέρεια, ας αναλογιστεί πρώτα πότε έδιωξε κάποιον αυτή η κυβέρνηση. Τσαλαβουτάει απλώς σε κρατικές δομές, όπως έκανε στην ΕΡΤ που τους απέλυσε όλους για να τους ξαναπροσλάβει σε μία ΝΕΡΙΤ με χειρότερη διοικητική δομή, μειωμένες υπηρεσίες (κανάλια) και με τις αποζημιώσεις στην τσέπη."

Είμαστε με τη Ρένα, όσο δρομολογεί τη δέσμευση της για έλεγχο των πλαστών πτυχίων και αναδιοργάνωσης της Περιφέρειας Αττικής που παρέλαβε από τον ανεκδιήγητο κ. Σγουρό, λαού θέλοντος· εκλεγμένη είναι - δεν “είδε φως και μπήκε”. Αν ο κ. Μητσοτάκης έχει κάτι να συζητήσει μαζί της καλά θα κάνει να κλείσει ραντεβού και να πράξει το αυτονόητο: να συνεργαστεί στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του.

_________

 **Το Ε.Μ. ψηφίστηκε το 2011 με σκοπό την αυτοματοποίηση πληρωμών στο δημόσιο και ηλεκτρονική παρακολούθηση. Με το Ε.Μ. γινόταν αδύνατη η υπέρβαση των μισθών ανά βαθμίδα υπαλλήλου, ενώ υπήρχε ηλεκτρονική παρακολούθηση υπερωριών και λοιπά για να σταματήσει το φαινόμενο των πλασματικών αμοιβών. Περισσότερα εδώ.