Η αστυνομία δε λειτουργεί δημοκρατικά. Η δικαιοσύνη είναι αργή και υπόκειται σε πιέσεις. Η ισότητα και η ελευθερία των πολιτών δεν είναι καν στην πολιτική ατζέντα των κομμάτων - δεν περιλαμβάνεται στις φλυαρίες του μπαλκονιού και της οθόνης.
Τα κόμματα που περνούν από το γκουβέρνο κυβερνούν σαν αυτοκράτορες, αδιαφορώντας το θεσμικό πλαίσιο και τη δημοκρατία, κινούμενοι στα όρια της νομιμότητας. Από το «νόμιμο και ηθικό», στην ανακοίνωση της ταρίφας στα εξοπλιστικά και την ανοιχτή συζήτηση για το αν η Χ διάταξη θα στρεβλώσει λίγο ή πολύ το Πρόγραμμα Διαύγεια με δικαιολογίες επιπέδου «μου έφαγε την εργασία η γάτα μου». Κι όσο ο δημόσιος κορβανάς δεν αντέχει την κομματική πελατεία - δημοσίου και ιδιωτικού τομέα - τόσο επεκτείνεται η φοροεπιδρομή στους πολίτες και η κατάρρευση του κράτους πρόνοιας.
Ο ιδιωτικός τομέας παραμένει τοξικός και κρατικοεξαρτώμενος, ενώ η Εκκλησία είναι κράτος εν κράτει, σε τέτοιο βαθμό, που μπορεί να προσπερνάει το άρθρο 13 του Συντάγματος για την ανεξιθρησκεία ενώ παρερμηνεύει το άρθρο 16 για να επιβάλλει την Κατήχηση στα σχολεία. Η λίστα είναι ατελείωτη.
Σήμερα συμπληρώθηκε από νέα εκτροπή του κατ’ επανάληψη καταδικασμένου για συκοφαντία όνειδους της δημοκρατίας μας, του συγκυβερνώντα Πάνου Καμμένου, να επιχαίρει για σύλληψη πολίτη με την υπόνοια πως την προκάλεσε ο ίδιος, στα πρότυπα της «επαναστατικής» Ουκρανίας.
Σε αυτά η απάντηση είναι το χρέος; Θα έρθει από την μακροοικονομία; Το νόμισμα; Θα μας τα λύσει ο Στίγκλιτς, ο Κρούγκμαν ή ο Ρουμπινί; Η Ναόμι Κλάιν κι ο Ζιζέκ; Φταίει που δε διαβάσαμε Χάγιεκ; Δεν πάσχω από κανένα αντι-ακαδημαϊσμό, που είναι και της μόδας, αλλά όλη η διανόηση της Δύσης, προοδευτική ή συντηρητική, δεν έχει τίποτα να μας προσφέρει. Ό,τι κι αν επιλέγαμε από τα θεωρητικά τους σχήματα και πρότυπα δεν θα μπορούσαμε να τα εφαρμόσουμε, γιατί η χώρα πάσχει από θεσμική κατάρρευση. Όσα όλοι ετούτοι έχουν ως δεδομένα στις χώρες τους, δεν ισχύουν στην Ελλάδα.
Για να το προσγειώσουμε, στη χώρα οι μισοί που μπορούν να δουλέψουν - άνεργοι και μη - πρέπει να αλλάξουν τομέα, επάγγελμα. Ο Πρωθυπουργός μίλησε προχθές στο CGI2015 για καινοτομία. Προσπερνάμε το αν κατανοεί τι συνιστά καινοτομία και πάμε στο παράδειγμα μας, μία καινοτόμα προσπάθεια στο γεωργικό τομέα - τον πρωτογενή. Η αγροτική γη νοικιάζεται φθηνά, ενώ το περιθώριο βελτίωσης από τις σημερινές πρακτικές είναι τεράστιο.
Ας μας πει ο Πρωθυπουργός που χαμογελάει στην ερώτηση του Προέδρου Κλίντον αν οι επενδυτές (εγχώριοι ή μη Αλέξη) «θα χάσουν τα λεφτά τους»: μπορεί να εγγυηθεί πως ο νέος καλλιεργητής θα μπορεί να χρησιμοποιεί τα λιπάσματα που απαιτούν οι ξένες αγορές; Θα επιδοτηθεί με ίσους όρους ανεξαρτήτως καλλιέργειας; Ο ανταγωνιστής του θα μπορέσει να του προκαλέσει ζημία και καθυστερήσεις εκμεταλλευόμενος πολιτικές επαφές ή διεφθαρμένους υπαλλήλους; Τι φόρους θα πληρώσει την επόμενη πενταετία; Τι ασφαλιστικές εισφορές; Αν αρρωστήσουν οι δικοί του θα μπορεί να βασιστεί στο ΕΣΥ ή θα πρέπει να έχει φυλαγμένα λεφτά στο στρώμα; Αν βρεθεί σε δικαστική διαμάχη με προμηθευτή ή πελάτη πόσο χρόνο θα χρειαστεί για να τη λύσει και να πάει παρακάτω; Ή φορολογική υπόθεση; Μπορεί να πουλήσει υπηρεσίες συγχρόνως με την σοδειά του; Θα χρηματοδοτηθεί η ανάπτυξη του από το τραπεζικό σύστημα όπως οι ανταγωνιστές του στον υπόλοιπο κόσμο, ή πρέπει να έχει μπάρμπα στο γκουβέρνο;
Τίποτα δεν μπορεί να εγγυηθεί, αυτός ο Πρωθυπουργός, οι προηγούμενοι ή οι επόμενοι. Πόσο μάλλον οι επίδοξοι πρόεδροι της Νέας Δημοκρατίας των παραδοσιακών πια αγροτικών μπλόκων του Φλεβάρη κάθε χρόνου.
Αλλά όλοι τους μιλούν για το χρέος, τις αλλαγές στην Ευρώπη, επικαλούμενοι μεγάλα ονόματα διεθνών οικονομολόγων που αγνοούν πως η χώρα δεν μπορεί να διασφαλίσει ούτε τα βασικά στους πολίτες της, όχι σε επίπεδο «κεκτημένων», αλλά σταθερού και δίκαιου πλαισίου.
Το μόνο σίγουρο είναι πως όσο συνεχίζουν να συζητούν για να αποφύγουν τις συγκρούσεις με το σύστημα ανάδειξης τους, τόσο θα φτωχοποιείται ο πολίτης. Μέχρι τελικής πτώσης ή μετανάστευσης. Η απάντηση τους; «Φταίνε οι άλλοι», οι προηγούμενοι, οι επόμενοι, η Ευρώπη, η Αμερική, ηΜπίλτερμπεργκ. Απορούμε κατά τα άλλα γιατί κλιμακώνεται ο αντικοινοβουλευτισμός, τα άκρα και ο φασισμός στη χώρα. Το «γιατί τους τρελάναμε», δεν πέρασε από κανενός το μυαλό, on ή off camera.
ΥΓ: όσοι επικαλούνται μέσες-άκρες τα παραπάνω για να πουν απολίτικα πως οι λύσεις δεν έχουν πολιτικό περιεχόμενο, είναι απλά ανόητοι. Δεν υπάρχει τίποτα το απολίτικο σε αυτή τη συζήτηση που ξεκινάει από το αίτημα της ισότητας και κατευθύνεται με πυξίδα την ελευθερία. Όπως και το τι σημαίνουν αυτά για τον κάθε χώρο. Αλλά αυτό ανήκει σε άλλη συζητηση.
