6.3.13

Σκοτίστηκα για την Κεντροαριστερά


Η τόση συζήτηση για την Κεντροαριστερά δεν είναι αριστερή, αλλά συντεχνιακή: μία εσωστρεφής αυτοτροφοδοτούμενη διαδικασία σαν τον κακό συνδικαλισμό, απολύτως τυπική του ελληνικού Δημοσίου και της ελληνικής πολιτικής σκηνής που το καθορίζει. Αν η Κεντροαριστερά θέλει να πείσει πρωτίστως στο εσωτερικό της ότι προχωράει, θα πρέπει να πράξει. Δεν υπάρχει χώρος ή χρόνος για άλλη συζήτηση.

Ας τολμήσουν να πουν, για παράδειγμα, ότι η αποκέντρωση είναι αδιαπραγμάτευτη και ότι δεν θα δεχτούν καμία μέση λύση σαν αυτές του παρελθόντος, που μοναδικό σκοπό είχαν το να παραμείνουν οι κυβερνητικές καρέκλες αλώβητες να τους περιμένουν σε περίπτωση εκλογικής επιτυχίας.

Ας αποφασίσουν ότι δεν έχουν καμία σχέση με τους πραγματικούς νεοφιλελεύθερους, τους κρατιστές, αυτούς που λειτούργησαν με εγωπάθεια σε συνθήκες μονοπωλιακού καρτέλ τις τελευταίες δεκαετίες, κι ας προτείνουν καθαρά τον σωστό σχεδιασμό της αξιολόγησης των δομών πρώτα, και των ανθρώπων του Δημοσίου μετά.

Μην κοροϊδευόμαστε άλλο, οι πραγματικοί νεοφιλελεύθεροι σε αυτή τη χώρα ήταν οι συνδικαλιστές της και όσοι αυτοί εκπροσωπούσαν σε ερμητικά κλειστές αγορές με μοναδικό σκοπό το ατομικό κέρδος, εις βάρος της κοινωνίας. Οι εθνικοί εργολάβοι (μικροί και μεγάλοι) ήταν απλά η φυσική επέκταση του φαινομένου.

Η αγωνία των κεντροαριστερών για επαναπροσδιορισμό είναι παραλυτική, ενώ η εικόνα θυμίζει σκύλο που κυνηγάει την ουρά του. Διασκεδαστικό σαν θέαμα, φτάνει να μην εξαρτώνται τα νοικοκυριά και η ανάπτυξη της χώρας από αυτό.

Πολύ φοβάμαι, ότι όσο εκλέγονται και αμείβονται άνθρωποι ικανοί μόνο για τέτοια θεάματα, τόσο θα συνεχίζει το αργό σπιράλ θανάτου της χώρας. Η κατάληξη είναι δεδομένη, και τότε θα εμφανιστούν πάλι οι ίδιοι, ή τα υποπροϊόντα της όποιας «νεολαίας», και για μία ακόμα φορά θα πέσουν από τα σύννεφα, ενώ θα προβληματιστούν εκ νέου… για το μέλλον της Κεντροαριστεράς.

Μαζί σας είμαι, αλλά να με συμπαθάτε σύντροφοι. Σκοτίστηκα για «το μέλλον της Κεντροαριστεράς» – προέχει αυτό της χώρας.


δημοσιεύτηκε στο the books' journal 6 Μαρτίου 2013

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Translate