Η Κύπριοι είπαν όχι στην Βουλή, και μάλλον θα καταλήξουν να λένε ναι στην πράξη, κι εμείς είπαμε επανειλημμένα ναι στην Βουλή και μάλλον όχι στην πράξη.
Στον βαθμό που οι αποφάσεις στην ΕΕ λαμβάνονται με μία ισχυρή δόση, ενίοτε προεκλογικού, συναισθηματισμού αντί αμιγώς πολιτικά/τεχνικά, το όχι της Κυπριακής Ολομέλειας μάλλον θα το χρεωθούμε και στην Ελλάδα.
Οι Ανατολίτικοι ελιγμοί είναι γοητευτικοί, φτάνει να είσαι τουρίστας με χρόνο για σκότωμα και διάθεση για βόλτες. Όταν η σαγιονάρα γίνει πάλι γραβάτα, οι "ελιγμοί" αντιμετωπίζονται τελείως διαφορετικά, ενώ η γοητεία μετατρέπεται άρδην σε κακοπιστία.
 |
| "yes no" by Markus Raetz |
Πέραν της δημοσιονομικής προσαρμογής του 2010 & 2011 και δυο τρεις μεταρρυθμίσεις (εκτός Μνημονίου) που έγιναν τότε και αναστρέφονται τώρα, η κατάσταση έχει βαλτώσει για τουλάχιστον ένα χρόνο. Προσωπικός και κομματικός καιροσκοπισμός επέβαλλε αλλαγές στις καρέκλες, και όχι στο κράτος και τις δομές που κρατάνε το δυνητικό ΑΕΠ εγκλωβισμένο και μικρό· αυτό που οι καιροσκόποι λένε και ανάπτυξη στους δεκάρικους που απαγγέλουν με κάθε ευκαιρία.
Δεν χρειάζεται απαρίθμηση πάλι του τι δεν έχει γίνει. Αρκεί να θυμηθούμε τις φορές που η Τρόικα έφυγε γιατί προσπαθήσαμε να υποκαταστήσουμε τα όσα δεν κάναμε με λόγια, ενώ είμαστε αισίως στο τρίτο Μνημόνιο - και στο τρίτο πακέτο δημοσιονομικών μέτρων - γιατί δεν τηρήσαμε τα προηγούμενα στο σκέλος των μεταρρυθμίσεων. Υπενθύμιση: το χρέος μας κρίνεται ως βιώσιμο ή μη, μόνο ως ποσοστό του ΑΕΠ μας. Όσο δεν "έρχεται η ανάπτυξη", τόσο θα βυθιζόμαστε σε ύφεση που θα μειώνει το ΑΕΠ και θα μας γυρίζει σε νέα μέτρα, μέχρι να μας βαρεθούν και να βρεθούμε μπροστά σε πολύ σκληρότερα τελεσίγραφα από τα προχθεσινά της Κύπρου.
Η ώρα αυτή πλησιάζει. Από την μεριά των δανειστών, ό,τι κριτική κι αν ασκούμε για τα δικά τους λάθη, θα προκύψει σύντομα μία "κόπωση οριενταλισμού". Θα μπουχτήσουν. Εκεί θα αθροιστούν τα όχι/ναι και τα ναι/όχι, μαζί με τους πολιτικαντισμούς και τις δικαιολογίες μας και θα βγάλουν ένα τελικό "άει σιχτίρ". Των δανειστών αυτή τη φορά.
Τότε θα βρούμε πάλι να πούμε πολλά. Το γεγονός όμως θα είναι ένα: θα έχουμε αποτύχει μία ακόμα φορά στις υποχρεώσεις μας προς τις ερχόμενες γενιές και το συμφέρον της πατρίδας. Κι αυτή τη φορά θα είναι ανεπιστρεπτί.
Χρειάζεται ένας νέος πατριωτισμός, άμεσα, με την ελπίδα ό,τι θα πάρουμε πίσω και κάποιες λέξεις από τους τρελούς - τους "πατριώτες".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου